Η Κατερίνα Κούκα είναι μια από τις αδυναμίες μου. Λατρεύω τη λαϊκή φωνή της καθώς και το γεγονός πως είναι γήινη, ζεστή και ανθρώπινη. Πρόκειται για μια γυναίκα πληθωρική σε συναίσθημα και χορτασμένη από επιτυχία. Όταν την πήρα τηλέφωνο για να κανονίσουμε να κάνουμε τη συνέντευξή μας ένιωσα μεμιάς πως την ήξερα από μια άλλη ζωή.
Ευγενική, ομιλητική και ευχάριστη έσπασε αμέσως τον πάγο της αμηχανίας που είχα στο μυαλό μου. Την ευχαριστώ για την όμορφη κουβέντα μας και ελπίζω να την απολαύσετε όσο κι εγώ.
Αν και την ξέρουν όλοι οι Έλληνες για τους πιο νέους αναγνώστες μας να αναφέρω πως στη δισκογραφία εμφανίστηκε το 1992, με το δίσκο “Το Πρώτο Ραντεβού”, όμως ευρύτερα γνωστή έγινε το 1993, με το δίσκο “Να ‘χα δυο καρδίες να σ’ αγαπώ”. Αυτός ο δίσκος ξεπέρασε τις 60.000 πωλήσεις. Από τότε ακολούθησαν αρκετοί ακόμα επιτυχημένοι δίσκοι και συνεργασίες με γνωστούς συνθέτες και στιχουργούς, όπως ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Γιάννης Σπανός, ο Μάριος Τόκας, ο Βασίλης Δημητρίου, η Τασούλα Θωμαϊδου, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος κ.α.
Το 1994 η Κούκα έκανε το ντεμπούτο της και στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία του Αλέξη Μπίστικα “Το Χάραμα”.
Πού την πετύχαμε την Κατερίνα όταν δώδεκα το μεσημέρι την πήρα τηλέφωνο στο σπίτι της;
Μόλις είχε ξυπνήσει και έστυβε μια πορτοκαλάδα στην κουζίνα της. Της αρέσει πάρα πολύ να μαγειρεύει. Όπως λέει και η ίδια είναι το αντίβαρό της.
Λέει χαρακτηριστικά:
«Όταν αγαπάς ανθρώπους θέλεις να τούς δίνεις. Μεταφορικά και το τραγούδι έτσι είναι. Δηλαδή από αγάπη θέλεις να τραγουδάς γι’ αυτούς που έρχονται να σ’ ακούσουν. Πάει πακέτο αυτό. Όταν ένας άνθρωπος έχει διάθεση να δώσει, δίνει. Το δε δόσιμο έχει πολλές μορφές. Στους αγαπημένους σου μπορείς να τους μαγειρέψεις ένα ωραίο φαγητό ή να τους τραγουδήσεις ένα ωραίο τραγούδι. Με τον τρόπο αυτό επιστρέφεις την αγάπη που εισπράττεις και αισθάνεσαι πλήρης στην ψυχή».
Κατερίνα πού σε πετυχαίνουμε επαγγελματικά;
Καταρχάς στην “Ταράτσα του Φοίβου” που τελευταία θεωρώ ότι είναι μια όαση στην Αθήνα. Κάθε Δευτέρα έχει έναν επισκέπτη – έναν καλεσμένο. Έτσι, λοιπόν, η δική μας βραδιά που θα λάβει χώρα στις 17 Σεπτεμβρίου θα αφορά το Θέμη Καραμουρατίδη.
Ο ίδιος διάλεξε δύο λαϊκές φωνές να τραγουδήσουν τα τραγούδια του οπότε θα συνυπάρχουμε η Μελίνα Κανά και εγώ. Η χαρά μου είναι τεράστια και αδημονώ να βρεθώ επί σκηνής. Μάλιστα, έχουμε μια μεγάλη έκπληξη για το κοινό μας γιατί θα ερμηνεύσω ένα νέο τραγούδι για πρώτη φορά με στίχο του Γεράσιμου Ευαγγελάτου.
Τι πραγματεύεται το νέο σου τραγούδι; Μπορείς να πεις τον ομώνυμο τίτλο;
Ο τίτλος δεν είναι ανακοινώσιμος (γέλια). Να σου πω μόνο ότι το τραγούδι θα μιλά για την προδοσία μιας αγάπης. Αυτή η συνεργασία και η όλη προσέγγιση έρχεται για μένα σε μια φάση που με ωθεί να προχωρήσω παρακάτω. Είναι μεγάλη μου τιμή που ένας νέος άνθρωπος, όπως ο Θέμης Καραμουρατίδης- που ο κόσμος αγαπά τη δουλειά του επειδή είναι μεγάλης αξίας- μου ζήτησε να τραγουδήσω αυτήν τη βραδιά.
