Άποψη

Το “μαύρο” χρήμα σωσίβιο για την οικονομία

Ε, λοιπόν ο ΓΑΠ είχε δίκιο. Λεφτά υπάρχουν ακόμα και σήμερα, γράφει ο Θανάσης Λυρτσογιάννης στο blog του στο pagenews.gr και εξηγεί ότι είναι κρυμμένα στα σεντούκια, τις θυρίδες και σε χύτρες ταχύτητας θαμμένες στη γη.

Το θυμάστε ασφαλώς το θρυλικό “λεφτά υπάρχουν” του Γιώργου Παπανδρέου.

Ε, λοιπόν ο ΓΑΠ είχε δίκιο. Λεφτά υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Μόνο που είναι κρυμμένα στα σεντούκια, τις θυρίδες και σε χύτρες ταχύτητας θαμμένες στη γη.

Μία απόδειξη για την ορθότητα της εκτίμησης πως λεφτά υπάρχουν σήμερα έρχεται από τις αγοραπωλησίες ακινήτων.

Πρόσφατη έρευνα της Ένωσης Μεσιτών Πιστοποιημένων Πραγματογνωμόνων Ελλάδας (ΕΠΠΑ) έδειξε ότι οι περισσότερες αγορές ακινήτων πραγματοποιούνται με μετρητά και συγκεκριμένα οκτώ στα δέκα ακίνητα (84,7%) τα οποία πωλήθηκαν το δεύτερο εξάμηνο του 2018 αγοράστηκαν εξ ολοκλήρου τοις μετρητοίς.

Τα λεφτά αυτά θα μπορούσαν να λύσουν πολλά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.

Θα αναφέρουμε μόνο δύο. Θα μπορούσαν να αυξήσουν τις επενδύσεις σε επιχειρήσεις, ακίνητα ή τίτλους του Δημοσίου ή εταιρειών.

Θα μπορούσαν επίσης και αυτό είναι πολύ σημαντικό, να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των τραπεζών με τα “κόκκινα” δάνεια. Πώς;

Μέσω της αύξησης των καταθέσεων. Όσο αυξάνονται οι καταθέσεις τόσο μικραίνει το πρόβλημα. Και επομένως δημιουργεί προϋποθέσεις για ευνοϊκή αντιμετώπιση των δανειοληπτών.

Αν η κυβέρνηση άφηνε κατά μέρος ιδεοληπτικές προσεγγίσεις και έδινε κίνητρα (για παράδειγμα χαμηλή φορολογία) για να εμφανιστεί το μαύρο χρήμα και να κατατεθεί στις τράπεζες ή να επενδυθεί, τότε πολλοί θα τολμούσαν να βγάλουν τα χρήματα από τις μαξιλαροθήκες, τις χύτρες ταχύτητας.

Επίσης, πολλοί θα ήταν εκείνοι που θα τα επαναπάτριζαν από το εξωτερικό.

Τι χρειάζεται; Μία γενναία ρύθμιση στην οποία αντιτείνονται οι ιδεοληπτικοί δανειστές και οι ιδεοληπτικοί του ΣΥΡΙΖΑ.

Όμως, όταν πρόκειται για επενδύσεις και ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος δεν χωράνε ιδεοληψίες.

Ούτε δεξιές, ούτε αριστερές. Ο ρεαλισμός θα πρέπει να είναι ο οδηγός στη λήψη των αποφάσεων.

Θα τολμήσει η κυβέρνηση; Θα κερδίσει η ίδια και προπαντός η οικονομία. Δεν θα τολμήσει; Θα ακροβατούμε αναζητώντας λύσεις και διεξόδους.