Οι τελευταίες ταινίες των σκηνοθετών Πέδρο Αλμοδόβαρ, Αρνό Ντεπλεσέν, Κεν Λόουτς και των αδελφών Νταρντέν θα μετάσχουν στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του 72ου Φεστιβάλ των Καννών που θα διεξαχθεί από τις 14 έως τις 25 Μαΐου, ανακοίνωσε σήμερα ο διευθυντής του φεστιβάλ, ο Τιερί Φρεμό.
Συνολικά, δεκαεννέα ταινίες θα διεκδικήσουν τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών. Η πολυαναμενόμενη τελευταία ταινία του Κουέντιν Ταραντίνο “Once Upon A Time In Hollywood” (Κάποτε στο Χόλιγουντ) με τους Λεονάρντο ΝτιΚάπριο και Μπραντ Πιτ “δεν είναι έτοιμη”, ανακοίνωσαν οι οργανωτές, παρότι το φεστιβάλ διατηρεί πάντα τη δυνατότητα να συμπεριλάβει μια ταινία στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα ακόμη και την τελευταία στιγμή.
Ο κατάλογος των 19 ταινιών που θα διαγωνιστούν για τον Χρυσό Φοίνικα, που ανακοίνωσε ο Τιερί Φρεμό, η οποία μπορεί να συμπληρωθεί έως την έναρξη του Φεστιβάλ.
- “The Dead Don’t Die” του Τζιμ Τζάρμους (ΗΠΑ), θα προβληθεί στην έναρξη του φεστιβάλ
- “Dolor y Gloria” (Πόνος και Δόξα) του Πέδρο Αλμοδόβαρ (Ισπανία)
- “Il Traditore” του Μάρκο Μπελόκιο (Ιταλία)
- “Nan fang che zhan de ju hui” (Wild Goose Lake) του Ντιάο Γινάν (Κίνα)
- “Gisaengchung” (Παράσιτο) του Μπονγκ Τζουν-Χο (Νότια Κορέα)
- “Le jeune Ahmed” των Ζαν-Πιερ και Λυκ Νταρντέν (Βέλγιο)
- “Roubaix, une lumiere” του Αρνό Ντεπλεσέν (Γαλλία)
- “Atlantique” του Ματί Ντιοπ (Γαλλία/Σενεγάλη)
- “Μatthias et Maxime” του Ξαβιέ Ντολάν (Καναδάς)
- “Little Joe” της Τζέσικα Χάουσνερ (Αυστρία)
- “Sorry we missed you” του Κεν Λόουτς (Βρετανία)
- “Les miserables” (Οι Άθλιοι) του Λαντζ Λι (Γαλλία)
- “A hidden life” του Τέρενς Μάλικ (ΗΠΑ)
- “Bacurau” των Κλεμπέρ Μεντόντσα Φίλο και Τζουλιάνο Ντορνέλες (Βραζιλία)
- “La Gomera” του Κορνέλιου Πορουμπόιου (Ρουμανία)
- “Frankie” του ‘Αιρα Σακς (ΗΠΑ)
- “Portrait de la jeune fille en feu” της Σελίν Σιαμά (Γαλλία)
- “It must be heaven” του Παλαιστίνιου Ελία Σουλεϊμάν
- “Sibyl” της Ζιστίν Τριέ (Γαλλία)
Το Φεστιβάλ διοργανώθηκε για πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 1939, με προεδρεύοντα τον Λουί Λυμιέρ.
Η μόνη ταινία που παρουσιάστηκε στην πρώτη διοργάνωση ήταν η Παναγία των Παρισίων του Γουίλιαμ Ντίτερλι, καθώς συνέπεσε χρονικά με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και την κήρυξη πολέμου της Γαλλίας στη Γερμανία. Η πρώτη ολοκληρωμένη διοργάνωση του Φεστιβάλ έγινε το 1946. Ο θεσμός ματαιώθηκε το 1948 και το 1950, λόγω οικονομικών προβλημάτων, ενώ από το 1951, ο χρόνος διοργάνωσής του μετατοπίστηκε στην περίοδο της Άνοιξης.
Το 1968, το Φεστιβάλ ξεκίνησε στις 10 Μαΐου αλλά διακόπηκε στις 19 Μαΐου, κατά την περίοδο της φοιτητικής εξέγερσης του Μάη του ’68 και μετά από παρέμβαση φοιτητών απειλώντας τη διεξαγωγή της διοργάνωσης. Η ατμόσφαιρα στις Κάννες του 1968 ήταν εκρηκτική. Η κριτική επιτροπή, με μέλη της τον Τέρενς Γιανγκ, τον Ρόμαν Πολάνσκι, τον Λουί Μαλ, τη Μόνικα Βίτι κ.α., παραιτήθηκε τον υποχρεώσεών της θεωρώντας ότι το προβάδισμα ανήκε στα γεγονότα που συγκλόνιζαν τη χώρα.
Το πρωί της 18ης Μαΐου, η επαναστατική επιτροπή του φεστιβάλ, αποτελούμενη από τους Κλοντ Λελούς, Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, Φρανσουά Τρυφώ, Λουί Μαλ και Ρόμαν Πολάνσκι, αποφάσισε ύστερα από ολονύκτια σύσκεψη ότι το φεστιβάλ πρέπει να διακοπεί. Ανακοίνωσαν τις προθέσεις τους και περίμεναν το κοινό να εκκενώσει την αίθουσα, αλλά κανείς δεν έφευγε. Τότε ο Γκοντάρ ανέλαβε μία αποτελεσματική, όπως αποδείχθηκε, πρωτοβουλία. Απείλησε ότι θα υποχρεώσει τους παρόντες να δουν όλες τις ταινίες που έχει γυρίσει, στη σειρά. Όλοι πετάχτηκαν στο δρόμο και το φεστιβάλ έκλεισε τις πόρτες του.
φωτογραφίες άρθρου: twitter.com