Τα στοιχεία δεν αφήνουν τον παγκόσμιο καπιταλισμό να «αγιάσει».
Έρχονται πεισματάρικα να δείξουν ότι όσο οι κοινωνίες τον αφήνουν να ταξιδεύει αχαλίνωτος κι αρπαχτικός, όπως είναι από την φύση του, θα συγκεντρώνει πλούτη αμύθητα για τους λίγους, χρέη και πείνα για τους πολλούς.
Όπως αναφέρει, στην έκθεσή της για το 2018 η οργάνωση Oxfam, οι 26 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν περιουσία που ισούται με αυτή των 3,8 δισεκατομμυρίων πιο φτωχών του πλανήτη, τονίζοντας ότι για μια ακόμη χρονιά οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι.
Μη νομίσετε πως αυτά γίνονται εδώ που έχουμε μνημόνια. Τα μνημόνια απλά είναι ένας ακόμα αποτελεσματικός τρόπος για να επιβάλλεται λιτότητα για τους πολλούς και κέρδη για τους λίγους, είτε πρόκειται για κράτη είτε πρόκειται για ιδιώτες.
Το σημειώνω γιατί η Γερμανία κέρδισε από την ελληνική κρίση περίπου εννιά δισεκατομμύρια.
Στην έκθεση της Oxfam με τίτλο “Public Good or Private Wealth” επισημαίνεται ότι οι κυβερνήσεις παγκοσμίως ενισχύουν την ανισότητα αυτή υποχρηματοδοτώντας τις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ παράλληλα υποφορολογούν τις εταιρείες και τους πιο πλούσιους.
Ας πάμε για λίγο στην ελληνική πραγματικότητα για να δούμε πως “έσκουζε” και φέτος ο ΣΕΒ ζητώντας να μειωθεί η φορολόγηση.
Και η κυβέρνηση αρνούμενη να τα πάρει από αυτούς που έχουν συνεχίζει να ρημάζει φορολογικά μισθωτούς συνταξιούχους και ελεύθερους επαγγελματίες.
Το ίδιο ακριβώς κάνει και με την φορολογία των ειδών πρώτης ανάγκης πλήττοντας εκείνους που έχουν περιορισμένη αγοραστική δύναμη.
Η περιουσία περισσότερων από 2.200 δισεκατομμυριούχων σε όλο τον κόσμο αυξήθηκε το 2018 σε ποσοστό 12% κατά 900 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια ημερησίως.
Αντίθετα η περιουσία των πιο φτωχών μειώθηκε κατά 11%. Αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων που έχουν στην κατοχή τους περιουσία που ισούται με αυτή του φτωχότερου 50% παγκοσμίως μειώθηκε από 43 που ήταν το 2017 σε 26 το 2018.
Η Οργάνωση παίρνει για παράδειγμα τη Βραζιλία, όπου το φτωχότερο 10% έχει μεγαλύτερο φορολογικό συντελεστή για τα εισοδήματά του από το πλουσιότερο 10%.
Μόλις το 1% της περιουσίας του Τζεφ Μπέζος (Amazon) ισούται με τον προϋπολογισμό της Αιθιοπίας για την υγεία, μιας χώρας 105 εκατομμυρίων κατοίκων.
Η Oxfam τονίζει ότι με την αύξηση κατά 0,5% του φορολογικού συντελεστή του πλουσιότερου 1% παγκοσμίως θα καταφέρουν να συγκεντρωθούν 418 δισεκατομμύρια δολάρια, αρκετά χρήματα για να μορφωθεί κάθε παιδί που δεν πηγαίνει τώρα σχολείο και να παρασχεθεί ιατρική βοήθεια προκειμένου να αποφευχθούν 3 εκατομμύρια θάνατοι κάθε χρόνο!
Είναι τραγικό ακόμα και στη σκέψη αλλά είναι πραγματικότητα. Μια εξωφρενική εξίσωση που αδυνατεί να τη λύσει ο καπιταλισμός σε κάθε του έκφραση.
Οι νεοφιλελεύθεροι και όσοι -όπως ο ΣΥΡΙΖΑ- προσχώρησαν στα δόγματά τους, αρνούνται να μιλήσουν για αυτή την πραγματικότητα.
Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι το σύστημα αυτό εξανθρωπίζεται.
Ότι οι κάτοχοι του πλούτου δεν θα βρίσκουν πάντα τον τρόπο να φοροδιαφεύγουν και να «κοιμίζουν» τα κέρδη τους σε άπιαστους φορολογικούς παραδείσους κουρνιάζοντας τα λεφτά τους, την ώρα που δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη παλεύουν για να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαΐ την ημέρα.
Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιώργου Χελάκη, εδώ