Γιάννης Σπανόπουλος: “Λατρεύω την αρχαία Ελλάδα και την ιστορία μας”

Συνάντησα εντελώς τυχαία τον Γιάννη Σπανόπουλο και βέβαια οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Έβελυν Σιούπη που έσπευσε να μάς γνωρίσει. Μια και μόνο φράση του, ήταν αρκετή για να με κάνει να τον συμπαθήσω και να του ζητήσω να παραχωρήσει μια αποκλειστική συνέντευξη στο pagenews.gr.

Ποια ήταν η εν λόγω φράση; Αγάπη προς την πατρίδα. Και μην σπεύσετε να με χαρακτηρίσετε εθνικίστρια ή να μου προσάψετε πολιτικές κατευθύνσεις. Να ξεκαθαρίσω πως ως Ελληνίδα του εξωτερικού αγαπώ τη χώρα μας με όλα τα καλά και τα κακά που έχει και βέβαια “ψηλώνω” όταν βλέπω χαρισματικούς ανθρώπους να κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να αφήσουν το στίγμα τους σε μια Ελλάδα που αιμορραγεί τόσο οικονομικά όσο και σε θέματα αξιών.

Γιάννη θα ήθελα να μάς συστηθείς….

Λέγομαι Γιάννης Σπανόπουλος και είμαι ζωγράφος – εικαστικός. Έχω αναλάβει τα εικαστικά σκηνικά για τις εκλλησιάζουσες. Στο μεγαλεπήβολο αυτό εγχείρημα που ήθελε ο Αλέξανδρος Ρήγας, από πλευράς εικαστικού, δώσαμε μεγάλη βαρύτητα προκειμένου να βγει ένα αποτέλεσμα όπως αρμόζει στο ύφος της παράστασης. Μεριμνήσαμε ώστε να γίνει ανάπλαση όλης της αρχαίας αγοράς και το σκηνικό είναι το κομμάτι που κολλάει άψογα με όλο το όραμα που είχε ο κύριος Ρήγας. Οι θεατές, φέτος το καλοκαίρι, θα δουν μια πλούσια παραγωγή που θυμίζει κάτι απο τις παλιές παραγωγές που έβγαιναν σε καλοκαιρινή περιοδεία.

Θέλεις να πεις ότι ο Αλέξανδρος τα έχει χώσει γι αυτήν την παραγωγή;

Πολύ. Κυριολεκτικά πολύ. Η πρώτη του κουβέντα στο πρώτο μας ραντεβού πριν 4 μήνες ήταν: ” Γιάννη. Θέλω ο ένας άξονας να μυρίζει Ελλάδα κι ο δεύτερος άξονας να κάνει τους θεατές να δουν αυτό που βλέπαμε παλιά”. Είναι πλούσια παραγωγή, αλλά όχι για εντυπωσιασμό. Για παράδειγμα, όταν η παράσταση παιχτεί στο θέατρο Άργους, στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων, στο Ηρώδειο κ.ο.κ στόχος ήταν να μην αντιλαμβάνεται ο θεατής τη διαφορά της αρχαίας πέτρας, με την πέτρα που εμείς έχουμε δημιουργήσει τα κτίρια για τις Εκλλησιάζουσες.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν για σένα αυτό το εγχείρημα;

Ως γέννημα θρέμμα από τις Κρηνίδες Φιλίππων Καβάλας μεγάλωσα στο αρχαία θέατρο. Έπιασα αυτό που ζητούσε ο Αλέξανδρος Ρήγας και το έκανα με πάρα πολύ αγάπη μαζί με μια ομάδα εξαιρετικών ζωγράφων και τεχνικών. Ήταν η απόλυτη χαρά για μένα γιατί λατρεύω την αρχαία Ελλάδα και την ιστορία μας κι εδώ ήρθαν και κόλλησαν το όραμα του Αλέξανδρου με την δική μου πινελιά.

