Το ότι ο Ερντογάν δεν ήταν διατεθειμένος να περιμένει ως το 2019 να για να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι γνωστό εδώ και καιρό. Σήμερα, μετά την οριακή του νίκη στο δημοψήφισμα του Απρίλη του 2017, ο Τούρκος πρόεδρος είναι έτοιμος να αποκτήσει, εάν τελικά εκλεγεί, και επίσημα τις εξουσίες που μέχρι σήμερα ασκεί άτυπα. Τις εξουσίες που στην πραγματικότητα θα τον παραπέμψουν σε ”σουλτάνο”.
Επίσης, η χρονική η στιγμή η οποία επιλέχθηκε δεν ήταν καθόλου τυχαία εκ μέρους του Προέδρου. Η οριακή επικράτηση του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του περασμένου Απριλίου, του έδειξε ότι η εικόνα του έχει αρχίσει να φθείρεται ακόμα και στα μάτια των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων της Τουρκίας. Με δεδομένα λοιπόν, τα παραπάνω, στο τραπέζι υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που ενδέχεται να κλονίσουν την πολιτική ηγεμονία του.
Άξιο μνημόνευσης, ότι στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου 2017, ”ναι” στην συνταγματική αλλαγή που ζήτησε ο Ερντογάν ψήφισε το 51,41% του πληθυσμού, ενώ το 48,27% του τουρκικού λαού ήταν αρνητικό σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Αρχικά, η οικονομική κατάσταση του τουρκικού κράτους. Ο Ερντογάν ακολουθεί και εκεί την δικιά του πολιτική παρά τις προειδοποιήσεις της Κεντρικής Τράπεζας. Η αλματώδης ανάπτυξη της οικονομίας όμως μπορεί πολύ εύκολα να γνωρίσει την κατιούσα. Είναι γνωστό, ότι στην Τουρκία έχει δημιουργηθεί μία τεράστια φούσκα, η οποία είναι στα όρια της. Εάν σκάσει θα προκαλέσει τεράστια προβλήματα κυρίως τα μεσαία και τα κατώτερα στρώματα.
Την σοβαρή κατάσταση της οικονομίας επιβεβαιώνει και ο Σινάν Ουλγκέν, διευθυντής του think-tank Edam της Κωνσταντινούπολης, ο οποίος είχε πει: ”Υπάρχει η διαίσθηση ότι τους επόμενους μήνες η οικονομία θα έχει σοβαρό πρόβλημα. Πόσο σοβαρό, δεν ξέρουμε. Εικάζω ότι και για αυτό ο Ερντογάν δεν ήθελε να αφήσει να αιωρείται το ερώτημα, και πάει σε εκλογές”.
Τέλος, ακολουθεί το εθνικιστικό ντελίριο που επικρατεί επί της προεδρίας του, το οποίο δεν είναι σίγουρο πως θα συνεχισθεί για πολύ. Το γεγονός ότι η Άγκυρα έχει θέσει υπό τον στρατιωτικό έλεγχό της τη βορειοδυτική Συρία και δεν φαίνεται καθόλου διατεθειμένη να τον αποσυρθεί, παραπέμπει στον τρόπο που στη δεκαετία του 1930 η Τουρκία προσάρτησε τη συριακή επαρχία της Αλεξανδρέττας.
Με άλλα λόγια, ο Ερντογάν κλείνει το μάτι στον μέσο Τούρκο ψηφοφόρο, λέγοντάς του χωρίς λόγια ότι τηρεί την υπόσχεσή του πως επί των ημερών του η Τουρκία όχι μόνο δεν θα χάσει, αλλά και θα κερδίσει εδάφη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ξαφνική βόμβα από Ερντογάν – Πρόωρες εκλογές στην Τουρκία στις 24 Ιουνίου
Συνεχίζει να προκαλεί η Τουρκία: Τα Ίμια είναι τουρκικό έδαφος
"Βόμβα" Κουβέλη: Βρισκόμαστε σε ακήρυχτο πόλεμο με την Τουρκία στο Αιγαίο