Στρατής Λιμνιός στο pagenews: “Είμαι άνθρωπος που θέλει ειδική μεταχείριση”

Δύο χρόνια μετά την πρώτη του νουβέλα με τον τίτλο «Γιατί μου κατσικώθηκες» ο δημοσιογράφος- συγγραφέας Στρατής Λιμνιός επιστρέφει με το δεύτερο βιβλίο του. «Τί μου τη χάρισες αυτήν την μπομπονιέρα;».

Στα πλαίσια της παρουσίασης του βιβλίου του βρεθήκαμε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης όπου ήπιαμε τον καφέ μας και συνομιλήσαμε σαν δύο καλοί φίλοι για πολλά ενδιαφέροντα θέματα. Μεταξύ πολλών που ειπώθηκαν η κουβέντα μας εστιάστηκε στο βιβλίο του, τη συγγραφική του πορεία, τη δημοσιογραφία, την ελληνική τηλεόραση, τα τηλεοπτικά μαναφούκια, τα reality shows, τη Φαίη Σκορδά και τον Πάνο Σόμπολο.

Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη

Άλλωστε, όταν ένας δημοσιογράφος συναντά ένα συνάδελφο η μια πάσα διαδέχεται πολύ εύκολα την άλλη και μπορείς να πεις εκατοντάδες πράγματα με τρομακτική ευκολία. Χρόνο να έχεις και κέφι να μιλάς και να γράφεις…

Να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας πότε και ποιοι θα προλογίσουν το βιβλίο σου;

Η εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου «Τί μου τη χάρισες αυτήν την μπομπονιέρα;» θα πραγματοποιηθεί στις 18/04/2018 στις 19.30μμ στο Clap the Resraurant του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης. Τη διοργάνωση και το συντονισμό της συζήτησης επιμελείται η Εύη Χατζημιχαήλ της GruppoGemello και την έκθεση ο Σπύρος Μαγκλάρας. Στο πάνελ της παρουσίασης θα παραβρίσκονται και θα σχολιάσουν: η παρουσιάστρια Φαίη Σκορδά, η δημοσιογράφος Έμη Λιβανίου, η δημοσιογράφος Ρένα Κουβελιώτη, η δημοσιογράφος- ραδιοφωνικός παραγωγός Ζωή Κρονάκη, ο μετεωρολόγος Γιάννης Καλλιάνος, η στιχουργός Σάννη Μπαλτζή, κι ο δημοσιογράφος και μέλος Δ.Σ. της Ε.Σ.Η.Ε.Α. Χρήστος Μαζανίτης.

Θα παραστεί η υπουργός Τουρισμού Έλενα Κουντουρά η οποία θα μιλήσει για το βιβλίο και ο Νομικός Σύμβουλος στο Υπουργείου Τουρισμού – δικηγόρος και εικαστικός Γιώργος Βιδάλης, ο οποίος θα κάνει μνεία στην εικαστικό Μαριάννα Λούρμπα η οποία εκθέτει 10 έργα της επ’ αφορμή της νουβέλας. Η διάρκεια της έκθεσης της εικαστικού Μαριάννας Λούρμπα θα διαρκέσει ως τις 29/4. Μπορείτε να την απολαύσετε Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00-18:00 και Πέμπτη: 10:00-20:00.

«Τί μου τη χάρισες αυτήν την μπομπονιέρα;» Πιασάρικος τίτλος μου ακούγεται Στρατή. Πώς προέκυψε το έναυσμα και η έμπνευση της εν λόγω νουβέλας;

Μέσα από τη δουλειά μου έχω την τύχη να συναντώ και να συναναστρέφομαι με ανθρώπους της καθημερινότητας. Η δημοσιογραφική ιδιότητα με βοήθησε ώστε να επαναπροσδιορίσω αξίες, καταστάσεις και συμπεριφορές, εν ευθέτω χρόνο. Στο πλαίσιο ενός ρεπορτάζ, έπεσε το μάτι μου στο περιβόητο σκρίνιο ενός σαλονιού και σε μια μπομπονιέρα, η οποία μου φάνηκε κάπως… Μού φάνηκε σκονισμένη και υπόλευκη. Η ιδιοκτήτρια, είχε όλη την καλή θέληση να μου πει ότι η εικονιζόμενη μπομπονιέρα πέρασε τα πάνδεινα.