Τρέχεις και δε φτάνεις υποθέτω μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου;
Αυτή την περίοδο είμαστε σε φάση προβών. Έχω μέσα μου -τη συγκεκριμένη περίοδο- μια προσδοκία και μια λαχτάρα, λες και ξεκινάω από την αρχή (πράγματι νιώθω μέσα από τη χροιά της φωνής της αυτήν την παιδική και αυθόρμητη ανυπομονησία και χαρά και με συγκινεί που μετά από τόσες επιτυχίες και σουξέ έχει αυτή τη δημιουργική αγωνία).
Πώς νιώθεις που θα συνεργαστείς με τη Μελίνα Κανά;
Με τη Μελίνα γνωριζόμαστε χρόνια, αλλά δεν έτυχε ποτέ έως τώρα να συνεργαστούμε. Την εκτιμώ πάρα πολύ. Είναι σπουδαία τραγουδίστρια, μια από τις μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων. Έχει ένα δικό της στίγμα και μια προσωπικότητα δική της που την έχει επιβάλλει στα πράγματα. Ακόμη, θεωρώ πολύ αισθησιακή την φωνή της και την ίδια και ομολογώ πώς πάντα ήθελα να δουλέψω μαζί της. Κι’ εκείνη το ίδιο μου είχε πει αρκετές φορές…
Τέλος πάντων, τα έφερε έτσι η ζωή, που βρέθηκε αυτή η φόρμουλα για να συνυπάρξουμε μαζί. Είναι ευλογία να δουλεύεις μ’ ανθρώπους που αγαπάς και σέβεσαι, γι’ αυτό και ήρθε και έδεσε πολύ όμορφα όλο αυτό το εγχείρημα. Υπάρχει χημεία πραγματική!
Κατερίνα ποιο από τα τραγούδια σου αγαπάς πιο πολύ και πώς νιώθεις όταν ακούς να τα ερμηνεύουν με το δικό τους στιλ νέοι άνθρωποι;
Είναι πολύ δύσκολη αυτή η ερώτηση. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Αγαπάω όλα μου τα τραγούδια πάρα πολύ. Κάποια απ’ αυτά έτυχε να είναι βιωματικά, να λένε δηλαδή πολλά πράγματα για μένα και γι’ αυτό να τα έχω κάνει πιο πολύ δικά μου, αλλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω.
Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου, θα σού πω ότι με πολύ μεγάλη μου χαρά θα άκουγα δικά μου τραγούδια να τα λένε νέοι άνθρωποι. Είναι πάντα ξεχωριστό για μένα να βλέπω νέα παιδιά να βγαίνουν και να εντυπωσιάζουν και σε κάνουν να λες: “Τί έγινε; Τι ωραίο είναι αυτό που ακούω”.
Χαίρομαι ειλικρινά πολύ μ’ αυτό και παίρνω κουράγιο γιατί συνεχίζεται ένας δρόμος που χάραξαν κάποτε κάποιοι άλλοι πριν από μας για μας.
Το ότι το ελληνικό τραγούδι δεν τελειώνει ποτέ, αυτό μόνο χαρά μπορεί να μου δώσει. Τώρα αν ακούσω και κομμάτια δικά μου να τα λέει μια καινούργια φωνή, θα αισθανθώ ότι αρέσουν τα κομμάτια σ’ ένα νέο άνθρωπο οπότε έχουν διαχρονικότητα.
Πώς είναι η δισκογραφία σήμερα; Δεν είναι κάπως περίεργο το κριτήριο που επιλέγονται νέοι άνθρωποι τόσο στο τραγούδι, όσο και στην υποκριτική και την τηλεόραση; Και για να γίνω πιο σαφής όσους πιο πολλούς ακολούθους έχεις στα social media τόσο πιο περιζήτητος είσαι. Όλο αυτό δεν πατάει κάπως στην υποκρισία και σε σαθρό έδαφος;
Τώρα τι να πω; Ότι μου αρέσει ένα ψέμα; Όχι δε μου αρέσουν εμένα τα ψέματα στη ζωή μου, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι κάποιος που έχει πολλούς followers και χρησιμοποιεί τα σύγχρονα μέσα προβολής είναι καταδικαστέος και δεν έχει αξία. Η αξία του καθενός βγαίνει προς τα έξω με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δεν με ενοχλεί ο τρόπος λοιπόν, αλλά με ενοχλεί όταν χάνεται η ουσία.
