Ευγενία Πασχαλίδη: Από τα καλλιστεία στη διεύθυνση ειδήσεων της ΕΡΤ (pics&vids)

Ευγενία Πασχαλίδη: Η ΕΡΤ ανακοίνωσε την τοποθέτηση της Ευγενίας Πασχαλίδη στο πόστο της διεύθυνσης ειδήσεων. Η κρατική τηλεόραση επέλεξε την άλλοτε “Μις Ελλάς” και μετέπειτα συντελεστή του “Πρωινού Καφέ” αλλά και των δελτίων ειδήσεων.

Τα καλλιστεία και η τηλεόραση

Η Ευγενία Πασχαλίδη συστήθηκε στο κοινό μέσω της ανάδειξής της ως “Μις Ελλάς”, το 1992. Τη στέψη της ακολούθησε η συμμετοχή της στον “Πρωινό Καφέ”, ενώ στη συνέχεια, παρουσίασε για κάποιο διάστημα τον καιρό στον ΑΝΤ1. Η ίδια περνούσε σταδιακά πίσω από τις κάμερες, αναλαμβάνοντας ρόλους που δεν έχριζαν άμεσης προβολής.

Επί χρόνια συμμετείχε σε πρότζεκτ στον έντυπο Τύπο αλλά και στο ραδιόφωνο. Η καριέρα της συνεχίστηκε στην ΕΡΤ, σε νευραλγικά πόστα του ειδησεογραφικού τομέα, μέχρι την τοποθέτησή της στη διεύθυνση ειδήσεων.

Στο 1:00 του βίντεο η παρουσίαση της Ευγενίας Πασχαλίδη στον διαγωνισμό “Μις Υφήλιος” – Πηγή video:Vangelis Slv

Η μάχη με τα προβλήματα υγείας

Αυτό που δεν είχε γίνει ευρέως γνωστό σχετικά με τη νέα διευθύντρια ειδήσεων της ΕΡΤ, ήταν η πολύχρονη μάχη που έδινε με την υγεία της. Η ίδια αντιμετώπισε αρκετές περιπέτειες, σχετιζόμενες με αυτοάνοσο νόσημα, όπως είχε αποκαλύψει στο περιοδικό Life & Style.

“Από μωρό πάλευα με μια γενικευμένη αυτοανοσία, απλώς το Νοέμβριο του 2006 προέκυψε η μυασθένεια gravis, νευρολογική νόσος την οποία είχε και ο Ωνάσης… Είχα δυσκολίες στην αναπνοή, μετά παρέλυσαν τα χέρια και τα πόδια μου, είχα βλεφαρόπτωση και τα μάτια μου ήταν μόνιμα σαν νυσταγμένα.

Πέρασα μια ολόκληρη περιπέτεια μέχρι να διαγνωσθεί η ασθένεια… Η νευρολόγος το διέγνωσε από το πρόσωπό μου, βλέποντας μόνο τα κλινικά συμπτώματα. Μου είπε κατευθείαν πως θα στείλει την εξέταση στο Παστέρ μιας και μόνο εκεί γίνεται η διάγνωση της νόσου”.

Οι περιπέτειές της, την έφεραν αντιμέτωπη με το φόβο, ωστόσο τη σκληραγώγησαν και οδήγησαν στο να βγει νικήτρια. Όπως ανέφερε σχετικά:

“Φοβήθηκα πάρα πολύ, αλλά ακόμα περισσότερο φοβήθηκα όταν μπήκα να κάνω τη θωρακοτομή.Ήταν αμφίβολο αν θα έβγαινα ζωντανή. Με ρώτησε λοιπόν (ο γιατρός) αν θα ήθελα να χαιρετήσω τους συγγενείς μου.

Ξέροντας πως στατιστικά υπήρχε μεγάλη περίπτωση να μην πετύχει η επέμβαση και να χρειαστεί να διασωληνωθώ , να πάω στην εντατική ή ακόμα και να «φύγω», ένιωσα τον απόλυτο φόβο. Πραγματικά δεν έχω φοβηθεί περισσότερο στη ζωή μου”