Είχες προσλαμβάνουσες όταν ήσουν μικρός με το αρχαίο θέατρο;

Από τα πέντε μου χρόνια, ο παππούς μου ο Γιάννης ο οποίος έχει χτίσει τμήματα του αρχαίου θεάτρου Φιλίππων με πήγαινε στην αρχαία αγορά, γιατί ο αρχαιολογικός χώρος είναι σχεδόν μέσα στο χωριό των Κρηνίδων. Καθόμασταν λοιπόν εκεί στην αρχαία αγορά και μου περιέγραφε τί έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες. Μού έδειχνε που ήταν οι παλαίστρες, εκεί δηλαδή που γυμνάζονταν οι νέοι, μού έδειχνε γενικότερα την αρχαία αγορά, οπότε οραμαριζόμουν μέσα από τα λόγια του βλέποντας τις πέτρες. Το να ακούω όλα αυτά, όλο αυτό το εκμαγείο από τον αγαπημένο μου παππού ήταν ουσιαστικά το καλούπι για τις Εκκλησιάζουσες 2018.

Θεωρείς ότι σήμερα ο Έλληνας χωλαίνει επειδή δε γνωρίζει τις ρίζες του; ή επειδή άλλαξαν οι συνθήκες;

Πιστεύω ότι συμβαίνουν και τα δύο. Υπάρχουν παιδιά τα οποία παλεύουν καθημερινά, αλλά από την άλλη υπάρχει κι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της ξενομανίας που μας έχει πιάσει, το οποίο υποσκελίζει πολλά πράγματα. Και πάνω σ’ αυτό που με ρώτησες θα σου πω πως ναι! Αποκοβόμαστε από τις ρίζες μας και οι Εκκλησιάζουσες 2018 του Αλέξανδρου Ρήγα έρχονται να υπενθυμίσουν με τον πυρρίχιο χορό, (που είναι ιερός χορός των Ποντίων και υπάρχει μέσα στο έργο και με όλα αυτά τα παραδοσιακά ακούσματα που θα ακούσει ο κόσμος), να του υπενθυμίσει ποιοι είμαστε, τί ξεχνάμε και τί προσπαθούν να σβήσουν κάποιοι από το χάρτη. Να πω δε πως είμαι σ΄ έναν τόπο που όλος ο παγκόσμιος χάρτης προσπαθεί να τον πάρει, οπότε αυτό με κάνει περήφανο. Επίσης, βλέποντας το ζήλο των Αμερικάνων να θέλουν να γίνουν μέρος αυτού του του τόπου και επειδή έχω φίλους απ’ όλο τον πλανήτη που μου λένε: “John you’re very lucky for your country”. Αυτό το φώς που έχουμε δεν μπορεί να μας το κλέψει κανείς, αλλά θα πρέπει να σηκώσουμε λίγο ανάστημα.

Ακτιβίστικα θα έκανες κάνει για να βοηθήσεις την Ελλάδα;

Τώρα, μ’ έχετε πετύχει σε μια φάση που κάνω πολλά πράγματα και για το Μουσείο της Ακρόπολης. Οι κουκουβάγιες θα μπουν από Οκτώβρη σε πέτρα που είναι λατρεμένο μου πτηνό και συμβολίζει πάρα πολλά. Πρώτα από όλα τη σοφία. Ζωγραφίζω σε διάφορα δέντρα, έχω ξεκινήσει στο δήμο Ηλιούπολης κουκουβάγιες σε διάφορες κουφάλες, οι οποίες γίνονται σε κομμένα δέντρα ή σε τοίχους που είναι κατεστραμμένοι.

Θέλω να το κάνω και σε πολλά σημεία της Αθήνας στον ελεύθερό μου χρόνο με την πινελιά μου, γιατί η ζωγραφική είναι η δεύτερη μου γλώσσα. Κι αυτό διότι θέλω να υπενθυμίσω ότι αυτό είναι που μάς λείπει. Η γνώση και σοφία. Κάνουμε πολλά πράγματα και εξίσου υπάρχουν και παιδιά που παράγουν έργο, αλλά δυστυχώς στις μέρες μας όλα πολιτικοποιούνται και σβήνονται. Πιστεύω στην πυγμή. Στο ισχύ εν τη ενώσει.