Η συνομιλήτριά μου και ιδιοκτήτρια της μπομπονιέρας ξεκινήσει να περιγράφει τη ζωή της μέσα σε «ήρεμα νερά», εκεί που κυριαρχεί ο έρωτας και τα όνειρα. Έπειτα όμως, η συμβίωση άλλαξε τη ρότα της σχέσης και του γάμου της διότι όπως είναι αναμενόμενο επέρχονται αλλαγές στη ζωή και στην εξέλιξη των ζευγαριών.

Παρά το ότι συνεχίζω να δηλώνω φανατικός εργένης, δεν μπορούσα να καταλάβω πώς είναι να συνυπάρχει κάποιος στον έγγαμο βίο. Η κάτοχος όμως της μπομπονιέρας ήθελε να μου πει ότι ανάλογα με τις καταστάσεις που βιώνεις στη ζωή σου, έτσι αλλάζει και το χρώμα της μπομπονιέρας.

Η ιδέα αυτή με τρέλανε, την κράτησα και ήθελα να την κάνω νουβέλα. Το πρόβλημά μου ήταν ότι εγώ δεν ήμουν ο πλέον κατάλληλος, ως μη έγγαμος στο να το αποτυπώσω, όμως λύθηκαν όλα τα εμπόδια μέσω των συνεντεύξεων που έπαιρνα από παντρεμένα ζευγάρια. Συνάντησα στην επαγγελματική μου διαδρομή διαφορετικούς τύπους ζευγαριών που καταλήγανε στον ίδιο παρονομαστή, παιδιά, έρωτας, όνειρα, ρουτίνα, επανενώσεις κλπ.

Πάνω σ’ ένα ζευγάρι από τα παραπάνω βασίστηκε η ιστορία μου. Η ηρωίδα μου είναι υπαρκτό πρόσωπο κι όλα όσα περιγράφονται στο βιβλίο τα έχει ζήσει. Το γνωρίζει το εν λόγω άτομο και μου έδωσε την άδεια διότι ήθελε να δει το πώς θα διαχειριστώ τα τεκταινόμενα στο χαρτί.

Δημοσιογράφος ή συγγραφέας κι από ποια πλευρά γέρνει η «ζυγαριά» της πρόκλησης;

Είναι για μένα μεγάλη πρόκληση η συγγραφή του βιβλίου γιατί δεν είναι κάποιο ρεπορτάζ, αλλά πρόκειται για μια ιστορία ζωής. Έχει ενδιαφέρον γιατί είναι ένας συνδυασμός της δημοσιογραφικής μου εμπειρίας «πασπαλισμένο» με προσωπικές απόψεις, βιώματα και συναισθήματα. Όλα τα προαναφερθέντα ξεφεύγουν από την κλασική έννοια της δημοσιογραφίας. Εγώ δεν ωραιοποιώ τα πράγματα, αλλά θέλω να εκφράσω την αλήθεια μου μέσω των πραγματικών γεγονότων. Στα 40+ θεωρώ ότι έχεις τη δυνατότητα να μπορείς να λες πράγματα που αφορούν τους σύγχρονους ανθρώπους, που εκτιμώ ότι θα βρουν πολλά κοινά στοιχεία με όσα γράφω στο βιβλίο. Σύμφωνα με την έρευνά μου, λοιπόν, αποτυπώνεται η διαδρομή ενός γάμου.