Μ’ ενοχλεί το σύστημα αυτό αλλά πάντα συνέβαινε. Σ’ όλες τις εποχές υπήρχαν άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν διάφορους τρόπους για να προβληθούν και έμεναν πίσω άνθρωποι που ήταν πολύ μεγαλύτερης αξίας. Αυτό συνέβαινε, συμβαίνει και θα συμβαίνει πάντα. Είναι στη φύση του ανθρώπου αυτό. Με θλίβει, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό.
Έχω δει ανθρώπους επειδή δεν είχαν όλο το “σύστημα” από πίσω τους, εάν και είχαν το ταλέντο να μένουν στην αφάνεια. Το θέμα είναι να έχουμε επίγνωση. Ο κόσμος καταλαβαίνει και ξεχωρίζει πιστεύω το καλό από το κακό. Η ιστορία της αρετής, μας έχει δήξει ότι ο δρόμος είναι στρωμένος με αγκάθια, βάσανα και πίκρα, ενώ ο ψεύτικος δρόμος είναι με ρόδα. Αυτό αφορά και τους δημιουργούς και τους ακροατές. Είναι επιλογή του καθενός ποιο δρόμο θα ακολουθήσει.
Πιστεύεις πως η προσπάθεια έρχεται η στιγμή που αποφέρει καρπούς;
«Ναι», το πιστεύω. Άλλωστε το καλώς εννοούμενο πείσμα, η λαχτάρα, η προσπάθεια και η κοινωνική δικτύωση κάποια στιγμή θα αποδώσουν.
Έχεις συνεργαστεί με τον επίσης πολύ συμπαθή σε μένα Ιεροκλή Μιχαηλίδη. Ποια είναι η σχέση μεταξύ σας;
Ο Ιεροκλάκος είναι ένα πολυτάλαντο άτομο που μου έκανε πέρυσι την τιμή να συνεργαστούμε στο «Petrogazi». Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, θέλησε να μεταφέρει στο σήμερα ένα μαγαζί και να στήσει ένα λαϊκό μουσικό πρόγραμμα. Ήταν μια μοναδική εμπειρία για μένα και τον ευχαριστώ για τη συνεργασία μας. Τον ήξερα λίγο τον Ιεροκλή, τελικά τον έμαθα πολύ. Τον θαυμάζω απεριόριστα. Του είπα πολλές φορές: «Σ’ αγαπώ πριν σε γνωρίσω».
Έχεις φίλους από το επαγγελματικό σου περιβάλλον;
Φυσικά και δεσμούς στενούς, οικογενειακούς. Άλλωστε αυτός είναι ο κύκλος μου. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι έχω φίλους μόνο από το χώρο της δουλειάς μου.
Στην γειτονιά σου σε αντιμετωπίζουν σαν την καθημερινή Κατερίνα ή σαν τη φίρμα Κούκα;
Σαν την Κατερίνα. Είμαι απλή καθημερινή. Δίνω αλλά και εισπράττω πολύ αγάπη.
Ως Κατερίνα βρίσκεις κοινά με τη “σταρ” Κούκα;
Δεν τον αποδέχομαι αυτόν τον όρο. Δεν ένιωσα ποτέ έτσι. Είμαι καλλιτέχνης, ένας άνθρωπος που αγωνίζεται μια ολόκληρη ζωή για το καλύτερα. Όλα αυτά τα “σταριλίκια” είναι τόσο άγνωστα για μένα και μακριά από την ψυχή μου…
Είναι εμετικά και νομίζω ότι με τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι το καταλαβαίνουν αυτό. Είμαι η Κατερίνα τους. Δε βλέπουν μια σταρ στο πρόσωπό μου, αλλά εκφράζουν το θαυμασμό τους με άλλο τρόπο που και κολακευτικός είναι και ζεστός και ανθρώπινος.
Τι σ’ ευχαριστεί στην καθημερινότητά σου;
Αυτή την περίοδο είναι λίγο πιεσμένα τα πράγματα. Όλο μελετάω και κάνω μαθήματα φωνητικής. Γενικότερα, είμαι ένας άνθρωπος όπως όλοι (γέλια).
Μου αρέσει να κολυμπάω, πάω και κολυμβητήριο το χειμώνα. Αυτό είναι το σπορ που αγαπώ. Ακόμα μ΄ αρέσει να κάνω μεγάλους περιπάτους και να μαγειρεύω για τους αγαπημένους μου ανθρώπους. Μου αρέσει επίσης να ψωνίζω στις λαϊκές (γέλια). Επίσης, πάω όσο πιο συχνά μπορώ θέατρο και κινηματογράφο.
