Η Ελπίδα Μηναδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Δημοσιογραφία και Διαφήμιση. Κι αυτό φαίνεται της έμεινε κουσούρι μέχρι σήμερα.
Ακόμα ψάχνει για απαντήσεις που θα διαφημίζουν την καλή πλευρά της ζωής! Έχει συνεργαστεί με διάφορα Μέσα Ενημέρωσης και έχει αρθρογραφήσει σε περιοδικά κι εφημερίδες.
Έχει ασχοληθεί με το θέατρο, τη μουσική, τη στιχουργική και με την αφήγηση. Έχει εργαστεί ως κειμενογράφος σε διαφημιστικές εταιρίες και διδάσκει σεμινάρια δημιουργικής γραφής σε παιδιά.
Παιδικά βιβλία της που κυκλοφορούν είναι: «Λίτσα, η Σακουλίτσα» από τις Εκδόσεις Οσελότος, ένα οικολογικό παραμύθι για την ανακύκλωση και την φιλία, «Το ταξίδι της Κόκκινης Ομπρέλας» από τις Εκδόσεις Κέδρος, το οποίο αφορά στον πίνακα ‘Η Γέννηση της Αφροδίτης’ του Μποτιτσέλι και συνδυάζει με ψυχαγωγικό και παιδαγωγικό τρόπο την τέχνη με την ελληνική μυθολογία. Φέτος ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή του Τεχνοχώρου Εργοτάξιον.
Σύντομα, εκδίδεται το επόμενο βιβλίο της με τίτλο «Η Μπαλαρίνα που δεν Χόρευε» από τις εκδόσεις Φιλύρα που αφορά στη δύναμη της θέλησης, τον χορό και τον ζωγράφο Ντεγκά μέσα από ένα υπέροχο ταξίδι στον χρόνο.
Το βιβλίο σας “Το Ταξίδι της Κόκκινης Ομπρέλας” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, μεταφέρεται στη θεατρική σκηνή του Τεχνοχώρου Εργοτάξιον, με πρεμιέρα στις 13 Οκτωβρίου και κάθε Σάββατο στις 15.30. Δυσκολευτήκατε στη μεταφορά του πονήματός σας από το χαρτί στη σκηνή;
Ήταν κάτι που ήθελα να κάνω χρόνια. Το συγκεκριμένο βιβλίο αν και έχουν περάσει κάποια χρόνια από την κυκλοφορία του συνεχίζει να αγαπιέται από μικρούς και μεγάλους.
Κατ’ αρχάς, αγαπάω το θέατρο και θεωρώ ότι μπορεί να είναι η προέκταση ενός καλού παιδικού βιβλίου. Τί εννοώ με αυτό; Γιατί να μη ζωντανέψουν στην σκηνή όλοι αυτοί οι ήρωες; Γιατί ένα ταξίδι τόσο μαγικό μέσα στην τέχνη με οδηγό τη θεά Αφροδίτη να μη συνεχίσει την πορεία του σ’ ένα θέατρο, όπου μπορούν όλα να πάρουν σάρκα και οστά;
Έτσι, το προχώρησα. Αρχικά, δεν είχα σκεφτεί να το διασκευάσω εγώ. Όμως στην πορεία διαπίστωσα ότι θα μπορούσα να το ‘ζωντανέψω’ καλύτερα, αν το έκανα η ίδια. Η θεατρική διασκευή ενός παιδικού βιβλίου δεν είναι εύκολη. Αλλά σίγουρα όταν είναι δικό σου, έχει μεγαλύτερες ‘ευκολίες’ γιατί το έχεις φανταστεί. Αυτό που χρειάστηκε είναι να εμπλουτίσω τους ήρωες και τις σκηνές, όπως την μάχη Ουρανού και Κρόνου που είναι η αφορμή για την γέννηση της Αφροδίτης και συμβολίζει τη μάχη μεταξύ του κακού και του καλού, του ‘όμορφου’ κομματιού μας.
Μιλήστε μου για τη ροή της παράστασης. Τί να περιμένουν να δουν τα παιδιά;
Σκοπός μας είναι τα παιδιά να δουν μια παράσταση που θα ψυχαγωγηθούν, αλλά και θα παιδαγωγηθούν. Μαθαίνουν για τη θεά Αφροδίτη, συμμετέχουν μέσα από ένα διαδραστικό παιχνίδι στη «Γέννηση της», γνωρίζουν τον Ιταλό ζωγράφο Μποτιτσέλι, διασκεδάζουν με τον Πηγαθούλη, το ψευδό αλογάκι της Θεάς Αφροδίτης που ο κακός ο Κρόνος του έκοψε τη γλώσσα, αλλά και την αστεία, ελληνοαμερικάνα Ομπρέλα που ξεχάστηκε από τον κάτοχό της στο μουσείο και το διασκεδάζει, χορεύοντας! Την ίδια στιγμή, όμως, μαθαίνουν για τις αξίες της φιλίας. Ακόμα κι αν κάποιοι φίλοι ζούνε μέσα σε έναν πίνακα ζωγραφικής!