Το ξεκίνησες δημοσιογραφικά, αλλά στην πορεία σε συνεπήρε το συναίσθημα;

Έχεις απόλυτο δίκιο. Αν κι έχω τη φήμη του ότι ολοκληρώνω τα θέματά μου στη δουλειά σε χρόνο dt, το βιβλίο με βασάνισε για καιρό, διότι έπρεπε να αποτυπώσω κάποια άλλα στοιχεία και να μιλάω με εικόνες. Θέλω κάθε λέξη να είχε τη δική της δύναμη. Αν καταγράφω τη λέξη χαμόγελο, επιθυμώ ο αναγνώστης να το κάνει εικόνα και να του περαστεί στην ψυχοσύνθεσή του. Θεωρώ ότι θα μπορούσα να ακολουθήσω μια ”εύκολη” μανιέρα, διότι είχα την τύχη να παρακολουθήσω πολλές δικαστικές υποθέσεις μέσω του ρεπορτάζ. Θα μπορούσα να αξιοποιήσω μια από αυτές τις ιστορίες, αλλά δεν ήθελα την ευκολία μου…

Στρατή δίνεις πάσα τώρα (γέλια). Πώς και δε μπήκες στον πειρασμό να γράψεις βιβλία πάνω σ’ όσα έχεις καλύψει στα ρεπορτάζ σου όπως ο Πάνος Σόμπολος;

Όταν είσαι ο πρύτανης του δικαστικού-αστυνομικού ρεπορτάζ όπως ο Πάνος Σόμπολος, έχεις υποχρέωση να κάνεις αυτό που έπραξε και αφορά στην καταγραφή των γεγονότων χωρίς να τα διανθίσει με συναίσθημα. Δε θεωρώ ότι ήταν ευκολία γι’ αυτόν, αλλά η προσέγγισή του ήταν περισσότερο δημοσιογραφική, σε σχέση με τη δική μου.

Εγώ, δε θέλω να κάνω δημοσιογραφική καταγραφή. Ήθελα με τη νέα μου νουβέλα να δώσω το δικό μου στίγμα ώστε να με αναγνώσουν αυτοί που είναι να με διαβάσουν γιατί τους μεταφέρω εικόνες και συναισθήματα που τους αγγίζουν και τους αφορούν. Είμαι ένας άνθρωπος που ζει στο 2018, σε μια χώρα που πέρασε πολλά και θέλω μέσα από τις προτάσεις μου να μπορεί ο αναγνώστης να δραπετεύσει για λίγο, αν μπορεί, από τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Πρέπει πλέον να αναλογιστούμε ότι το πρόβλημά μας δεν είναι μόνο η έλλειψη χρημάτων. Θέλω μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία να καταφέρουμε να κάνουμε μια ενδοσκόπηση και να επαναπροσδιορίσουμε πράγματα που ξεχάσαμε στη διαδρομή. Για να μην καταλήξουμε ναυαγοί, θα ήταν λογικό να φρενάρουμε σκέψεις, συμπεριφορές και συναισθήματα όπως η αλόγιστη γκρίνια που βγάζουμε ορισμένες φορές. Πρέπει να κάνουμε εσωτερική ενδοσκόπηση στους εαυτούς μας και να επαναπροσδιορίζουμε τη σχέση μας με τους δικούς μας ανθρώπους…

Γιατί είμαστε συναισθηματικά «ανάπηροι» οι περισσότεροι άνθρωποι;

Συμβαίνει όταν εσύ το θέλεις. Αν την ίδια συζήτηση κάναμε πριν από επτά χρόνια θα σου έλεγα ότι ”α φταίει η τάδε συνθήκη, η δουλειά, η σχέση, οι άλλοι”. Ο Έλληνας συνηθίζει να ρίχνει την ευθύνη στους άλλους. Είναι καλύτερο να ξέρουμε ότι εμείς είμαστε πρωταγωνιστές στη ζωή μας και καθορίζουμε τη ρότα της. Μεγαλώνοντας αυτό διαπίστωσα και εν τέλει υιοθέτησα ως στάση ζωής.

