Ευρωεκλογές 2019: Άνοδος των Πρασίνων στην Ευρώπη μπροστά στην κλιματική αλλαγή

Μια ιστορική επιτυχία κατέγραψαν στις Ευρωεκλογές 2019 τα οικολογικά κόμματα, φτάνοντας σε διψήφιες επιδόσεις στις μεγάλες χώρες της ΕΕ και ιδιαίτερα στη Γερμανία. Αυτό συνέβη διότι ο επείγων χαρακτήρας της κλιματικής αλλαγής επιβλήθηκε ως ένα κρίσιμης σημασίας ζήτημα για τους ψηφοφόρους. Το άλμα των Γερμανών Πρασίνων στο 20,9% είναι εμβληματικό: το κόμμα διπλασίασε την επίδοσή του του 2014. Στη Γαλλία, οι οικολόγοι είναι τρίτοι με 12%. Στην Αυστρία, την Ιρλανδία, την Ολλανδία, οι ομόλογοί τους βρίσκονται επίσης πάνω από το 10% και στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπως και στο Βέλγιο, αναμένονται σημαντικά ποσοστά.

Οι Πράσινοι θα μπορούσαν ακόμη και να βρεθούν σε θέση ρυθμιστή ή να έχουν λόγο στη σύνθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και στην ταυτότητα του προέδρου της, αν ούτε η κεντροδεξιά (ΕΛΚ) ούτε η κεντροαριστερά (ΕΣΚ) δεν καταφέρουν να κερδίσουν απόλυτη πλειοψηφία. Κάτι τέτοιο θα συνέβαινε για πρώτη φορά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. «Θα αρθρώσουμε τον δικό μας λόγο», δήλωσε ο Γερμανός Τζεμ Οζντεμίρ.

Ερωτηθείσα στη γερμανική τηλεόραση, η επικεφαλής των ευρωπαίων Πρασίνων αρνήθηκε να δηλώσει την προτίμησή της: «Αυτό που μας ενδιαφέρει, είναι να γίνουν δεκτές οι προτάσεις μας», τόνισε η Σκα Κέλερ.

Η Ευρώπη έχει το «Πράσινο κύμα» της

Σε κάθε περίπτωση, για τον Ολλανδό πράσινο Μπας Έικχουτ και τον επικεφαλής των γάλλων οικολόγων Γιανίκ Ζαντό, ένα πράγμα είναι δεδομένο: η Ευρώπη έχει το «πράσινο κύμα» της. Μέσα ενημέρωσης, παρατηρητές και πολιτικοί στη Γερμανία έχουν μια εξήγηση γι’ αυτή την άνοδο: η κλιματική απειλή έχει γίνει κυρίαρχη στη θεματική της κοινωνίας και πηγή αυξανόμενης ανησυχίας.«Είναι η πρώτη φορά που η κλιματική αλλαγή διαδραματίζει τέτοιον ρόλο σε μια εκλογική αναμέτρηση», επισήμανε ο Ρόμπερτ Χάμπεκ, ένας από τους επικεφαλής των Γερμανών Πρασίνων.

Ίδια είναι και η ανάλυση του γάλλου πρωθυπουργού Εντουάρ Φιλίπ: «Παντού στην Ευρώπη οι συμπολίτες μας, ιδιαίτερα οι πιο νέοι, μας ζητουν να δράσουμε με αποφασιστικότητα, αυτό είναι που θα κάνουμε στη Γαλλία και στην Ευρώπη».

Πριν από τις εκλογές στη Γερμανία, δημοσκοπήσεις έδειχναν ήδη πως 68% των ερωτηθέντων έκριναν ανεπαρκή τη δράση της κυβέρνησης της Άγγελα Μέρκελ. Απέτυχε στους κλιματικούς στόχους της και εξακολουθεί να δυσκολεύεται να δέσει τη στρατηγική της στο θέμα, κυρίως εξαιτίας των αντιστάσεων των βιομηχάνων και μιας ενεργειακής πολιτικής που εξαρτάται υπερβολικά από τον άνθρακα.

Η νεολαία

Η μετεκλογική ανάλυση του τηλεοπτικού δικτύου ARD δείχνει πως για τους ψηφοφόρους στη Γερμανία αυτή η θεματική έγινε προτεραιότητα: 46% εξ αυτών είπαν πως το ζήτημα είχε κεντρική θέση στην εκλογική επιλογή τους, ένα άλμα 26 μονάδων σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2014. Στο γερμανικό εκλογικό σώμα διαφαίνεται εξάλλου μια ρήξη γενεών, καθώς οι Πράσινοι έρχονται μπροστά από τους συντηρητικούς στις ηλικίες από 18 έως 44 ετών, όταν η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση και η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CDU-CSU) της Μέρκελ κυριαρχεί στους άνω των 60 ετών.

Η κινητοποίηση των ευρωπαϊκών νεολαιών κάθε Παρασκευή στις «Παρασκευές για το Μέλλον» γύρω από τη Σουηδέζα έφηβη Γκρέτα Τούνμπεργκ είναι ένα άλλο παράδειγμα. Το κίνημα αυτό κινητοποίησε την Παρασκευή εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές σε μια εκατοστή χώρες με σύνθημα να ρίξουν το βάρος τους στην ψηφοφορία για τις ευρωεκλογές. Ο Γάλλος Γιανίκ Ζαντό χαιρέτισε εξάλλου την εκλογική κινητοποίηση των νέων στη Γαλλία, που σύμφωνα με τον ίδιο «κατέλαβαν αυτή την ψηφοφορία».

Στη Γερμανία, δεκάδες χρήστες του YouTube κάλεσαν την ίδια ημέρα τα εκατομμύρια των συνδρομητών τους να ψηφίσουν εναντίον των κομμάτων της κυβέρνησης Μέρκελ εξαιτίας των κακών επιδόσεών τους σε ό,τι αφορά το κλίμα. Οι εκλογές «δείχνουν ότι δεν βάζουμε την κλιματική κρίση μόνο στην ατζέντα του δρόμου, αλλά και στα εκλογικά τμήματα», δήλωσε εκφράζοντας την ικανοποίησή της η Λουίζα Νοϊμπάουερ, εξέχουσα προσωπικότητα των Παρασκευών για το Μέλλον στη Γερμανία.

«Το αποτέλεσμα αυτό είναι μια πρόσκληση σε όλο το πολιτικό φάσμα: αντιμετωπίστε αληθινά την κλιματική κρίση», προσθέτει στο Twitter, «ο πλανήτης αδιαφορεί αν η προστασία του κλίματος είναι της αριστεράς ή φιλελεύθερη».