Νέο βιβλίο: Η πρόσοψη

Η πρόσοψη είναι ένα μυθιστορηματικό ταξίδι από την Οδησσό στη Σενεγάλη και στη μάχη της Φασόντα στις όχθες του Νείλου, στα σύνορα του αγγλο-αιγυπτιακού Σουδάν, από το Αϊβαλί και την Αθήνα ως το Νανσί, την Μπραζαβίλ και τον ποταμό Κόνγκο.

Σε μια κρίσιμη περίοδο, στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα και στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού, οι προσωπικές φιλοδοξίες μπλέκονται με τις συλλογικές ουτοπίες: ορθόδοξοι, καθολικοί, μουσουλμάνοι, Εβραίοι και άθεοι, λευκοί και μαύροι, εξερευνητές και επαναστάτες, άρχοντες, δημοκράτες και αναρχικοί γίνονται τα υποκείμενα κοσμογονικών αλλαγών.

Μια μυθιστορηματική εποποιία, μια τοιχογραφία του ευρωπαϊκού κόσμου που οικοδομήθηκε στα χρόνια λίγο πριν και λίγο μετά τον Μεγάλο Πόλεμο. Αυτό που σήμερα βλέπουμε είναι η πρόσοψή του. Η ανασκαφή των ερειπίων του είναι ξανακερδισμένος χρόνος. Η πρόσοψη είναι το νέο βιβλίο του Φίλιππου Δ. Δρακονταειδή και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

Η πρόσοψη: Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1940 στη Χαλκίδα. Ο πατέρας του, ενεργό μέλος της Εθνικής Αντίστασης, εκτελέστηκε τον Απρίλιο του 1944. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο (1958), πέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις για την Ανωτάτη Εμπορική (1958), αλλά δεν ολοκλήρωσε, εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών, τις σπουδές του εκεί. Έγινε δεκτός στο Προπαιδευτικό Έτος της Σορβόννης και, μετά από εξετάσεις, εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου ολοκλήρωσε πτυχιακές σπουδές φιλολογίας και ιστορίας (1968).

Το 1993, έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Μονπελλιέ Paul Valéry (Montpellier III), όπου έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στα κλασσικά γράμματα (1995) και διδακτορικό δίπλωμα (1997, έδρα Αδαμάντιος Κοραής) για τη διατριβή του Οι φιλόσοφοι της ελληνικής Αρχαιότητας και οι πηγές τους στα Δοκίμια του Μισέλ ντε Μονταίνι. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1962 και έχει δημοσιεύσει μυθιστορήματα, νουβέλες και συλλογές διηγημάτων.

Το δοκιμιακό έργο του αναφέρεται σε σύγχρονα προβλήματα, όπως η πολιτική του τρόμου στον 20ο αιώνα (Ο Φεβρουάριος αιών), η εξέλιξη της λογοτεχνίας από την Αναγέννηση ως τις μέρες μας (Παραμύθι της λογοτεχνίας), οι αλλαγές που κομίζει η τεχνολογία στην αντίληψη της προσωπικής και συλλογικής μνήμης (Μνήμη και μνήμη), η αντιμετώπιση του ερωτήματος τι; ως υποχρέωσης του σκέπτεσθαι (Λόγος ερειπίων).

Οι μεταφράσεις του, από τα γαλλικά και ισπανικά, φέρνουν για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τα πλήρη και σχολιασμένα κείμενα του Μισέλ ντε Μονταίνι (Δοκίμια), του Φρανσουά Ραμπελαί (Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ), του Ισπανού ιερωμένου και στοχαστή Μπαλτάσαρ Γκρασιάν (Χρησμολόγιο και τέχνη της φρόνησης, Ο Ήρωας), του Πορτογάλου ποιητή Φερνάντο Πεσσόα (Τα ποιήματα του Αλμπέρτο Καγιέιρο), του Μεξικανού πεζογράφου Χουάν Ρούλφο (Η πεδιάδα στις φλόγες). Επιπλέον, μετέφρασε για το Θέατρο Τέχνης- Κάρολος Κουν το έργο του Ραμόν Μαρία δελ Βάγιε Ινκλάν Θεϊκά λόγια, το οποίο ανέβηκε στη σκηνή της οδού Φρυνίχου.

Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, Ιππότης της Τάξης Τεχνών και Γραμμάτων της Γαλλίας, Ιππότης της Τάξης της Ισαβέλλας της Καθολικής (Ισπανία), μέλος της Ελληνικής Λέσχης Αστυνομικής Λογοτεχνίας, β’ κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (1981), συνεργάζεται με λογοτεχνικά έντυπα και παρουσιάζει βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων και στοχαστών σε περιοδικά και εφημερίδες. Είναι γνώστης της γαλλικής, αγγλικής και ισπανικής γλώσσας.