Οι εθελοντές διασώστες της Life Guard Hellas συνεχίζουν να χτενίζουν τις περιοχές της Ραφήνας και να ψάχνουν τις ακτές από Μάτι μέχρι Λούτσα με την ελπίδα να βρεθούν αγνοούμενοι από τις φωτιές.
Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο εθελοντής διασώστης Σπύρος Μητριτζάκης «βρεθήκαμε από την πρώτη στιγμή εδώ για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους. Η ομάδα μας, τα μέλη μας που είναι όλοι εθελοντές μπήκαμε στις βάρκες και πηγαίναμε στις ακτές για να σώσουμε τον κόσμο που περίμενε.
Σήμερα από το νωρίς το πρωί είμαστε εδώ στην Ραφήνα και μοιράζουμε νερά, χυμούς αλλά και φρούτα και λαχανικά όχι μόνο στους πυρόπληκτους αλλά και στους πυροσβέστες και σε όλους τους ανθρώπους των δυνάμεων κατάσβεσης καθώς έχει καταπονηθεί ο οργανισμός τους. Και θα συνεχίσουμε φυσικά και τις περιπολίες με τα πόδια κοντά στα βράχια για να “ χτενίσουμε” την περιοχή μήπως και βρούμε κάποιους από τους αγνοούμενους που χάθηκαν στην θάλασσα».
Όπως περιγράφει η κατάσταση στο Μάτι «το θέαμα είναι τραγικό. Δεν υπάρχουν λόγια να το περιγράψεις. Προχωράς μέσα σε μια πόλη και τα πάντα είναι καμένα, κατεστραμμένα. Παντού σκελετοί αυτοκινήτων, σκελετοί σπιτιών και σε λίγα σπίτια που έχουν καταστραφεί εν μέρει οι άνθρωποι προσπαθούν να μαζέψουν όσα μπορούν. Βέβαια όσοι έχουν χάσει δικούς τους ανθρώπους είναι ψυχολογικά ράκη. Εμείς από την πρώτη στιγμή πάντως σπεύσαμε να βοηθήσουμε τον κόσμο. Με την δική μας βάρκα ή τις βάρκες κάποιων ντόπιων μεταφέραμε κόσμο από την θάλασσα μέσα σε φουσκωτά. Οι άνθρωποι ήταν μέσα στο νερό γιατί πέφτανε κομμάτια από ξύλα και μέσα στην παραλία και προσπαθούσαν να μην καούν».
Το ‘άλμπουμ’ των αναμνήσεων από τις εμπειρίες διάσωσης της ομάδας του Life Guard Hellas είναι τεράστιο, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μητριτζάκης «βρεθήκαμε και στην Μάνδρα που πλημμύρισε ο κόσμος και στην Λέσβο με τους πρόσφυγες. Θα έλεγα ότι η πρόσφατη εμπειρία μας στην Ραφήνα είναι το παιχνίδι της μοίρας. Έλαβα ένα μήνυμα από μια κυρία που γνώρισα στη Λέσβο. Μου έγραφε πριν δυο χρόνια σε είδα να βγάζεις κόσμο από τις βάρκες και την θάλασσα και τώρα σε βλέπω να τους βάζεις σε βάρκες μέσα στη θάλασσα. Μέσα στον πανικό μου δεν το συνειδητοποίησα αλλά μόλις είδα το μήνυμα ανατρίχιασα. Το άσχημο βέβαια είναι ότι εκεί που λέμε ότι τα έχουμε δει όλα, εκεί προκύπτει κάτι χειρότερο. Στην Μάνδρα είδαμε ανθρώπους να γλιτώνουν από πνιγμό, εδώ είδαμε ανθρώπους που προσπαθούν να σωθούν από πνιγμό έπειτα από φρικιαστική φωτιά. Ή στη Λέσβο που έχουμε ακόμη στα αυτιά μας τα ουρλιαχτά της μάνας με το παιδία αγκαλιά μέσα στην θάλασσα τη νύχτα, εδώ έχουμε τον φόβο της θάλασσας μήπως και τους παρασύρουν τα ρεύματα μέσα στη νύχτα να έχεις ζήσει την φρίκη της φωτιάς».
Όλοι εθελοντές δηλώνουν αποφασισμένοι, όπως υπογραμμίζει ο κ. Μητριτζάκης να μην εγκαταλείψουν την περιοχή αν δεν βοηθήσουν και τον τελευταίο άνθρωπο της Ραφήνας. «Έχουμε μια εξαιρετική ομάδα με ανθρώπους που τρέχουν εθελοντικά όπου υπάρχει ανάγκη. Τα μέλη μας δείχνουν πάντοτε αυταπάρνηση και θέληση να προσφέρουν. Θα ήθελα να προσθέσω και κάτι από την εμπειρία μου. Οι φωτιές είναι ένα καταστροφικό φυσικό φαινόμενο όπως το τσουνάμι. Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει την φωτιά. Δεν υπάρχουν μέτρα προστασίας. Όσο υπάρχει πεύκο, ζεστός αέρας 6 μποφόρ και υψηλές θερμοκρασίες θα υπάρχουν φωτιές. Όσο για αντιπυρικές ζώνες κι η λεωφόρος Μαραθώνος την οποία πέρασε η φωτιά είχε μόνο καταστήματα και σπίτια. Δεν υπήρχε άσφαλτος; Κι όμως. Να μην σπεύδουμε γενικά να μοιράζουμε ευθύνες όχι μόνο τώρα, αλλά κάθε φορά» καταλήγει ο κ. Μητριτζάκης.