Ο Σπύρος Μπιμπίλας άνοιξε το σπίτι του και την καρδιά του στο www.pagenews.gr

Βρέθηκα στο πανέμορφο σπίτι του αγαπημένου ηθοποιού Σπύρου Μπιμπίλα, προκειμένου να τα πούμε για λογαριασμό του www.pagenews.gr.

Η πολυκατοικία ήταν σ’ ένα στενό όπου πλήθος γατιών και μάλιστα καλοζωισμένων λιαζόταν. Καλή αύρα σκέφτηκα κι ωραία γειτονιά…. Λίγα λεπτά μετά αφού πάρκαρα, χτύπησα το κουδούνι, πήρα το ασανσέρ και βρέθηκα μπροστά από μια γυάλινη πόρτα.

Η πρώτη μου σκέψη- αντικρίζοντας μια πόρτα διαφορετική από τις κλασσικές ξύλινες- ήταν πως ο Σπύρος είναι πράγματι ανοιχτός και προσηνής προς όλους. Δεν έχει τίποτα να κρύψει και είναι γεμάτος αγάπη για όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως αν είναι συν ένοικοι ή ηθοποιοί.

Για καιρό όποτε τον συναντούσα σε θεατρικές παραστάσεις (είναι αεικίνητος και τιμά όλους τους συναδέλφους του στις πρεμιέρες) λέγαμε μετά από τις αγκαλιές και τα φιλιά πως θέλουμε και οι δύο να κάνουμε μια συνέντευξη. Δυστυχώς, λόγω φόρτου εργασίας πήγαινε όλο και πιο πίσω από μέρους μου το ραντεβού μας, μέχρι που ήρθε η πλήρωση του χρόνου.

Δυστυχώς, τον έστησα για καμιά ώρα γιατί είχε κίνηση στους δρόμους και δεν πρόλαβα ούτε γλυκό να του πάω (φυσικά του το χρωστώ γιατί με αντιμετώπισε εξ αρχής πολύ ανθρώπινα και ζεστά και μάλιστα όποτε χρειάστηκα τη βοήθειά του ήταν δίπλα μου αρωγός). Με υποδέχτηκε γεμάτος εγκαρδιότητα και με μιας ένιωσα λες και το σπίτι του ήταν ένας χώρος που καθημερινά βρίσκομαι εκεί.

Φιλόξενος, γεμάτος θετική διάθεση και με απέραντη καλοσύνη μού έδειξε φωτογραφίες και στιγμιότυπα της καριέρας του που τα έχει τοποθετήσει δεξιά κι αριστερά στην είσοδο του σπιτιού του.

Όλα τα έπιπλα της «φωλιάς του» έχουν μια ιστορία και βεβαίως είναι καλόγουστα. Η μεγάλη δε έκπληξη είναι πως από το μπαλκόνι του βλέπεις την Ακρόπολη και το Λυκαβηττό.

Καθίσαμε στον καναπέ και μιλήσαμε για 2 περίπου ώρες. Οφείλω δε να ομολογήσω πως ο χρόνος κύλισε σαν το νερό. Τόσο που όταν ολοκληρώσαμε την κουβέντα μας ομολογώ πως λυπήθηκα.

Για του λόγου το αληθές βγάλαμε πλήθος φωτογραφιών προς τέρψη και απόλαυση τις οποίες και θα κρατήσω ως ενθύμιο και θα τις μοιραστούμε μαζί σας!

Συνέντευξη στην Έπη ΤρίμηΣπύρο πρόσφατα βγήκες στη σύνταξη. Ωστόσο δεν μπορώ να σε φανταστώ άπραγο, λόγω της πολύ έντονης προσωπικότητάς σου αλλά και της ανάγκης σου να επικοινωνείς με το κοινό. Θα σ’ ενδιέφερε μαζί με όλες τις δραστηριότητές σου να κάνεις κάτι τηλεοπτικά ή θεατρικά;Εγώ θεωρώ τη σύνταξη ως μια νέα αρχή. Είμαι 60 χρονών, έχω παίξει σε πάνω από 100 σήριαλ και σε πάνω από 200 παραστάσεις. Έχω δανείσει τη φωνή μου σ’ αγαπημένους ήρωες μικρών και μεγάλων κι έχω τις περισσότερες ώρες μεταγλώττισης απ’ όλους τους Έλληνες ηθοποιούς.

Θα ήθελα να συμμετάσχω παντού γιατί ακόμη είμαι ενεργός και γεμάτος κέφι για ζωή. Δε μου φτάνει το 24ωρο γιατί βοηθώ συναδέλφους, τρέχω σε πρεμιέρες …και γενικώς το κινητό μου δε σταματά να χτυπά. Η ζωή μου είναι γεμάτη κι αισθάνομαι ικανοποιημένος, χορτασμένος και πολύ πλήρης.

Έχεις προτάσεις που σ’ ενδιαφέρουν;Έχω και πάρα πολλές δόξα τω Θεώ. Το χειμώνα, δε, θα είμαι στο θέατρο Βέμπο στο ”Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες” μ΄ έναν αξιόλογο θίασο. Έλα να μας δεις.

