Αρθροπλαστική ισχίου: Η αρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί μία αναπηρική κατάσταση που προκαλεί πόνο και δυσκαμψία στην άρθρωση του ισχίου και η πιο σημαντική ίσως επέμβαση η οποία βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών είναι η αρθροπλαστική, τονίζει ο Σπύρος Δαρμανής, Ορθοπαιδικός Χειρουργός στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο. Εξηγεί ότι η αρθροπλαστική είναι η μέθοδος όπου η κεφαλή του μηριαίου οστού η οποία έχει υποστεί φθορά και η αντίστοιχη υποδοχή της πυέλου (κοτύλη) αντικαθίστανται με εμφυτεύματα τα οποία εξασφαλίζουν καλή λειτουργία της άρθρωσης χωρίς πόνο.
Μεγάλο θέμα στη σημερινή εποχή, αναφέρει ο κ. Δαρμανής είναι η γήρανση του πληθυσμού, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ασθενείς σε μεγάλες ηλικίες- 80 ετών και άνω- που όμως έχουν υψηλές απαιτήσεις για την ποιότητα της ζωής τους. Από την άλλη και οι νέοι ασθενείς -ηλικίας κάτω των 40 ετών που χρειάστηκε για διαφόρους λόγους να πραγματοποιήσουν ολική αρθροπλαστική ισχίου-, έχουν απαιτήσεις για άμεση επάνοδο στην εργασία τους και στις καθημερινές δραστηριότητες τους. Έτσι, απαιτείται πλέον όχι μία απλή αρθροπλαστική, αλλά η αρθροπλαστική που θα λειτουργεί άριστα και θα ομοιάζει ολοένα και περισσότερο με το φυσιολογικό ισχίο.
Ο κ. Δαρμανής αναφέρει «ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα η αρθροπλαστική του ισχίου τύπου Exeter (από το Exeter της Μ. Βρετανίας), της οποίας η αντοχή στο χρόνο αγγίζει τα… σαράντα χρόνια». Ειδικότερα, σύμφωνα με τον κ. Δαρμανή στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία μελετήθηκε η επιβίωση της μηριαίας πρόθεσης- από την εγχείρηση που το εμφύτευα λειτουργεί άψογα και μετρήθηκε έπειτα από πόσα χρόνια η πρόθεση αυτή (εμφύτευμα) «χαλαρώνει» και φυσικά απαιτείται επανεγχείρηση. Η συγκεκριμένη ανάλυση απέδειξε ότι στα 33 χρόνια μετά την εμφύτευση η επιβίωση είναι 91%. Αυτό σημαίνει, αναφέρει ο κ.Δαρμανής, ότι το 91% των χειρουργημένων ασθενών στα 33 έτη μετά την αρχική επέμβαση έχει μηριαία πρόθεση που λειτουργεί άριστα. «Σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι μόνο αυτή η πρόθεση μπορεί να έχει άριστα αποτελέσματα, απλώς ότι αυτή η πρόθεση το έχει αποδείξει», τονίζει ο κ. Δαρμανής.
«Η καινοτομία ουσιαστικά», όπως αναφέρει ο κ. Δαρμανής, «βασίζεται σε τροποποίηση της χειρουργικής τεχνικής και της προσπέλασης που κλασσικά διενεργούταν στο παρελθόν. Μέχρι σήμερα, ο χειρουργός διατέμνει τα μαλακά μόρια προκειμένου να “φθάσει” στην άρθρωση του ισχίου και μετεγχειρητικώς χρειάζεται αρκετούς χρόνος για την αποκατάσταση. Με την καινοτομία που έγινε στο Exeter, o χειρουργός “πηγαίνει από άλλο δρόμο” με αποτέλεσμα να μην “κόβει” καθόλου τα μαλακά μόρια που είναι υπεύθυνα για την σταθερότητα του ισχίου.