Ευάγγελος Βενιζέλος: Δε θα είμαι υποψήφιος βουλευτής Θεσσαλονίκης

Εχοντας συμπληρώσει 26 χρόνια στα κοινοβουλευτικά έδρανα, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος,  ανακοίνωσε μόνος του την Δευτέρα το πρωί ότι δεν θα διεκδικήσει την επανεκλογή του, τουλάχιστον όχι στην Θεσσαλονίκη.

«Υποψήφιος βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης, μπορώ να σας πω με απόλυτη κατηγορηματικότητα ότι δεν θα είμαι, διότι δεν είναι αυτός ο ρόλος μου και αυτή η υποχρέωσή μου απέναντι της χώρας», δήλωσε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ ο κ. Βενιζέλος.

Ως προς το ποιος είναι πλέον ο ρόλος του στην πολιτική ζωή, ο Ευάγγελος Βενιζέλος συμπλήρωσε:

«Η υποχρέωσή μου είναι να επισημαίνω αυτά που πρέπει να γίνουν στρατηγικά, να χτυπάω του κουδουνάκι του κινδύνου και βεβαίως να αγωνίζομαι για την ανάδειξη του χώρου μας, του προοδευτικού, δημοκρατικού χώρου, της σοσιαλδημοκρατίας, της Κεντροαριστεράς, του προοδευτικού Κέντρου, για να δείξω ότι χωρίς αυτόν τον χώρο δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον για τον τόπο, δεν μπορεί να υπάρξει εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ανάκαμψη».

Για την οικονομία

Μιλώντας στην ίδια εκπομπή στο ΣΚΑΪ ο κ. Βενιζέλος επεσήμανε:

Ας δούμε λίγο τη μεγάλη εικόνα ξανά, γιατί η καθημερινότητα και αυτές οι τριβές που δημιουργούνται μας δημιουργούν καμιά φορά την εντύπωση ότι έχει αλλάξει το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε, ότι η χώρα πέρασε στην περίοδο της κανονικότητας, ότι φύγαμε από τη μέγγενη του μνημονίου και ότι έχουμε μπροστά μας μία πολύ πιο ευτυχή και δημιουργική περίοδο. Δυστυχώς, όπως ξέρετε καλύτερα από εμένα, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η χώρα από το 2015 και μετά έχει μπει σε μία δεύτερη φάση της κρίσης, μία δευτερογενή κρίση που προκάλεσαν οι επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό δεν έχει τελειώσει, η βλάβη είναι πολύ βαθειά, η οικονομία δεν ανατάσσεται, δυστυχώς, η πραγματική οικονομία δεν μπορεί να ορθοποδήσει. Αυτό το βλέπει κανείς στο ότι δεν λειτουργούν τα βασικά συστήματα. Η χώρα δεν έχει τραπεζικό σύστημα που να λειτουργεί φυσιολογικά, δεν έχει ένα ασφαλιστικό σύστημα βιώσιμο, δεν έχει μία δημόσια διοίκηση η οποία να είναι λειτουργική και φιλοεπενδυτική, δεν υπάρχει μεσαία τάξη η οποία να αποταμιεύει, να έχουμε εθνική αποταμίευση για να λειτουργήσει η οικονομία με δυνατότητες χρηματοδότησης του εαυτού της. Σερνόμαστε. Στασιμοχρεωκοπία.

Μία αναιμική ανάπτυξη στα όρια του 2%, με προοπτική να είναι στο 1% το χρόνο, κάτι που μας βάζει σε μία θέση, εξ ορισμού, υποδεέστερη, με μία Ευρώπη, βεβαίως, η οποία και αυτή έχει κρίση στρατηγική, κρίση ταυτότητας και προσανατολισμού. Έχει, βεβαίως, πολύ καλύτερες επιδόσεις και πολύ καλύτερο επίπεδο διαβίωσης ούτως ή άλλως, αλλά, δυστυχώς, αυτή η σχέση μας με την Ευρώπη, αντί να βελτιώνεται, θα επιδεινώνεται χωρίς να έχουμε έναν καθαρό στόχο, γιατί πρέπει να επαναπροσδιορισθεί η ίδια η Ευρώπη ως συνολική, αναπτυξιακή, κοινωνική, θεσμική και πολιτική ταυτότητα.

Για την πτώση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ

Να σας απαντήσω με ένα παράδειγμα για να γίνω κατανοητός τι λέω. Η πτώση του ΠΑΣΟΚ και η αποδιάρθρωσή του, οφείλεται στο γεγονός ότι έκανε την επιλογή να θυσιαστεί για τη χώρα, να πληρώσει και το τίμημα που του αναλογούσε για τα χρόνια της μεταπολίτευσης αλλά να πληρώσει και ένα πολύ δυσανάλογο τίμημα, και έτσι πήγαμε σε αυτό που λέγεται ΠΑΣΟΚοποίηση, σε ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο είδαμε να ακρωτηριάζεται και να πηγαίνουν πολλοί ψηφοφόροι του στο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί το γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα διαλύθηκε; Γιατί το SPD στη Γερμανία υφίσταται δραματική πτώση των ποσοστών του; Γιατί διαλύθηκε το Δημοκρατικό Κόμμα του κ. Renzi στην Ιταλία; Έζησαν τα ίδια; Πήραν δύσκολες αποφάσεις για δύο μνημόνια, τα οποία ήταν επώδυνα για τον ελληνικό λαό; Έδιωξαν, λόγω πολιτικών λιτότητας, τους οπαδούς τους; Όχι, βεβαίως. Άρα υπάρχει μία πολύ γενικότερη κρίση των Ευρωπαίων σοσιαλιστών και σοσιαλδημοκρατών.

Στην Ελλάδα δεν μιλούμε με όρους ευρωπαϊκούς, δεν έχουμε αυτές τις κατηγορίες, αυτήν την τυπολογία. Στην Ελλάδα κινούμαστε επιπόλαια και βλέπουμε να γίνεται από το ΣΥΡΙΖΑ μία «πολιτική της αρπαχτής».

Δηλαδή ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν, σου λένε «κατακτήσαμε την εξουσία, η εξουσία είναι συνεκτικός ιστός, η εξουσία είναι το παν, εξουσία ασκούμε με τον Καμμένο, συνυπάρχουμε με μία εκδοχή της ακροδεξιάς, της εθνικολαϊκιστικής ακροδεξιάς».

Με την ίδια ευκολία μετά λένε «φύγε, κ. Καμμένο, λόγω των Πρεσπών, αλλά σου παίρνουμε τους βουλευτές σου, τους κάνουμε ενδοκυβερνητικούς αποστάτες και οικοδομούμε τώρα μία νέα αντίληψη δήθεν», της κεντροαριστεράς δήθεν, η οποία βασίζεται πού; Στην κεντροαριστερά, του κ. Δανέλλη; Βασίζεται στις ψήφους της κας. Παπακώστα, του κ. Ζουράρη, του κ. Κόκκαλη, του κ. Παπαχριστόπουλου, της κας Κουντουρά. Άρα βασίζονται σε τέσσερις βουλευτές των ΑΝΕΛ και την κ. Παπακώστα και από εκεί και πέρα μπορούμε να συζητάμε για το τι σημαίνει εθνικό συμφέρον και κάποιοι νομίζουν ότι επειδή συμφωνούν στην ανάγκη μίας συμφωνίας με τους γείτονές μας, αυτό τους κάνει και φιλοσυριζαίους ή τους κάνει ουρά του κ. Τσίπρα.