Βιβλία προτάσεις: Η «Λετισιά» του Ιβάν Ζαμπλονκά.
Με αφορμή μια είδηση του αστυνομικού δελτίου που συντάραξε τη γαλλική κοινή γνώμη πριν μερικά χρόνια, ο Ιβάν Ζαμπλονκά γράφει ένα βιβλίο που ακροβατεί ανάμεσα στη λογοτεχνία και το κοινωνικό δοκίμιο.
Βιβλία προτάσεις: Λίγα λόγια για τη “Λετίσια”
Η Λετισιά Περαί απήχθη πενήντα μέτρα από το σπίτι της και κατέληξε μαχαιρωμένη και στραγγαλισμένη. Η αστυνομία χρειάστηκε πολλές εβδομάδες μέχρι να βρει το πτώμα της.
Η Λετισιά μεγάλωσε σε ανάδοχη οικογένεια και ήταν μόνο δεκαοχτώ χρονών. Ήταν ένα παιδί κακοποιημένο που μεγάλωσε μέσα στη μοναξιά και τον φόβο.
Ο Ιβάν Ζαμπλονκά παρακολουθεί τη δίκη του δολοφόνου το 2015 και ανασυνθέτει κομμάτι–κομμάτι την τραγική ιστορία της Λετισιά.
Ο συγγραφέας δίνει τον λόγο σε πολλούς ανθρώπους –ο κάθε αφηγητής συμπληρώνει τον άλλο ή αναδεικνύει μια διαφορετική πλευρά της ιστορίας.
Κανείς δεν λείπει από τη δολοφονία της Λετισιά: ο Τύπος, η αστυνομία, οι δικαστές, ο ίδιος ο δολοφόνος, η πολύκροτη δίκη, αλλά και η παιδική ηλικία του κοριτσιού, η οικογένεια της και η ανάδοχη οικογένεια που τη φιλοξένησε. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν τα κεφάλαια που δείχνουν την πολιτική εκμετάλλευση της υπόθεσης, αφού μετατράπηκε σε εργαλείο καταστολής.
Το μυθιστόρημα «Λετισιά» τιμήθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο της εφημερίδας Le Monde και το βραβείο μυθιστορήματος Medicis.
Διαβάζουμε ένα απόσπασμα
«Με τις δηλώσεις του, ο Νικολά Σαρκοζί πραγματοποιεί ένα αποφασιστικό βήμα στην ερμηνεία του εγκλήματος. Αφού ανέβασε στη σκηνή δύο διαμετρικά αντίθετους χαρακτήρες, τον Μεγιόν-βιαστή και τον Πατρόν-πατέρα , κατασκευάζει τώρα κι έναν τρίτο ρόλο: τον δικαστή συνένοχο […]
Αντί να αναλύσει ψύχραιμα το πρόβλημα, ο πρόεδρος επέλεξε την πολιτική του αποδιοπομπαίου τράγου, η οποία συνίστατο στο να υποδεικνύει ενόχους μέσα στην κοινωνία και να προαναγγέλλει “κυρώσεις” ως απάντηση σε ατομικά και συλλογικά “σφάλματα”. Η υπόθεση Λετισιά φανερώνει μια ολόκληρη τέχνη διακυβέρνησης: στρέφοντας την πλειοψηφία κατά μιας μειοψηφίας, πετυχαίνει κανείς όχι μόνο να ξεχαστούν τα δικά του λάθη, αλλά και να συνασπίσει τον λαό εναντίον ενός φανταστικού εχθρού (του δικαστή, του νεαρού της υποβαθμισμένης συνοικίας, του παράτυπου μετανάστη κ.ο.κ.).
Να που έγκειται η ρήξη του Σαρκοζί με τους προκατόχους του: πέρα από τις διαφορές τους, ο Ντε Γκώλ και ο Μιτεράν επιδίωκαν να ενώσουν τους Γάλλους, δηλαδή αν αναδείξουν τα κοινά τους σημεία. Στο εξής, ισχύει το αντίθετο: Επί προεδρίας Νικολά Σαρκοζί, οι Αρχές δεν λειτουργούν πια ως ρυθμιστές της κοινωνικής ειρήνης. Ο εγκληματολαϊκισμός της εποχής Λετισιά προδίδει μια προσπάθεια διχασμού και την ενστάλαξη της καχυποψίας και του μίσους στο κοινωνικό σώμα: ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας που πληγώνει τη Δημοκρατία».
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Ivan Jablonka γεννήθηκε το 1973 στο Παρίσι. Απόφοιτος της Ecole Normale και διδάκτωρ της ιστορίας, είναι καθηγητής της σύγχρονης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Paris XIII-Nord. Συνεργάτης του Πιερ Ροζανβαλόν, είναι ένας από τους αρχισυντάκτες της ψηφιακής επιθεώρησης ιδεών «La vie des idees» και διευθύνει ή συνδιευθύνει εκδοτικές σειρές στο πεδίο της ιστορίας και των κοινωνικών επιστημών.
ΤΙΤΛΟΣ: Λετισιά ή το τέλος των ανδρών
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Ivan Zablonka
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Χαρά Σκιαδέλλη
Εκδόσεις Πόλις
Σελ.: 510
Τιμή:17,70 €