Στρατή με την ολοκλήρωση του βιβλίου σου πιστεύεις ότι το γράψιμο αποτέλεσε αντίβαρο στην καθημερινότητά σου;

Θεωρώ ότι το γράψιμο είναι ψυχοθεραπεία. Ήταν το ωραίο μου διάλειμμα, στο να δραπετεύω και να επεξεργάζομαι τις εμπειρίες μου με ωμή πραγματικότητα. Έχω βρεθεί σε τόπο που έχει γίνει δολοφονία, σε αίθουσα με βαρβάτες δίκες. Όλα αυτά, θες λίγο χώρο και χρόνο για να τα επεξεργαστείς. Πέρα από τη δημοσιογραφική σου ιδιότητα, θέλεις να βλέπεις το πώς αυτό μεταφράζεται και το πώς μπορεί έστω και αστραπιαία να περάσει στο μυαλό του άλλου. Πιο πολύ μ’ ενδιαφέρει να μάθω στο τί οδήγησε τον άλλον να πράξει το τάδε πράγμα γιατί αγαπάω τους ανθρώπους.

Συνεχίζεις μετά από όσα έχεις ζήσει και δει να εμπιστεύεσαι με ευκολία τους γύρω σου;

Θεωρώ ότι είμαι ένα μεγάλο παιδί, ακόμη. Είμαι πάντα καλοπροαίρετος και επιδιώκω να το σταματήσω με τα χρόνια. Θεωρώ ότι πρέπει να έχουμε απενοχοποιημένα συναισθήματα. Όταν πλησιάζεις κάποιον με καλή πρόθεση, τότε όλα στηρίζονται στο δούναι και λαβείν κι αν το δούναι το δικό σου δεν έχει αντίστοιχο λαβείν, τότε πας παρακάτω. Το μόνο που μ’ ενοχλεί είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που εκμεταλλεύονται την προσωπική τους ζωή με απώτερο στόχο να προωθήσουν τη δουλειά τους.

Μήπως όμως φταίμε κι εμείς οι δημοσιογράφοι που τους παρακινούμε και παίζουμε αυτό το παιχνίδι;

Μπορεί. Αλλά συνήθως δε χρειάζεται να πουλήσεις κάτι παραπάνω από την αλήθεια σου. Αυτές οι «περίεργες» εξομολογήσεις που αφορούν προβλήματα που έχεις περάσει στη ζωή σου είναι κερασάκια σε μια τούρτα που έχει λιώσει. Πρέπει να σε μάθουν για τη δουλειά σου κι όχι για όσα αντιμετωπίζεις. Και βάζω, τελεία!

Γιατί, κυρίως στην τηλεόραση, βλέπεις συναδέλφους μας σε εύπεπτες εκπομπές να προσπαθούν να βγάλουν από τους celebrities ιστοριούλες και γεγονότα, να τα φουσκώνουν και να δημιουργούν ”μαναφούκια”;

Πάντα πίστευα ότι δεν έχουμε κακή τηλεόραση. Όποιος θέλει μπορεί να δει κομμάτια τα οποία τον ενδιαφέρουν κι όποιος δε θέλει δεν τα βλέπει. Όλα χρειάζονται για να υπάρχει ισορροπία. Αυτό δε σημαίνει ότι θα το ασπαζόμουν. Αν στα 30 σου είσαι σ’ ένα πάνελ και κάνεις κοσμοπολίτικο ρεπορτάζ είσαι μια χαρά. Το επικίνδυνο είναι να φτάσεις στα 50-55 σου και να κάνεις το ίδιο. Εγώ δε θα το έκανα. Έχω μάθει στη ζωή μου να μη λέω ποτέ (γέλια).. Ξέρω φυσικά να το υπηρετήσω, αλλά δε μ’ ενδιαφέρει.

Ποια είναι τα επόμενά σου βήματα;

Θα σου πω ένα ”θα δούμε”. Έχω μάθει να είμαι μετρημένος γιατί τα τελευταία χρόνια ήταν έντονα δημοσιογραφικά. Θεωρώ ότι το επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικό και σε χώρο που θα νιώθω εγώ καλά και στον οποίο θα μπορώ να κάνω κάτι που θα με πάει ένα βήμα παρακάτω. Δε θα ήθελα να κάνω ένα βήμα πίσω. Συνεπώς δε θα αισθανόμουν πολύ άνετα αν συμμετείχα σε εκπομπή κοινωνικής κριτικής.