Δυστυχώς, ο Έλληνας σήμερα έχει χάσει την ομαδικότητα. Δηλαδή πριν προλάβει να ολοκληρώσει κάποιος την πρόταση ο άλλος σκέφτεσαι τί θα απαντήσει, δίχως να τον έχει ακούσει. Ας μην λέμε πολλά. Ο καθένας εάν βάλει κάτι από την σκέψη του, από την τσέπη του, από την τέχνη του, από τον λόγο του μπορούμε να αλλάξουμε το χάρτη, όσο κι αν ακούγεται υπερφιλόδοξο είναι πάρα πολύ απλό. Και επειδή πιστεύω στον ουμανισμό και στην ομαδικότητα, ας ακούμε ο ένας τον άλλο και ας κατεβάσουμε τους τόνους γιατί ο στόχος της παγκοσμιοποίησης ήταν αυτός! Και δεν υπάρχει κάτι χειρότερο από το να στρέψεις τον Έλληνα στον ίδιο τον Έλληνα.

Σ’ έχει στιγματίσει ο παππούς σου. Τί σου έλεγε που θυμάσαι και αφορά σ’ όσα προανέφερες;

Ο σοφός παππούς Γιάννης, έλεγε: ” εμείς βλέπαμε τον εχθρό, βλέπαμε τα όπλα του. Εσείς θα ζήσετε μια εποχή που δε θα βλέπετε τον εχθρό”. Και ηταν προφητικά τα λόγια του, γιατί ο εχθρός σήμερα έχει πολλά πρόσωπα. Ας κοιτάξουμε λοιπόν εμείς οι Έλληνες τα δικά μας πρόσωπα. Δεν κοστίζει σε χρύημα να πούμε:” είμαι εδώ για σένα, σού δίνω το χέρι”. Αυτά είναι που χρειάζεται ο Έλληνας αυτήν τη στιγμή. Η κατάθλιψη έχει αυξηθεί, τα αγχολυτικά φεύγουν σαν καραμέλες και το μόνο που έχει μείνει είναι να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο.

Με συγκινείς πραγματικά Τόσο νέος και τόσο σοφός;

Είμαι Μακεδόνας, είμαι Έλληνας πονάει η ψυχή μου μ’ αυτό που έγινε. Φορτίζομαι υπερβολικά. Είναι τραγικό αυτό που γίνεται και σαν να μην έφτανε όλο αυτό να βλέπω χαμόγελο από τον πρωθυπουργό της χώρας, ότι και καλά κάναμε μια τέλεια συμφωνία για το Μακεδονικό. Είναι καταστροφική η συμφωνία αυτή. Είναι δρομολογημένο από μια παγκοσμιοποίηση και να καταλήξω για να το φέρω από όπου ξεκινήσαμε στις εκλλησιάζουσες, ο Αλέξανδρος Ρήγας αυτό προσπαθεί φέτος το καλοκαίρι γι αυτό και είπα το “ναι”.

Καταρχάς να τον ευχαριστήσω που μού έδωσε δουλειά, ένα κομμάτι ψωμί.

Ο Ρήγας έρχεται να μάς υπενθυμίζει πως υπάρχει η Ήπειρος, η Μακεδονία, Κρήτη κ.ο.κ και δεν χρειάζεται να ακούμε μόνο pop και να χορεύουμε Ariana Grande.

Υπάρχουν απίστευτες ελληνικές ενδυμασίες και δεν χρειάζεται να βλέπουμε μόνο τις ξένες. Ακόμη έρχεται να θυμίσει τον ελληνικό λόγο, τον ποντιακό λόγο. Και μόνο που θα υπάρχει ο πυρρίχιος μαζί με τους υπόλοιπους χορούς μέσα σ’ αυτήν την παράσταση, που ο πυρρίχιος είναι ιερός και πολεμικός χορός, οι θεατές πρέπει να δουν την παράσταση.

Για μένα η δουλειά αυτή θα συζητηθεί και πιστεύω ότι κατά 99,9% το κοινό θα την καταχειροκροτήσει. Και τέλος χαίρομαι που Αλέξανδρος θα δείξει ένα πρόσωπο, καινούργιο, φρέσκο με νέα παιδιά αλλά και με πολλούς και με διαδρομή καλούς ηθοποιούς. Για μένα είναι όλοι ένα. Από τον τελευταίο του χορού μέχρι τον πρωταγωνιστή. Κι αυτό έχει δώσει τη δυναμική. Στην εν λόγω παράσταση όλοι είναι πρωταγωνιστές!