Καταδρομικές επιθέσεις στον ζωολογικό κήπο της Θεσσαλονίκης, καθώς και σε σειρά από pet shops της πόλης, πραγματοποίησαν ομάδες αντιεξουσιαστών, με αφορμή την υπόθεση θανάτωσης δυο τζάγκουαρ στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο.
Συγκεκριμένα, η ομάδα της κατάληψης Terra Incognita, κρέμασε πανό στο ζωολγικό κήπο και πινακίδες με μηνύματα προς τους επισκέπτες του κήπου.
«Οι ζωολογικοί κήποι θεωρούνται χώροι κοινωνικής αναψυχής και διασκέδασης. Εκατοντάδες άνθρωποι διαφόρων ηλικιών-κυρίως οικογένειες με μικρά παιδιά-επισκέπτονται καθημερινά τους ζωολογικούς κήπους και τα εθνικά πάρκα, για να χαζέψουν κάθε λογής –άγρια και μή- ζώα. Για να περάσουν την ώρα τους ευχάριστα, υποστηρίζοντας πολλές φορές την μεγαλύτερη αντίφαση ότι επιδιώκουν να έρθουν σε επαφή με τη φύση» αναφέρουν, αρχικά, στο κείμενο που ανάρτησαν και προσθέτουν:
«Όμως αναρωτήθηκε ποτέ του κανείς, τι πραγματικά κρύβεται πίσω από αυτή τη συνθήκη; Εκατοντάδες ζώα ζούνε αιχμάλωτα μέσα στα κλουβιά του θεάματος, αφού έχουν απαχθεί από το φυσικό τους περιβάλλον. Αρπάζονται βίαια και καταδικάζονται σε μια “ζωή” στοιβαγμένη μέσα σε ένα κλουβί, μέχρι να πεθάνουν. Διαιωνίζουν την αιχμαλωσία τους, αφού αναπαράγονται μέσα στη φυλακή».
Τα μέλη της Terra Incognita αναφέρουν επιπροσθέτως ότι «ο εγκλεισμός είναι βασανισμός και όποιος απολαμβάνει αυτή τη συνθήκη ως θέαμα, είναι συνένοχος. Οι ίδιοι επιδιώκουμε όλο και περισσότερο να αποξενωθούμε από τη φύση και τα ζώα, αστικοποιώντας διαρκώς τις ζωές μας. Ως ανθρώπινο είδος (από τη στιγμή που όρισε την ύπαρξή και τις ανάγκες του ανώτερες από τις υπόλοιπες) ρημάζουμε διαρκώς τον πλανήτη για τις υπερανάγκες μας, αδιαφορώντας για τις ανάγκες των υπολοίπων.
Σκοτώνουμε καθημερινά εκατομμύρια ζώα, για τροφή, ένδυση και αναψυχή. Αν αντιλαμβανόμασταν τα ζώα ισάξια με τους εαυτούς μας , μόνο τότε θα αντιλαμβανόμασταν την βιαιότητα της συνθήκης και το βάρος των ευθυνών μας» καταλήγουν.
H παρέμβαση στα pet shops
Αμέσως μετά, ακολούθησε επίθεση με τρικάκια, συνθήματα και σπρέι σε pet shops της Θεσσαλονίκης, από τη Συνέλευση Αναρχικών Ενάντια στην Κοινωνική Μηχανή.
«Μέσα στους ζωολογικούς κήπους, στα θαλάσσια πάρκα και στα ενυδρεία, στα τσίρκο, στις ταυρομαχίες και κυνομαχίες, στους ιπποδρομικούς αγώνες στήνεται μια μεγάλη παράσταση, που αποτυπώνει την ανθρώπινη κυριαρχία πάνω στο φυσικό κόσμο. Μια παράσταση που ισχυροποιεί την ανθρωποκεντρική θεώρηση, πάνω στην οποία ο πολιτισμός θέτει τα θεμέλια του» σημειώνουν στο δικό τους κείμενο και συνεχίζουν με συγκεκριμένες επικριτικές αναφορές προς τη διοίκηση του Αττικού Πάρκου.
«Τα ζώα δεν είναι ούτε εμπορεύματα ούτε εκθέματα, για την ηδονοβλεψία του κάθε μικροαστού, που θεωρεί την επίσκεψη σε μια φυλακή άγριας πανίδας κάτι το επιμορφωτικό. Αντίστοιχα, οι λειτουργοί του δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Πίσω από το μανδύα της προστασίας ειδών υπό εξαφάνιση, της γνωριμίας και της ευαισθητοποίησης του κοινού, ενυπάρχει η ανάγκη για επιβολή, επίδειξη ισχύος, παροχή θεάματος, κέρδους» καταλήγει η δεύτερη ομάδα που αντέδρασε μετά την θανάτωση των τζάγκουαρ.