Απλά πράγματα φέρνουν την ευτυχία να το θυμάστε!
Στην τηλεόραση τι σε ψυχαγωγεί;
Δεν έχει και πολλά να δεις. Το μόνο που βλέπω είναι κάτι πάρα πολύ παλιές σειρές στο «MEGA» που όταν παιζόντουσαν εγώ δούλευα 7 βράδια την εβδομάδα. Οπότε τώρα που έχω χρόνο τις βλέπω και ανακαλύπτω τι ωραίες και πλούσιες παραγωγές γινόντουσαν τότε.
Ποια η γνώμη σου για όλα αυτά που συμβαίνουν στο «MEGA» μιας και το ανέφερες;
Είναι πολύ θλιβερό. Είναι ένα κανάλι που είχε μια πάντοτε μια ποιότητα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι πήγε στραβά στα οικονομικά τους και έχουν φτάσει σ΄ αυτό το αδιέξοδο. Όποιοι και να είναι οι λόγοι είναι θλιβερό που τόσοι άνθρωποι που δούλευαν έμεινα χωρίς δουλειά. Ελπίζω να γίνει το θαύμα…
Ένα παιδί παντρεύτηκε στα 16 και έφερε στον κόσμο ένα άλλο παιδί. Πώς είναι η σχέση σου με το μονάκριβό σου;
Καταρχάς, δε συμβαδίζω με τα πρότυπα της εποχής καθόλου. Γενικώς, είμαι ένας άνθρωπος που νομίζω ότι γεννήθηκα γριά και θα πεθάνω παιδί. Δηλαδή, συνυπάρχουν και τα δύο αυτά στοιχεία πάντα μέσα μου. Το ότι βλέπω τα πράγματα μ’ έναν παιδιάστικο τρόπο και με την αθωότητα ενός παιδιού, τις πιο πολλές φορές, δεν αφορά ότι έγινα μικρή μαμά, είναι η φύση μου έτσι το έχω τσεκάρει κάνοντας την ενδοσκόπησή μου.
Αυτό που έκανε η μητρότητα σε μικρή ηλικία ήταν να με ωριμάσει πολύ πιο γρήγορα σε κάποιους τομείς. Ένας από τους τομείς είναι η υπευθυνότητα. Σκεφτόμουν πέντε φορές κάθε μου βήμα κόντρα στο χαρακτήρα μου που όπως σου είπα είναι ένα παιδάκι τρελό, χαρά γεμάτο. Έτσι ήταν πάντα η ζωή, δεν ήταν καθόλου εύκολο, αλλά έτσι είμαι εγώ. Μεταξύ φωτιάς και νερού (τοξότης με ψάρι).
Μετάνιωσες που δεν έκανες άλλο παιδί.
Όχι. Δε μετάνιωσα καθόλου, αλλά καμιά φορά στεναχωριέμαι για το Γιώργο. Δεν είναι ωραίο να είσαι μοναχοπαίδι. Σ’ ό,τι αφορά εμένα όχι, διότι με τα όνειρα και με την δουλειά -που δεν είναι δουλειά, είναι μια ονειροπόληση αιώνια- δε νομίζω ότι θα μπορούσα να έχω δύο παιδιά και να τα κάνω όλα καλά και σωστά. Ήδη, πιστεύω ότι και ο Γιώργος καταπονήθηκε ως παιδάκι απ’ αυτό.
Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στην ζωή σου;
Εγώ, πιστεύω ότι ο έρωτας είναι η κινητήριος δύναμη του ανθρώπου. Δηλαδή είναι το δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Χωρίς αυτόν θα ήταν όλα άνοστα. Είναι σα φαγητό χωρίς αλάτι.
Δεν μπορώ να βάλω στην ίδια ζυγαριά όμως τον έρωτα για ένα άνδρα, με τον έρωτα για ένα λουλούδι, γιατί εκεί μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις. Είναι μεγάλο πράγμα αυτό. Ο έρωτας μεταξύ ανθρώπων είναι από τα μεγαλύτερα συναισθήματα που μπορεί να ζήσει κανείς.
Δεν είσαι δηλαδή από τους ανθρώπους που θα μαραζώσουν εάν μείνουν μόνοι τους;
«Όχι» και η επιλεκτική μοναξιά μπορεί να είναι δημιουργική και πολύ γοητευτική.