Έχεις βγάλει τη νομική και πολλοί συνάδελφοί σου είναι επίσης πτυχιούχοι. Σε βοήθησε η απόκτηση του εν λόγω πτυχίου στη ζωή σου;Ναι, φυσικά. Μάλιστα έχω ασκήσει για κάποιο διάστημα το επάγγελμα, το οποίο όμως κι άφησα στην άκρη επειδή με κέρδισε ολοκληρωτικά η υποκριτική. Εκτός από ηθοποιός, είμαι και ταμίας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών εδώ και δέκα χρόνια, αλλά και Πρόεδρος του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Ηθοποιών.(Χώρια οι ιδιότητές μου ως μέλους στον Οργανισμό Εταιρικών Θιάσων, στον Οργανισμό «Διόνυσο», που ασχολούμαι με τα συγγενικά δικαιώματα από τις τηλεοπτικές επαναλήψεις, στο «Σπίτι του Ηθοποιού» και στον Οργανισμό Σκηνοθετών «Αθηνά»). Το γεγονός πως είμαι πτυχιούχος και της Νομικής συμβάλει στη διαχείριση κι ευκολότερη επίλυση υποθέσεων.

Πώς σου φαίνεται που πολλοί συνάδελφοί τους ”καπελώνονται” από ανθρώπους των ριάλιτι;Ο ηθοποιός πρέπει να έχει πολύπλευρη μόρφωση. Η τέχνη είναι ελεύθερη και μπορεί να δοκιμάζει τις αντοχές του όποιος θέλει. Στην τέχνη δεν υπάρχουν όρια. Δοκιμάζονται όλοι και όποιος είναι να μείνει, ας μείνει. Αν είναι σπουδαγμένος, τόσο το καλύτερο, αλλά αν έχει ταλέντο τότε δεν τον σταματά κανείς. Το ότι η τηλεόραση δημιούργησε τις ”άρπα κόλλα ευκαιρίες” για να βγαίνουν συνεχώς νέες αναλώσιμες φουρνιές, με βρίσκει αντίθετο. Το να δοκιμάζονται άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν θεατρικές γνώσεις ή δεν έχουν παρακολουθήσει μαθήματα με βρίσκει σύμφωνο, εφόσον υπάρχει ταλέντο. Όμως είμαι εντελώς αρνητικός στα ριάλιτι και στις εκπομπές αυτού του τύπου. Βεβαίως, δεν υπάρχει νόμος που να λογοκρίνει τις προσπάθειες των συμμετεχόντων σε ριάλιτι σε θεατρικές/τηλεοπτικές παραγωγές…γι’ αυτό κι ο καθένας πράττει όπως θέλει…

Ναι Σπύρο , αλλά ο χώρος σας μαστίζεται από μεγάλα ποσοστά ανεργίας και είναι κρίμα να προστίθενται κι άλλοι στους ήδη υπάρχοντες.Υπάρχουν ηθοποιοί που ενώ πέρασαν πολλά λεφτά από τα χέρια τους, χρειάζονται σήμερα που μιλάμε βοήθεια. Όμως εμείς δεν είμαστε σαν τους Σπαρτιάτες που έριχναν στον Καιάδα ανθρώπους. Μερικοί δεν κάνανε λάθη και τους τα έφερε η μοίρα έτσι. Άλλοι όμως κακοδιαχειρίστηκαν τα χρήματά τους κι έμειναν στο έλεος του Θεού. Άλλο θέμα όμως τα προσωπικά τους λάθη ή και πάθη κι άλλο το γεγονός πως πρέπει να βοηθηθούν στο μέτρο του δυνατού.

Πώς βλέπεις τον Έλληνα απέναντι σ’ όσα ταλανίζουν τη χώρα αλλά και τον κόσμο γενικότερα;Στην πραγματικότητα δεν είμαστε και τόσο προοδευτικός λαός. Είμαστε συντηρητικοί και λειτουργούμε με παρωπίδες. Όμως, στο θέμα των προσφύγων έχουμε δείξει τεράστια αποθέματα αλληλεγγύης σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης. Άλλοι τους δέρνουν στα σύνορα κι εμείς κάνουμε το αντίθετο. Αισθάνομαι ελεεινά που θεωρούμαι Ευρωπαίος μαζί με τον Ούγγρο που πετά λάσπη στους πρόσφυγες.

Σε συνέχεια της ως άνω απάντησής σου θεωρείς ότι ανήκουμε περισσότερο στη Δύση ή στην Ανατολή;Ευτυχώς περισσότερο στην Ανατολή (γέλια). Η ιδιοσυγκρασία μας είναι διαφορετική. Δεν μπορώ την ψυχρότητα και τον ορθολογισμό των Βορειοευρωπαίων, αλλά και τους Γερμανούς που προσωπικά τους μισώ γιατί από εκείνοι ξεκίνησαν ιδεολογίες όπως του Χίτλερ.

