Η μόδα να είσαι με τους “πολλούς”

Ανέκαθεν ο άνθρωπος είχε την τάση να πρόσκεινται προς την μάζα. Η γνώμη του, η θέση και τα πιστεύω του -για ποικίλα θέματα- κομματικά και μη παύουν να έχουν σημασία όταν παραμονεύει ο κίνδυνος να διαφοροποιηθεί από το σύνολο.

Το δέος και ο φόβος της διαφορετικότητας κάνουν το άτομο ουσιαστικά να θυσιάζει τα πάντα, μεταξύ αυτών και την ευτυχία του, στο βωμό της αποδοχής.

Έτσι, όταν η γνώμη σου συμφωνεί με την γνώμη του διπλανού, όταν η εμφάνισή σου είναι αυτή που «πρέπει», όπως ορίζει ο… απαραβίαστος κανόνας της κοινωνίας, γιατί να βάλεις τον εαυτό σου σε μπελάδες; Γιατί λοιπόν να ασχοληθείς με κάτι θα σου στερήσει την κοινωνική σου αποδοχή;

Αυτή λοιπόν είναι μια άποψη που έχει ο μέσος Έλληνας και Ελληνίδα κατά πλειοψηφία. Ότι δεν μπορώ να διεκδικήσω, παύω να το ονειρεύομαι. Ότι δεν μπορώ να είμαι εξαιτίας κάποιων στερεοτύπων, παύω να το σκέφτομαι.

Φωτογραφία Intimenews

Η μίζερη, αλλά και ταυτόχρονα αρρωστημένη αυτή αντίληψη οφείλει να εξοβελιστεί από την κοινωνία, γιατί πολύ απλά δεν αρμόζει σε ένα δημοκρατικό καθεστώς. Και βέβαια, πώς είναι δυνατόν να υπάρξει δημοκρατία εάν υπάρχει φόβος, με οτιδήποτε και εάν συνεπάγεται αυτό. Φόβος στο να πει κανείς την άποψή του, φόβος στο να αποκαλύψει κανείς την προτίμησή του.

Αυτός ο μιμητισμός, ο οποίος καταργεί ότι σπουδαιότερο έχει ο άνθρωπος από την φύση του, την ατομική του βούληση, ουσιαστικά μετατρέπει την κάθε ύπαρξη σε πνευματικά μονομερή φιγούρα. Σ’ έναν άνθρωπο στείρο, σ’ έναν άνθρωπο απαίδευτο.

Ο καθένας λοιπόν κάνει τις επιλογές του. Ευτυχώς, που υπάρχουν και αυτοί που δεν φοβούνται να τις φανερώσουν και ας το πληρώνουν ακριβά.