Υποτίθεται ότι η πιθανότητα να πεθάνει κανείς, αυξάνεται συνεχώς όσο περνάνε τα χρόνια. Έτσι, στα 90 έχει κανείς μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνει, από ό,τι στα 40. Όμως, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, αν κανείς καταφέρει να φθάσει στα 105, τότε η πιθανότητα να πεθάνει, μένει η ίδια ακόμη και στα 110.
Η νέα μελέτη θέτει επί τάπητος ξανά ένα ερώτημα που διχάζει τη διεθνή επιστημονική κοινότητα: έχει πράγματι κάποιο βιολογικό «ταβάνι» η διάρκεια της ανθρώπινης ζωής; Η νέα έρευνα ενισχύει τα επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν ότι τα όρια της ανθρώπινης ζωής δεν είναι τόσο περιορισμένα όσο νομίζουμε.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή δημογραφίας και στατιστικής Κένεθ Γουάχτερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ και τη δημογράφο Ελιζαμπέτα Μπάρμπι του Πανεπιστημίου Σαπιέντσα της Ρώμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science”, μελέτησαν 3.836 υπεραιωνόβιους Ιταλούς που ήσαν 105 ετών και άνω (μόνο οι 463 άνδρες).
Διαπιστώθηκε ότι η πιθανότητα θανάτου μεγαλώνει με αύξοντα ρυθμό έως τα 80 (διπλασιάζεται περίπου κάθε οκτώ χρόνια) και με φθίνοντα ρυθμό στη συνέχεια, αλλά μετά τα 105 σταθεροποιείται.
Έτσι, ένας άνθρωπος 110 ετών έχει την ίδια πιθανότητα επιβίωσης με κάποιον 105 έως 109 ετών και αυτή η πιθανότητα είναι περίπου 50% (μία στις δύο, σαν να ρίχνει κανείς ένα νόμισμα) να πεθάνει μέσα στον επόμενο χρόνο ή να ζήσει άλλο ενάμιση χρόνο. «Τα στοιχεία μας δείχνουν ότι δεν υπάρχει κανένα σταθερό όριο στην ανθρώπινη ζωή.
Πολύ λίγοι από εμάς πρόκειται βέβαια να φθάσουν σε τόσο προχωρημένες ηλικίες, όμως το γεγονός ότι η πιθανότητα θανάτου δεν χειροτερεύει συνεχώς, δείχνει ότι μπορούμε να βελτιώσουμε την επιβίωσή μας μετά τα 90. Αυτή είναι μια πολύτιμη και ενθαρρυντική ανακάλυψη», δήλωσε ο Γουάχτερ.