Έχεις την πολυτέλεια να πεις «όχι»;

Όχι. Αυτό σου είπα νωρίτερα. Μακάρι να μη χρειαστεί. Οι συνθήκες είναι τόσο δύσκολες, όμως… Σημασία δεν έχει το τί κάνεις, αλλά το πώς το κάνεις. Την ίδια είδηση μπορείς να την ακούσεις από πολλά στόματα και να έχει διαφορετική χροιά και ανάγνωση. Έχει να κάνει και με το ήθος και με την εμπειρία. Εδώ εξαρτάται το ποιος λέει τί. Ακούγεται εντελώς διαφορετικό να μιλήσει για μια εύπεπτη είδηση ένας δημοσιογράφος με βαρύτητα…

Στο πάνελ της παρουσίασης του βιβλίου σου θα είναι και η δημοσιογράφος- παρουσιάστρια Φαίη Σκορδά. Η σχέση σου μαζί της;

Αρίστη! Έχουμε συνεργαστεί δύο σεζόν στον Alter. Είναι ένα πλάσμα καλοσυνάτο και μαγικό, όπως τη βλέπετε στην οθόνη έτσι είναι. Δεν την ψώνισε. Εξακολουθεί να είναι το ίδιο γλυκό και ανέμελο κορίτσι που ενηλικιώθηκε και είναι αρκετά κοντά στους συνεργάτες της. Η Φαίη από τότε μέχρι και σήμερα ήταν ένας άνθρωπος που συνεχίζει να δίνει χώρο στους συνεργάτες της, κάτι πολύ σημαντικό.

Είπες σε προγενέστερη ερώτησή μου το εξής: «έχει άλλο βάρος να μιλήσει για μια εύπεπτη είδηση ένας δημοσιογράφος με βαρύτητα…» Ποια η άποψή σου για το Γιώργο Λιάγκα και τα κατά καιρούς καυστικά του σχόλια;

Θεωρώ ότι ο Γιώργος Λιάγκας έχει μια τεράστια εμπειρία ως δημοσιογράφος είναι έξυπνος και καλλιεργημένος. Τον εκτιμώ απεριόριστα, νομίζω κι αυτός το ίδιο. Θεωρώ ότι είναι αρκετά αιχμηρός στο λόγο του, είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς, πάλι καταλήγουμε στα προηγούμενα. Είτε τον επιλέγεις για να ενημερωθείς, είτε όχι, εσύ ο τηλεθεατής/ ακροατής διαχειρίζεσαι το κουμπί. Όταν είσαι αιχμηρός στο σχόλιό σου πρέπει να μπορείς και να το υποστηρίζεις. Στο λέω με πάσα ειλικρίνεια, ο Γιώργος έχει βαρύτητα και μπορεί να υποστηρίξει ακόμη και το πιο αιχμηρό σχόλιο.

Έχετε κοινό κώδικα στο θέμα χιούμορ;

Το χιούμορ μας δε συνάδει, αλλά μπορώ να σεβαστώ ότι είναι ένας γενναίος άνθρωπος, που παίρνει ρίσκα και υφίσταται τις συνέπειες των όσων πει. Κι αυτό σημαίνει ότι δικαιολογεί 100% τα παντελόνια του. Άσχετα αν συμφωνώ ή όχι με τον τομέα που ασχολείται.

Πώς σου φαίνεται η εικόνα των Media στην Ελλάδα;

Θέλω να πιστεύω ότι θα πάνε καλύτερα τα πράγματα. Στην τηλεόραση του 2018 χρειάζονται όλα, από το Survivor μέχρι τις ενημερωτικές εκπομπές. Μπορεί να θες να χαλαρώσεις και να δεις Survivor, για άλλους λόγους πρέπει να ενημερωθείς από τις εκπομπές και τα δελτία. Υπάρχει βέβαια και το διαδίκτυο. Από εκεί και πέρα φέρεις την ευθύνη για το πώς θα ενημερωθείς. Μεγαλύτερη αρετή είναι το να ξέρεις τί βλέπεις ώστε να σε πάει λίγο παρακάτω. Δε φταίει το Survivor ή ο παρουσιαστής τάδε, αλλά ο τηλεθεατής. Άρα η τηλεόρασή μας και όσα παίζονται, είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας.

