Ο Χόρχε Σαμπάολι γνώριζε πως σε κάθε ματς παίζει το κεφάλι του. Πως η επόμενη ήττα πιθανότατα θα αποτελούσε και το κύκνειο άσμα του στον πάγκο της Αργεντινής. Θα έμενε σε αυτόν μόνο αν κατακτούσε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Όμως αυτή η Αργεντινή δεν μπορούσε.
Ακόμα κι όταν προηγήθηκε με 2-1, η Αργεντινή δεν σε ενέπνεε πως είναι ικανή να τα βγάλει πέρα απέναντι σε μία τόσο καλή ομάδα όσο η Γαλλία. Οι Γάλλοι έβαλαν την μπάλα κάτω, γύρισαν το ματς πετυχαίνοντας τρία γκολ και έστειλαν πίσω την Αργεντινή.
Ο Σαμπάολι κατάλαβε ότι ο χρόνος του πλέον μειώνεται. Η απόγνωση στο πρόσωπό του πρόδιδε την ψυχολογία που τον είχε κυριεύσει. Κοιτούσε το ματς ελπίζοντας σε ένα θαύμα και γνωρίζοντας πως αυτό ήταν σχεδόν απίθανο να πραγματοποιηθεί.