Πόσο εξοικειωμένα πιστεύετε ότι είναι τα παιδιά σήμερα με την τέχνη;
Τα παιδιά έχουν πολύ περισσότερα ερεθίσματα απ’ ότι είχαμε εμείς. Άρα είναι απόλυτα εξοικειωμένα και με την τέχνη. Τα περισσότερα σχολεία διδάσκουν ζωγραφική, ιστορία τέχνης και γενικώς οργανώνουν συχνά επισκέψεις σε μουσεία και χώρους τέχνης. Αλλά και πολλοί γονείς επιδιώκουν να βάζουν τα παιδιά σε τέτοιους δρόμους. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν παιδιά που έχουν μεγαλύτερη κλίση και τάση για την τέχνη και άλλα λιγότερο. Όμως, όλα ενδιαφέρονται να δουν μια καλή παράσταση που θα περάσουν καλά και θα ταξιδέψουν… Και φυσικά, θα κρατήσουν κάποια καλά μηνύματα, χωρίς διδακτισμούς.
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το διδακτικό και ποιο το ψυχαγωγικό κομμάτι της διαδραστικής παράστασης “Το Ταξίδι της Κόκκινης Ομπρέλας”;
Το ‘διδακτικό’ ως έννοια δε μού αρέσει, όπως ανάφερα. Η παράσταση είναι ψυχαγωγική γιατί από μόνη της μια ομπρέλα που μιλάει, μπαίνει μέσα σε έναν πίνακα και γνωρίζει ενδιαφέροντες και αστείους ήρωες, ιντριγκάρει τα παιδιά. Πάντα ένα ‘ταξίδι’ σε κάτι ‘σουρεαλιστικό’ , όπως ένας πίνακας, υπόσχεται στα παιδιά έναν μυστικό κόσμο, μια… μαγική αφορμή για να τον ανακαλύψουν! Πόσο μάλλον, μια ιστορία που ενώνει τον κόσμο της μυθολογίας με οικοδέσποινα τη Θέα Αφροδίτη και τον χώρο της τέχνης, με εκπρόσωπο το Σάντρο Μποτιτσέλι. Σίγουρα υπόσχεται ένα ενδιαφέρον ταξίδι. Και ειδικά πάνω στη θεατρική σκηνή!
Αναμένουμε το νέο σας βιβλίο. Θέλετε να μου μιλήσετε σχετικά;
Φαίνεται ότι ο χώρος της τέχνης με έχει σαγηνεύσει πολύ γιατί και στο επόμενο βιβλίο μου πάλι αναφέρομαι σε έναν αγαπημένο μου ζωγράφο. Τον Έντγκαρ Ντεγκά. Το βιβλίο λέγεται «Η Μπαλαρίνα που δεν Χόρευε» και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Φιλύρα. Αφορά σε ένα κορίτσι που ήθελε να γίνει μπαλαρίνα, αλλά ένα ‘μικρό’ στραβοπάτημα και μια ’μεγάλη’ έλλειψη αυτοπεποίθησης, την απομάκρυναν από το όνειρό της. Ξαφνικά ανακαλύπτει μια γκραβούρα ξεχασμένη μέσα σε ένα παλιό μπαούλο, όπου είναι ζωγραφισμένη μια μπαλαρίνα. Και έχει μάλιστα, ειδική αφιέρωση στην προγιαγιά της από κάποιον ζωγράφο Ντεγκά. Αυτό στέκεται η αφορμή να ανακαλύψει πράγματα γι’ αυτόν μέχρι την στιγμή που εμφανίζεται στον ύπνο της, την ταξιδεύει στο Παρίσι του 1900 και της δίνει δεκάδες λόγους, αλλά και την εμψύχωση που χρειάζεται για να κατακτήσει αυτό που αγαπάει! Γιατί το να έχει κανείς τη δύναμη της θέλησης είναι η μεγαλύτερη τέχνη!
Ταυτότητα παράστασης:
Από 13 Οκτωβρίου και κάθε Σάββατο στις 15.30 στον Τεχνοχώρο Εργοτάξιον. Η παράσταση μπορεί να πραγματοποιηθεί ειδικά για τα σχολεία και τις καθημερινές, καθώς και στον χώρο των σχολείων, κατόπιν συνεννόησης.
Παίζουν: Μάνια Βλαχογιάννη, Ρένα Τσουρή Σκηνοθεσία: Γιώργος Δουργούτης Θεατρική Διασκευή & Επιμέλεια: Ελπίδα Μηναδάκη Πρωτότυπη Μουσική-Σύνθεση: Αριστέα Ανύση Ενορχήστρωση: Σπύρος Κολαϊτης Σκηνικά-Κοστούμια: Αγγελική Ερήμου-Χρύσα Φίλη Σκηνικά Αντικείμενα: Αγγελική Φωστίνη
Εισιτήριο για παραστάσεις στον Τεχνοχώρο: 7 ευρώ Διάρκεια Παράστασης: 50 λεπτά Για ομαδικά εισιτήρια, επικοινωνείτε με το 6983930220. Υπεύθυνη παραστάσεων: Ισαβέλλα Αναστασίου-Αριστέα Ανύση