Σου αρέσουν τα reality shows;

Έχω δει πολλά reality και μου αρέσουν. Έβλεπα το “My Style Rocks” και το “Survivor”.

Να υποθέσω πως θα συμμετείχες στο “Survivor ή ένα ανάλογο reality ιδίας φιλοσοφίας;

Όχι. Είμαι… 64 κιλά και θα εξανεμιζόμουν (γέλια). Δε μου αρέσει να εκτίθεμαι. Όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, είμαι πολύ ντροπαλός και χαμηλών τόνων άνθρωπος. Προτιμώ να είμαι με το δικό μου φιλικό περιβάλλον, με άτομα εκτός χώρου που έχω σχέση ζωής παρά σε παρεάκια των ΜΜΕ. Δεν είχα και ποτέ τάσεις για lifestyle.

Όντας τόσο συναισθηματικός, είσαι ανασφαλής;

Ανασφαλής είμαι από την ώρα που ξυπνάω, αλλά έχει να κάνει με τις κλασικές προσωπικές ανασφάλειες. Στη δουλειά μου δεν είχα ποτέ. Άγχος και όλα τα παραλειπόμενα τα έχω. Ούτε ερωτική ανασφάλεια είχα νιώσει ποτέ.

Στρατή δέχεσαι τα πράγματα έτσι όπως έρχονται;

Μεγαλώνοντας ναι. Πριν στεναχωριόμουν, αλλά τώρα που μεγαλώνω κι έχω φάει τα «χαστούκια» μου, το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι να πηγαίνουμε στην «επόμενη σελίδα».

Αναγνωρίζεις τα λάθη σου;

Βεβαίως. Για τα προσωπικά λάθη θα μπορούσα να μιλάω για ένα χρόνο (γέλια). Τα επαγγελματικά είναι λιγότερα. Αλλά γι αυτό που είμαι περήφανος είναι ότι όταν δε μου άρεσε η συνεργασία έφευγα πριν με φύγουνε. Εγώ δεν μπορώ να λειτουργήσω αν δεν με ”αγαπάνε”. Είμαι άνθρωπος που θέλει ”ειδική μεταχείριση”, αν δε νιώθω ασφάλεια δε μπορώ να λειτουργήσω.

Το γεγονός ότι τώρα αγοράζονται εφημερίδες, σταθμοί κλπ από παράγοντες χωρίς καμία σχέση με τα MME πώς το εκλαμβάνεις;

Αυτό θα πρέπει να το δούμε στην πράξη. Δε σου απαντάω διπλωματικά αλλά πρακτικά. Μιλάμε για έναν ιδιαίτερο χώρο, από τους πρώτους χώρους που χτύπησε η κρίση. Το ζήσαμε στο πετσί μας εμείς λόγω Alter, επρόκειτο για επαγγελματική, ηθική και οικονομική καταστροφή. Θεωρώ ότι θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε πώς θα στηθεί η νέα εποχή και μετά να μιλήσουμε. Είμαι επιφυλακτικός αλλά ελπίζω να διατηρηθεί ζωντανή η τηλεόραση, για να μπορέσουμε να έχουμε δουλειά αλλά και λόγο ”ύπαρξης”. Κακά τα ψέματα, τα ΜΜΕ, σε κάθε περίπτωση, είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας. Για να λειτουργήσει το Μέσο πρέπει να έχει απ’ όλα….

Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε η πολύ ευχάριστη κουβέντα μας. Ευχαριστώ τον Στρατή και του εύχομαι πάντα επιτυχίες και προκλήσεις στη ζωή του ώστε να νιώθει ευτυχής και πλήρης.