«Η υποκριτική “γεμίζει” την ψυχή μου»
«Γεννήθηκα στην Αστόρια, Queens, ως το μοναδικό κορίτσι από τα 4 παιδιά. Οι γονείς μου ήταν και οι δύο Έλληνες πρώτης γενιάς, έτσι η ανατροφή μου έγινε με πολύ ελληνικό τρόπο και αυτό μου άρεσε πολύ. Αυτό όμως σήμαινε ότι δεν θα επεδίωκα σπουδές και καριέρα στον χώρο της τέχνης! Έτσι, πήρα πτυχίο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και στη συνέχεια εργάστηκα στη Διαφήμιση επειδή αποτελούσε μια δημιουργική πτυχή των επιχειρήσεων. Δίδαξα το ESL σε μαθητές γυμνασίου και φοιτητές, ενώ τις βραδινές ώρες έκανα παράλληλα το μεταπτυχιακό μου στη Διδασκαλία όμως το παράτησα λόγω ενός τραγικού οικογενειακού γεγονότος που με συγκλόνισε. Το 1999, ο μικρότερος αδελφός μου, Μιχάλης, αυτοκτόνησε σε ηλικία 25 χρονών. Μιλώ γι’ αυτό γιατί έγινα υπερασπιστής για την πρόληψη των αυτοκτονιών και την ευαισθητοποίηση πάνω στο θέμα των ψυχικών ασθενειών. Λίγο μετά βρέθηκα να εργάζομαι στην κυβέρνηση. Διετέλεσα εκπρόσωπος του κυβερνήτη Γιώργου Πατάκη για τις κοινοτικές υποθέσεις. Τον εκπροσώπησα σε διάφορες εκδηλώσεις και μίλησα εξ ονόματός του.
Δυστυχώς, έχασα έναν δεύτερο αδελφό, τον Γιάννη, στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Εργάστηκε στο Cantor Fitzgerald. Ο Κυβερνήτης τότε με διόρισε ως Διευθύντρια Οικογενειακών Σχέσεων στην Αναπτυξιακή Εταιρεία στο Μανχάταν. Ήταν η πιο σκληρή δουλειά που είχα ποτέ. Εργάστηκα για τρία χρόνια και ζήτησα να φύγω όταν ο κυβερνήτης έχασε τις επόμενες εκλογές. Απομακρύνθηκα από όλους και όλα και πενθούσα για τις απώλειές μου. Και τότε έπεσα πάνω στην ηθοποιία. Είχα ελεύθερο χρόνο, έτσι ένας φίλος που σκηνοθέτησε μια παράσταση σε ένα κοινοτικό θέατρο μου ζήτησε να συμμετάσχω σε μια επερχόμενη παραγωγή, συμφώνησα και έτσι ‘έμπλεξα’. Άρχισα να παρακολουθώ μαθήματα και να καταλαβαίνω τι σήμαινε να είσαι ηθοποιός. Επίσης, πιστεύω ότι η προηγούμενη μου καριέρα μου έδωσε μεγάλη εμπειρία μπροστά σε διάφορα είδη ακροατηρίων. Μου άρεσε τόσο πολύ γιατί μου έδωσε τη δυνατότητα να εκφράζομαι ανοιχτά χωρίς περιορισμούς. Είμαι ηθοποιός εδώ και 10 χρόνια και αυτό μου έχει γεμίσει την καρδιά και την ψυχή μου».