Αθλητισμός

Σοκάρει ο πρώην τερματοφύλακας της Λίβερπουλ: Έχω σκοτώσει πολλούς ανθρώπους

Δεν μπορώ να πω πόσους ανθρώπους σκότωσα στη διάρκεια των συγκρούσεων, λέει ο πρώην τερματοφύλακας της Λίβερπουλ.

Βίωσε την πλήρη αποθέωση, αλλά και ταυτόχρονα τον πόνο ενός πολέμου. Υπήρξε φοβερά ευτυχισμένος, αλλά και τρομερά δυστυχής. Ο λόγος για τον Μπρους Γκρόμπελαρ, της Λίβερπουλ ο οποίος μίλησε στον Guardian και προχώρησε σε μια παραδοχή που προκαλεί σοκ. Ότι έχει αφαιρέσει την ζωή πολλών ανθρώπων στην πατρίδα του.

Μάλιστα, η τοποθέτησή του αυτή συνοδεύτηκε κι από ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Ο πρώτην γκολκίπερ της Λίβερπουλ σε ηλικία μόλις 18 ετών αναγκάστηκε να προσφέρει τις στρατιωτικές του υπηρεσίες για τη χώρα του (νυν Ζιμπάμπουε, πρώην Ροδεσία) κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.

Ήταν… κυνηγός, εντόπιζε τα ίχνη των αντικυβερνητικών στρατιωτών του Ρόμπερτ Μουγκάμπε, γι αυτό και τον αποκαλούσαν «άνθρωπο της ζούγκλας». Ο εμφύλιος πόλεμος στη Ροδεσία προκάλεσε τον θάνατο 30.000 ανθρώπων.

«Την πρώτη φορά είχε νυχτώσει. Και είναι αλήθεια πως δε βλέπεις καθαρά και και πολλά πράγματα. Ακούς μόνο και διακρίνεις σκιές. Επειτα ξεκινούν οι πυροβολισμοί, υπάρχει ανταλλαγή πυρών. Κι όταν τελικά η μάχη σταματά, βλέπεις γύρω σου σώματα, άλλα άψυχα, άλλα σοβαρά τραυματισμένα. Βγάζεις τα σωθικά σου.

Δεν μπορώ να πω πόσους ανθρώπους σκότωσα στη διάρκεια των συγκρούσεων. Σκότωσα πάντως πολλούς. Γι’ αυτό και θέλω να ζω όσο καλύτερα μπορώ την κάθε ημέρα. Μετανιώνω γι’ αυτά που έγιναν, γι’ αυτά που έκανα, δυστυχώς όμως δεν μπορώ να γυρίσω πίσω το χρόνο. Πολλοί οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία γιατί δεν μπορούσαν ν’ αντέξουν αυτά που έζησαν, αυτό τον εφιάλτη. Ήταν ανατριχιαστικό. Θυμάμαι υπήρχε κάποιος που έκοβε τα αυτιά όσων σκότωνε. Το έκανε για να εκδικηθεί, για τα βασανιστήρια που είχαν υποστεί μέλη της οικογένειας του. Με φώναζαν άνθρωπο της ζούγκλας».

Ο Μπρους κατάφερε με τη βοήθεια του ποδοσφαίρου να ξεπεράσει το σκοτεινό του παρελθόν, αν και παραδέχθηκε πως το τραγικό σκηνικό στο Χέιζελ ήταν χειρότερο από τον πόλεμο.

« Το ποδόσφαιρο ήταν αυτό που με κράτησε μακριά από τις μαύρες σκέψεις του πολέμου. Το Χέιζελ ήταν χειρότερο από τον πόλεμο. Στο Χέιζελ άκουγες τα πάντα να καταρρέουν και μετά… πτώματα», λέει ο ίδιος.