Πώς βλέπουν η Ιστορία και η Λογοτεχνία τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Αυτός ήταν ο θεματικός άξονας της διπλής διάλεξης, την οποία παρακολούθησε το κοινό στις 21 Μαρτίου, στις 6 το απόγευμα, στο Πνευματικό Κέντρο του Δημου Αθηναίων, στο πλαίσιο της σειράς ομιλιών «Ιστορία και Λογοτεχνία. Μια σχέση αμφίθυμη και συμπληρωματική» που διοργανώνει η Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου.
Ο Χάγκεν Φλάισερ, ομότιμος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μίλησε για την υπόθεση των γερμανικών επανορθώσεων από το 1945 μέχρι σήμερα, ενώ ο Γιάννης Παπαθεοδώρου, αναπληρωτής καθηγητής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, εξέτασε το «’Ασμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό στην Αλβανία» του Οδυσσέα Ελύτη, υπό το φως του ελληνο-ιταλικού πολέμου. Τη συζήτηση διηύθυνε ο Ηλίας Νικολακόπουλος, ομότιμος καθηγητής Εκλογικής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν εξαιρετικά φονικός με τεράστιες απώλειες μεταξύ των πολιτών και 60 εκατομμύρια νεκρούς συνολικά, είπε ο Χ. Φλάισερ.
Υπήρξαν επίσης κάτεργα, πείνα και η γενοκτονία των Εβραίων. Οι πόλεμοι της μνήμης, η σύγκρουση για το ποια εκδοχή Ιστορίας ισχύει, άρχισαν την επαύριο της γερμανικής συνθηκολόγησης και απασχόλησαν τόσο την ακαδημαϊκή ιστοριογραφία όσο και τη δημόσια Ιστορία.
Η γερμανική κατοχή της Ελλάδας ήταν η σκληρότερη μεταξύ των μη σλαβικών χωρών, αλλά η εποχή του Ψυχρού Πολέμου που ακολούθησε έστειλε την κατοχική περίοδο στα Τάρταρα της μνήμης.