Επιδιώκουμε μια λύση όπως έχει αποφασίσει το Γιούρογκρουπ , μια λύση που θα μας επιτρέπει να βγούμε και πάλι στις αγορές! Αυτός είναι ο μέγας στόχος και η «ιερή» επιδίωξη. Να μπορούμε να δανειζόμαστε από τις αγορές. Το θέμα είναι να εξακολουθήσουμε να παίρνουμε δανεικά. Και γιατί να παίρνουμε δανεικά παρακαλώ; Μα για να πληρώνουμε τα δανεικά που έχουμε μέχρι τώρα πάρει συνεχίζοντας έτσι τον φαύλο κύκλο του χρέους.
Εφόσον οι ισολογισμοί του ελληνικού Δημοσίου εμφανίζουν αυτά τα τερατώδη πλεονάσματα στραγγίζοντας τα εισοδήματα των εργαζομένων τι τα θέλουμε τα δανεικά;
Η απάντηση είναι σαφής ακόμα και για όσους περιορίζουν τις γνώσεις τους περί των οικονομικών στις τέσσερις πράξεις της αριθμητικής. Δανειζόμαστε από τους εταίρους-δανειστές με επιτόκιο 1-2%. Από τον Αύγουστο και μετά -σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες- θα μπορούμε να δανειζόμαστε πάλι από τις αγορές με επιτόκιο γύρω στο 3% μπορεί και αρκετά παραπάνω. Υπάρχει άραγε λόγος να πανηγυρίζουμε επειδή είναι πιθανό να το «καταφέρουμε»;
Το θέμα ήταν να επιδιώκαμε και να πετυχαίναμε ένα βαθύ κούρεμα του μεγαλύτερου μέρους του χρέους ώστε να μην υπάρχει λόγος να δανειζόμαστε. Αυτός ήταν ο στόχος του πρώιμου ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα της Αριστεράς βρισκόταν στην αντιπολίτευση και διεκδικούσε την κυβέρνηση.
Γύρω από αυτόν το στόχο είχε τότε συσπειρώσει μεγάλες δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας. Όταν έγινε κυβέρνηση οι διεκδικήσεις αυτές πέρασαν στο περίφημο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ο κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ συμβιβάστηκε, συνθηκολόγησε έβαλε την υπογραφή του σε μνημόνια και ξέχασε τις διακηρύξεις του. Τώρα προβάλλει ως εθνικό στόχο να αλλάξουμε δανειστές. Αντί για τους Ευρωπαίους εταίρους να επιστρέψουμε στις αγορές χρήματος, αυτές που τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια της χώρας και μας οδήγησαν στην κρίση χρέους και αμέσως μετά στα μνημόνια.
Βγαίνουν λοιπόν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών και μας «ενημερώνουν» ότι ο νέος στόχος είναι να βγούμε από τα μνημόνια για να δανειζόμαστε με μεγαλύτερα επιτόκια που στην ουσία είναι ο σίγουρος δρόμος για να επιστρέψουμε εκεί από όπου ξεκινήσαμε. Από τα μνημόνια. Με αυτό το χρέος ακόμα κι αν επιμηκυνθεί τόσο όσο ώστε οι αγορές να μας ξανά δανείζουν, ο ελληνικός λαός είναι αναγκασμένος να ζει στην φτωχοποίηση και την υποτέλεια. Αυτός ο φαύλος κύκλος δεν τετραγωνίζεται. Σπάει…