Πολιτισμός

Η γκαλερί Lazinc παρουσιάζει άγνωστα έργα του Μπάνκσι

Ο εικαστικός της τέχνης του δρόμου, Μπάνσκι είναι κυρίως γνωστός για τα στένσιλ του.

Από τα παγκοσμίως γνωστά στένσιλ του Μπάνκσι έως τις απρόσμενες ελαιογραφίες του και μερικά γλυπτά: έργα του εκτίθενται σε λονδρέζικη γκαλερί από τέλη της εβδομάδας, δίνοντας την ευκαιρία στον επισκέπτη να ανακαλύψει άλλες όψεις του 44χρονου μυστηριώδους καλλιτέχνη.

Ο εικαστικός της τέχνης του δρόμου από το Μπρίστολ είναι κυρίως γνωστός για τα στένσιλ του, τα περισσότερα μαυρόασπρα, όπως το “Girl with Balloon”, που δείχνει ένα μικρό κορίτσι ν’ αφήνει στον αέρα ένα κόκκινο μπαλόνι σε σχήμα καρδιάς ή το “Flower Thrower”, που παρουσιάζει έναν ταραξία να ετοιμάζεται να πετάξει ένα μπουκέτο λουλούδια, δύο έργα που υπάρχουν μέσα στην έκθεση.

Ωστόσο ο επισκέπτης ανακαλύπτει επίσης αρκετές ελαιογραφίες που ο καλλιτέχνης έχει εμπνευστεί από διάσημους πίνακες για να καταγγείλει τις τάσεις της καταναλωτικής κοινωνίας ή οικολογικές καταστροφές – όπως η ελαιογραφία “Sunflowers from Petrol Station”, την οποία εμπνεύστηκε από τα “Ηλιοτρόπια” του Βίνσεντ βαν Γκογκ, τα οποία ο Μπάνκσι παρουσιάζει μαραμένα.

Οι πίνακες αυτοί απέχουν μακράν από τα γκράφιτι που ο καλλιτέχνης σχεδιάζει με σπρέι. Κανένα από τα έργα που εκτίθενται στη γκαλερί Lazinc στο Μέιφερ δεν φιλοτεχνήθηκε στον δρόμο και όλα παράχθηκαν για εμπορικό σκοπό. Οι κάτοχοί τους, ιδιώτες συλλέκτες, τα δάνεισαν για τις ανάγκες της έκθεσης με τίτλο “Banksy, Greatest Hits: 2002-2008”, που αφορά αυτή την πολύ γόνιμη περίοδο του καλλιτέχνη.

Εκείνη την περίοδο οργανώθηκαν οι “σημαντικότερες εκθέσεις του Μπάνκσι”, όπως οι Crude Oil, Barely Legal και Turf War”, δήλωσε ο Στιβ Λαζαρίντις, συνιδρυτής της γκαλερί Lazinc μαζί με τον μεγιστάνα Ουίσαμ Αλ Μάνα από το Κατάρ.

Η Lazinc παρουσίασε τον Ιανουάριο έκθεση του Gάλλου φωτογράφου JR, ο οποίος δηλώνει “photograffeur” αναφέροντας ότι η δουλειά του περιέχει στοιχεία και φωτογραφίας και γκράφιτι.

Ο Λαζαρίντις, γιος ενός Ελληνοκύπριου και μιας Βρετανίδας, που μεγάλωσε πάνω από το μαγαζί με κεμπάμπ του πατέρα του στο Μπρίστολ, γνώρισε τον Μπάνκσι, του οποίου η ταυτότητα παραμένει άγνωστη, το 1997. Τον εντυπωσίασε η “εσωτερική ενέργεια” και η “ελευθερία” του Μπάνκσι, έγινε φωτογράφος του, ατζέντης του, μετά γκαλερίστας προτού οι δρόμοι τους χωρίσουν πριν από 10 χρόνια.