NBA Awards 2019: Το “αδύνατο” από την κορυφή απέχει έξι χρόνια, παρά κάτι ημέρες

NBA Awards 2019: Όταν τον Ιούνιο του 2013, ο κομισάριος του NBA Ντέιβιντ Στερν προσπαθούσε να προφέρει το όνομα “Giannis Antetokounmpo”, φωνάζοντας στο βήμα και το Νο15 του draft το νεαρό ψιλόλιγνο παιδί από τα Σεπόλια, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί και τίποτα… λογικό δεν μπορούσε να συνθέσει την ιστορία η οποία θα εξελισσόταν μπροστά μας, στο διάβα έξι ετών. Έξι χρόνια λοιπόν, παρά δύο ημέρες. Τόσος καιρός πήρε στον Γιάννη από τα Σεπόλια να μετατραπεί σε πολύτιμη μονάδα των Μπακς, της Εθνικής Ομάδας και εν τέλει να ανέβει ξανά στο βήμα για να παραλάβει το βραβείο του MVP της σεζόν!

Ποιος να το έλεγε, ποιος να το πίστευε; Ποιο μυαλό θα μπορούσε να συλλάβει και να καταγράψει μια τέτοια ιστορία, η οποία ξεκίνησε από την πλήρη ανέχεια στους δρόμους της Αθήνας και την καθημερινή πάλη για την επιβίωση, φτάνοντας μέχρι το φιλόξενο Μιλγουόκι και τον “αδυσώπητο” (μπασκετικά) κόσμο του ΝΒΑ, ο οποίος -εδώ και χρόνια, αλλά από σήμερα δύο φορές περισσότερο- υποκλίνεται στο μεγαλείο του τύπου που ονομάζει Greek Freak, αλλά δεν του φέρεται σαν φρικιό. Τον σέβεται, τον εκτιμά και τον θεωρεί ως φυσιολογική συνέχεια παικτών – ηγετών, όπως ο Λεμπρόν, ο Κόμπι και οι υπόλοιποι…

Στα 24 του χρόνια, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του. Φέτος ήταν το κάτι άλλο, όσον αφορά την αγωνιστική του παρουσία. Πήρε από το χεράκι τους Μπακς και υπό την καθοδήγηση του Μάικ Μπούντενχόλζερ, έφτασε μέχρι τους τελικούς της Ανατολής, σταματώντας στον Καβάι Λέοναρντ και την παρέα των -μετέπειτα πρωταθλητών- Ράπτορς.

Από τα ξημερώματα της 25ης Ιουνίου του 2019, ο νέος MVP του ΝΒΑ είναι ένα δικό μας παιδί. Ένας άνθρωπος που μεγάλωσε στην Ελλάδα, μιλάει τη γλώσσα, αγαπάει τα Σεπόλια, τη γειτονιά του, τους παλιούς του φίλους, τον Φιλαθλητικό, τα σουβλάκια και όλα όσα αγαπάμε και εμείς. Με τη διαφορά πως εκείνος κοιτάει τον κόσμο του ΝΒΑ από ψηλά.

Όχι λόγω έπαρσης, αλλά με την αξία του και το σπαθί του. Από την πρώτη του χρονιά στις ΗΠΑ, δούλεψε αρκετά, έβαλε το κεφάλι κάτω, έμαθε από τις αγωνιστικές και προσωπικές κατραπακιές του, σηκώθηκε, ατσαλώθηκε με τον χαρακτήρα του ηγέτη και… να ‘τος ο νέος MVP.

Ό,τι κι αν γράψεις για τον Γιάννη θα φανεί υπερβολικό αλλά δεν είναι. Πρόκειται για το παιδί που κατάφερε να συνδέσει δύο λέξεις που κάποτε όχι απλά έμοιαζαν ασύνδετες, αλλά προκαλούσαν και… γέλιο. “Έλληνας” και “ΝΒΑ”. Συνέδεσε τις δύο αυτές λεξούλες με την εξαιρετική του παρουσία στα παρκέ του μαγικού κόσμου και ιδού τα αποτελέσματα.

Δίπλα στο “Έλληνας” και το “ΝΒΑ”, μπήκε και η λέξη “MVP”. Τρελό ε;

Κι όμως, στην ιστορία δεν υπάρχει καμία “μαγεία”, ούτε κάτι που προσφέρθηκε απλόχερα. Ο Γιάννης έλαβε κάτι που το άξιζε 101%. Επειδή αυτός ο τύπος δεν σταματά να ζει και να δουλεύει για το μπάσκετ, σκέφτεται ήδη τα επόμενα “θέλω” του: Το δαχτυλίδι του ΝΒΑ και… ει δυνατόν, ένα μετάλλιο με την Εθνική Ομάδα.