Η Ελληνική γλώσσα είναι μια από τις πιο πλούσιες στον κόσμο. Δεκάδες λέξεις που υπάρχουν στη γλώσσα μας δεν μπορούν να μεταφραστούν σε καμία άλλη. Σίγουρα και η λέξη που θα διαβάσετε παρακάτω, είναι μια από αυτές. Τι το ιδιαίτερο έχει; Είναι η μεγαλύτερη που έχει υπάρξει ποτέ και σίγουρα δεν την έχετε ξαναδεί.
Για την ακρίβεια είναι αρχαία Ελληνική. Αποτελείται από 172 γράμματα και 78 συλλαβές και χωρίς αμφιβολία είναι η μεγαλύτερη στην αρχαία Ελληνική γλώσσα. Μάλιστα, το 1990 μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως η μεγαλύτερη λέξη του κόσμου. Η πρώτη φορά μου εμφανίζεται σε λογοτεχνικό κείμενο είναι στις στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη, στους στίχους 1169-1174.
Μια λέξη που δεν μοιάζει με τις άλλες
Η επίμαχη λέξη είναι η εξής: “λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσι λφιοκαραβομελιτοκατακεχυμενκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστερα λεκτρυονοπτοκεφαλλιοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγαοπτερύγων”. Σίγουρα αν κάποιος προσπαθήσει να την προφέρει θα χρειαστεί παραπάνω από μια ανάσα για να φτάσει στο τέλος της.
Στην πραγματικότητα αυτή η λέξη είναι μια μια συνταγή που περιλαμβάνει διάφορα βρώσιμα όπως ψάρια, τουρσιά, πιπέρια, θαλασσινά, έναν λαγό, ένα κουνέλι. Η απόδοση της στα νέα Ελληνικά θα μπορούσε να είναι κάπως έτσι: “Ένα πιάτο με φέτες ψαριών, καρχαρία και κομμάτια από κεφάλι σκυλόψαρου, που δημιουργούν μια μίξη με έντονη, πικάντικη γεύση. Κάβουρα με μέλι, τσίχλα και κοτσύφι από πάνω, αγριοπερίστερο, ένα κανονικό περιστέρι, λίγο ψητό κοτόπουλο, ένα λαγό κρασάτο και τραγανές φτερούγες για βουτήγματα”.
Σε μια εναλλακτική μετάφραση από τον Θρασύβουλο Σταύρου εμφανίζεται ως
παστοπεταλιδο- γαλεοσάλαχο
τουρσοπιπεράτο- μυαλοκόμματα
μελοπερεχύτο- μυτζηθρότυρο
τρυγονοκοτσύφο- τσιχλοπίτσουνα
ψητοσουσουράδο-κοτοκέφαλα
αγριοπεριστέρο- λαγοκούνελα
στραγαλοπετμέτζο- φτερουγόδιπλες