Οι εκλογές του σταρ σύστεμ και της… κουτσής Μαρίας

Δημοσιογράφοι, παρουσιαστές, κριτές τηλεπαιχνιδιών, ποδοσφαιριστές, μπασκετμπολίστες, γόνοι ηχηρών οικογενειακών ονομάτων.

Όλες αυτές οι συνομοταξίες επαγγελματιών και πολιτών φιγουράρουν στα ψηφοδέλτια κομμάτων για τις ευρωεκλογές, τις δημοτικές, τις περιφερειακές και σε λίγο θα κατακλύσουν και τις λίστες των εθνικών εκλογών.

Η παρακμή σε όλο της το μεγαλείο. Γιατί παρακμή είναι να επιλέγονται οι υποψήφιοι εκπρόσωποι του λαού με βασικό και κύριο κριτήριο τη δημοφιλία.

Ζούμε στην εποχή της τυραννίας των ηλεκτρονικών μέσων. Και δεν φτάνει που ως “μαύρη τρύπα” απορροφά το χρόνο μας, διαμορφώνει τα γούστα μας, τις συνειδήσεις μας, θέλει να μας καθυποτάξει και πολιτικά με την απίστευτη προώθηση όλων αυτών των ανθρώπων, που το κύριο χαρακτηριστικό είναι η αναγνωρισιμότητα λόγω της εμφάνισης στο γυαλί.

Δεν υποστηρίζω ότι οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί. Όχι. Υποστηρίζω ότι η επιλογή τους δεν έγινε με κριτήριο την ικανότητα διαχείρισης των κοινών, διεύθυνσης υποθέσεων των δήμων, της περιφέρειας, οργανισμών ή ακόμα και υπουργείων. Τους επέλεξαν γιατί είναι γνωστοί στους τηλεθεατές λόγω της συχνής παρουσίας σε αγώνες, ποδοσφαίρου ή μπάσκετ, σε τηλεπαιχνίδια, σε παρουσιάσεις ενημερωτικών ή άλλων εκπομπών. Με μία φράση τους γνωρίζει και η… κουτσή Μαρία και τα κόμματα κυνηγούν με μανία την ψήφο της… κουτσής Μαρίας.

Τι να τον κάνουν τον σοβαρό άνθρωπο τα κόμματα; Τι θα τους προσφέρει το στέλεχος επιχείρησης; Πόσους ψήφους θα φέρει ο επιστήμονας;

Σίγουρα λιγότερους από τους προαναφερόμενους τηλεανθρώπους. Ε, λοιπόν τι να τους κάνω αφού δεν φέρνουν ψήφους, θα πει ο αρχηγός ή ο επικεφαλής του συνδυασμού. Εγώ θέλω τα ψηφαλάκια. Αυτά δίνουν τη νίκη. Και τα ψηφαλάκια τα φέρνουν οι άνθρωποι της τηλεόρασης ακόμα κι αν είναι μαϊντανοί ή γλάστρες… ή οι γόνοι με τα βαριά ονόματα, που συγκινούν το πόπολο.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Θανάση Λυρτσογιάννη, εδώ