Το μαρτύριο των δημοσκόπων…

1,2 %, 3,4%, 4,9%, 6,5%, 7% και 7,5%. Όχι δεν είναι κάποιοι ιεροί αριθμοί. Δεν κρύβουν κάποιο παλιό μυστικό που αναζητείται από την εποχή των ιπποτών. Είναι όμως η αριθμητική απεικόνιση ενός γρίφου. Του γρίφου του αποτελέσματος των εκλογών. Είναι οι “ψαλίδες” ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και το ΣΥΡΙΖΑ που μας έδωσαν οι τελευταίες πέντε δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν και δημοσιοποιήθηκαν την εβδομάδα που αφήνουμε πίσω μας.

Μάλιστα, ο αθεόφοβος που μας παρουσίασε και τη μεγαλύτερη “ψαλίδα”, είναι ο μόνος που εμφάνισε να μεγαλώνει η διαφορά ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ. Οι άλλοι πέντε δημοσκόποι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό έδειξαν κλείσιμο της “ψαλίδας”.

Για άλλη μία φορά, φαντάζομαι όχι η τελευταία, οι δημοσκόποι κατάφεραν να εκτεθούν, να πλήξουν την αξιοπιστία τους και να διακινδυνεύσουν την ίδια την υπόσταση των εταιριών. Γιατί μία εταιρεία κοινωνικών και οικονομικών ερευνών, όπως είναι οι δημοσκοπικές εταιρείες, ποιος πελάτης θα την εμπιστευτεί για να καταρτίσει τη στρατηγική, τους στόχους, τις μεθόδους μάρκετινγκ, όταν θα δει τον επικεφαλής την Κυριακή το βράδυ να αναγκάζεται να ζητήσει συγγνώμη επειδή θα έχει αποτύχει παταγωδώς στις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις του.

Γιατί κοιτάζοντας τις διαφορές το μόνο σίγουρο είναι πως κάποιες εταιρείες θα πέσουν έξω. Η επόμενη συνέπεια θα είναι να ενισχυθεί η καχυποψία των πολιτών, να χαθεί η εμπιστοσύνη. Και όπως έλεγε ο Όττο φον Μπίσμαρκ, ο πρώτος καγκελάριος της Ενωμένης Γερμανίας «η εμπιστοσύνη είναι ένα ευαίσθητο λουλούδι που όταν πληγεί δύσκολα αναγεννάται».

Αλλά εκτός από τους δημοσκόπους, θα χάσουν και οι πολιτικοί. Θα στερηθούν ένα εργαλείο το οποίο χρησιμοποιούσαν για τη χειραγώγηση ενός τμήματος του εκλογικού σώματος, αυτούς τους πολίτες που αποφασίζουν την τελευταία στιγμή να πάνε με τον νικητή.

Με την πλήρη καταρράκωση του κύρους και την απώλεια της εμπιστοσύνης, ποιος θα εμπιστευθεί δημοσκοπήσεις για να πάρει κρίσιμες αποφάσεις, όπως η ψήφος σε εκλογές; Ίσως μόνο εκείνοι που δεν θεωρούν σημαντική πράξη τη συμμετοχή στις εκλογές.

Τέλος, το πολύ κακό με τους δημοσκόπους είναι πως δεν έχουν και το ταλέντο της Πυθίας στο διφορούμενο λόγο. Κάτι πήγαν να κάνουν με το τρικ του εύρους του αποτελέσματος, αλλά μάλλον δεν θα πρέπει να ξεγελούν κανέναν όταν η απόσταση της χαμηλότερης επίδοσης από την υψηλότερη ξεπερνά ακόμα και τις οκτώ μονάδες. Έτσι, ο καθένας μπορεί να γίνει δημοσκόπος…

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Θανάση Λυρτσογιάννη, εδώ