Δεν μπορούσα ποτέ να συμβιβαστώ, ούτε από μικρό παιδί. Δεν κατάφερε ποτέ κανείς, ούτε οι γονείς μου, να με βάλουν σε μία νόρμα».
«Σκέφτομαι την οικογένεια. Όταν λέμε οικογένεια, ένα παιδί εννοούμε. Το κομμάτι του γάμου δεν υπάρχει στο μυαλό μου. Η σχέση ενός πατέρα με ένα παιδί φυσικά και υπάρχει.
Μπορεί να προκύψει από ένα γάμο, μπορεί και να μην προκύψει μέσα από ένα γάμο. Αυτό το έχω ξεπεράσει. Τη στιγμή που κάποιος γίνεται πατέρας κάτι μετακινείται μέσα σου και είναι πάρα πολύ γλυκό και τρυφερό. Είναι ιερό. Θα ήθελα να μου δοθεί η ευκαιρία να το ζήσω. Αν όχι, θα βρω τον τρόπο κάποια στιγμή. Όταν το θέλω πάρα πολύ θα γίνει.
Μέχρι τώρα δεν ήταν κάτι που κυνήγησα ποτέ. Άλλωστε πιστεύω πως το κομμάτι ενός παιδιού είναι πιο πολύ υπόθεση μιας γυναίκας. Ο άντρας μόνο αν τον πάνε προς τα εκεί θα μπει μέσα σε αυτό.
Εμένα οι συγκυρίες της ζωής μου και ο τρόπος που τα δόμησα όλα, οι επιλογές που έκανα δεν ήταν τόσο πολύ για να κάνω οικογένεια. Ποτέ δεν είναι αργά!», συμπλήρωσε ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης.
