Σκλήρυνση Κατά Πλάκας: Η έγκαιρη έναρξη θεραπείας μειώνει την εξέλιξή της κατά 5 χρόνια

Στην αλλαγή της φιλοσοφίας της θεραπείας για την Σκλήρυνση Κατά Πλάκας και στην ολιστική προσέγγιση, στοχεύουν οι νέες θεραπευτικές επιλογές που έχουν στην διάθεσή τους οι επιστήμονες, επικεντρώνοντας πλέον όχι στην επιβραδυντική εξέλιξη της ασθένειας, αλλά στον «κατευνασμό της δράσης της» με την χορήγηση νωρίς «επιθετικής αγωγής» για την εξάλειψη της ενεργότητας της.

Η επιστημονική κοινότητα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα «στον έλεγχο» και την «κατανόηση» της δραστηριότητας της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας, αναπτύσσοντας νέες θεραπείες που καλύπτουν όλες τις παραμέτρους της νόσου, αναπηρία, υποτροπές, φλεγμονή, ατροφία, γνωσιακά, βάδιση, με βασικό στόχο την μείωση της δραστηριότητας της νόσου και της εξέλιξης της αναπηρίας το συντομότερο δυνατό.

Νεότερα ερευνητικά δεδομένα που παρουσιάστηκαν στο 34ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Θεραπεία και Έρευνα στην Πολλαπλή Σκλήρυνση (ECTRIMS) που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο 10-12 Οκτωβρίου, αποδεικνύουν ότι η έγκαιρη έναρξη θεραπείας με ocrelizumab μείωσε την εξέλιξη της αναπηρίας για περισσότερα από 5 χρόνια σε άτομα με υποτροπιάζουσα πολλαπλή σκλήρυνση (η πιο συχνή μορφή της νόσου) και πρωτοπαθώς προϊούσα πολλαπλή σκλήρυνση (αφορά το 15% των ασθενών)..

Το ocrelizumab είναι ένα μονοκλωνικό αντίσωμα, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να στοχεύει εκλεκτικά έναν συγκεκριμένο τύπο κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, που ονομάζονται CD20- Β-λεμφοκύτταρα, που εκτιμάται ότι συμβάλλουν στην καταστροφή της μυελίνης (ουσίας που παίζει βασικό ρόλο στη μόνωση και υποστήριξη των νευρικών κυττάρων) και στην αξονική βλάβη (στα νευρικά κύτταρα).

Αυτή η καταστροφή των νευρικών κυττάρων μπορεί να οδηγήσει σε αναπηρία τα άτομα με πολλαπλή σκλήρυνση.

Το φάρμακο χορηγείται με ενδοφλέβια έγχυση κάθε έξι μήνες. Η αρχική δόση χορηγείται ως δύο εγχύσεις των 300 mg, χορηγούμενες με διάστημα 2 εβδομάδων μεταξύ των δόσεων. Οι επόμενες δόσεις χορηγούνται ως εφάπαξ έγχυση των 600 mg.

«Βολικός» ο τρόπος χορήγησης

Ο τρόπος χορήγησης του φαρμάκου αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης, καθώς θεωρείται «βολικός» ,και βοηθάει τους ασθενείς να ακολουθούν πιο εύκολα την θεραπευτική αγωγή. «Πρόκειται για μια θεραπεία περισσότερο αποτελεσματική, πιο ασφαλής και πιο βολική» δήλωσε στο περιθώριο του συνεδρίου ο Andrew Chan, Καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Βέρνης, προσθέτοντας πως «δεν παρεμβαίνει στην καθημερινότητα του ασθενή, καθώς η θεραπεία γίνεται δύο φορές το χρόνο και μετά ο ασθενής επιστρέφει στην καθημερινότητα του κανονικά».

Το ocrelizumab έχει εγκριθεί σε 68 χώρες, μεταξύ αυτών και στα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ πάνω από 70.000 άτομα παγκοσμίως έχουν λάβει θεραπεία μέχρι σήμερα.

Έγκυρη διάγνωση-αποτελεσματική θεραπεία

Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε από τους επιστήμονες στην έγκαιρη διάγνωση, η οποία θεωρείται «κλειδί» για την χορήγηση της απαραίτητης και αποτελεσματικής θεραπείας για την αναχαίτιση των επιπτώσεων της ασθένειας, καθώς παρατηρείται ότι σε μετρικές περιπτώσεις η διάγνωση καθυστερεί 7-8 μήνες.

Σε όλες τις μορφές της πολλαπλής σκλήρυνσης η νόσος μπορεί να είναι ενεργή -υπό την έννοια της φλεγμονής στο κεντρικό νευρικό σύστημα και της απώλειας των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο- ακόμα και όταν κλινικά συμπτώματα δεν είναι εμφανή ή δεν φαίνεται να επιδεινώνονται.

Η προσπάθεια για έγκαιρη διάγνωση πρέπει να είναι διαρκής και παράλληλα πρέπει να υπάρχει συνεχής έλεγχος και καταγραφή της δραστηριότητας της ασθένειας, που πιθανόν να βοηθήσει στην αναγνώριση «κρυφών» επιδράσεων της ανέφεραν οι επιστήμονες, προσθέτοντας ότι οι εξελικτικές ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας μπορούν να μεταλλάσσονται σε όλα στάδια και υπάρχει η δυνατότητα να επεκτείνεται η θεραπευτική μέθοδος.

Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια χρόνια διαταραχή του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος η οποία προσβάλλει περίπου 2,3 εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως, κυρίως ανθρώπους παραγωγικής ηλικίας, 20 έως 40 ετών. Στην Ευρώπη, προσβάλλει περίπου 700.000 άτομα, ενώ στην Ελλάδα ο αριθμός των ασθενών αγγίζει περίπου τις 13.000. Ένα από τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς είναι η σωματική ανικανότητα, ιδίως αν δεν ξεκινούν νωρίς θεραπεία, ανέφεραν οι επιστήμονες.