Γιατί θεωρείς ότι ο Έλληνας έχει σκύψει το κεφάλι; Νιώθω ότι έχουμε χάσει λίγο την έννοια της περηφάνιας.Είμαστε λαός που δέχεται τα πάντα αδιαμαρτύρητα ενώ έχουμε κάνει αντίσταση σε Τούρκους, Γερμανούς, στη Χούντα. Δεν κάνουμε πλέον διαδηλώσεις για το χάλι στο οποίο ζούμε παρά το γεγονός πως μάς υφαρπάζουν τα λεφτά μέσα από την τσέπη. Στο μόνο σημείο που αισθάνθηκα μια αντίδραση, ήταν στο θέμα της Μακεδονίας, και στο λέει ένας αριστερός. Τάχθηκα υπέρ των συλλαλητηρίων γιατί αισθάνθηκα περίεργα για τους Σκοπιανούς που θέλουν να οικειοποιηθούν την ιστορία μας, ενώ όντως μένουν σ’ ένα κομμάτι της ευρύτερης περιοχής της Μακεδονίας.

Πώς βλέπεις την ελληνική τηλεόραση;Δεν βλέπει πλέον πολύς κόσμος τηλεόραση. Το μέσο έχει εξαθλιωθεί, λόγω των κίτρινων εκπομπών και με τα τουρκικά σίριαλ, τα οποία έχουν αποθαρρύνει το κοινό. Εγώ έχω να ανοίξω 20 χρόνια την τηλεόρασή μου και απ’ ότι μαθαίνω όλο και περισσότερος κόσμος την κλείνει. Πλέον οι περισσότεροι ψάχνονται στο ίντερνετ για πληροφόρηση.

Ποια είναι η άποψή σου για τη νεολαία και τα ιδανικά της;Δυστυχώς, μιλάμε για την πιο κοιμισμένη νεολαία που είχαμε στην Ελλάδα η οποία κι απέχει απ’ αυτήν του Πολυτεχνείου. Βέβαια, στην πορεία η ίδια γενιά που αγωνίστηκε έφερε την Ελλάδα σ’ ένα άθλιο σημείο, διότι τα οράματα του Πολυτεχνείου έγιναν «λάσπη». Τιμώ τη γενιά αυτή για όσα έκανε στη Χούντα, αλλά έπειτα οι περισσότεροι εξ αυτών έκλεψαν το δημόσιο. Πλέον, οι νέοι έχουν γυρίσει την πλάτη σε όλα αυτά, έχουν γίνει απολιτίκ βλέποντας τα αίσχη των προηγούμενων.

Τί κάνετε στον κλάδο σας για να βοηθήσετε τους συναδέλφους σας που βρίσκονται σε ανάγκη; Κατά καιρούς μαθαίνουμε πως αρκετοί ηθοποιοί είναι στο χείλος της καταστροφής, κάτι που με θλίβει αφάνταστα.Ο κόσμος δεν ξέρω πόσα ξέρει και πόσα πρέπει να γνωρίζει από την προσωπική ζωή τους. Έχω την τιμή να με ψηφίζουν οι συνάδελφοι ευρισκόμενος στο ταμείο αλληλοβοήθειας ηθοποιών, ώστε να συνδράμω στη βοήθεια ηθοποιών που έχουν προβλήματα. Με την ενοποίηση των ταμείων, τα χρήματα πέρασαν στο κράτος, αλλά έχει τεράστια περιουσία από κληροδοτήματα ηθοποιών. Δυστυχώς, έχουν τρομερά υψηλό ΕΝΦΙΑ και δεν μπορούμε να τα πουλήσουμε λόγω καταστατικού. Συν του ότι σταμάτησαν οι επιδοτήσεις και κόπηκε η εργατική εστία…

Μοιράζουμε τρόφιμα κι επιδόματα, για να κάνουμε γιορτές για τα παιδιά των ηθοποιών για τους συνταξιούχους, για να συντηρούμε τα ιατρεία, τα οποία είναι μη επανδρωμένα λόγω κρίσης. Γι’ αυτό το λόγο κάνουμε συνεχείς εκδηλώσεις σε θέατρα και υπάρχει τεράστια αλληλεγγύη μεταξύ μας, βάζουμε κουμπαρά, ή σε κάποιες πρεμιέρες έχουμε μερίδιο εσόδων. Επίσης, το ημερολόγιο που κρατάς στα χέρια σου είναι σα βιβλίο για την πορεία του κλάδου στην Ελλάδα τα τελευταία 100 χρόνια. Ήταν δική μου ιδέα και λειτουργεί ως μέσο ενίσχυσης. Καταφέραμε μ’ αυτόν τον τρόπο να ξεχρεώσουμε τον ΕΝΦΙΑ και να συνεχίσουμε το έργο μας. Χωρίς χρήματα είναι αντιληπτό πως δεν μπορεί να καρποφορήσει η προσπάθειά μας.

Έχετε κάνει ένα διάβημα στο κράτος ώστε να εξαιρεθείτε από τον ΕΝΦΙΑ;Αρκετά διαβήματα , αλλά δε γίνεται να εξαιρεθείς, δυστυχώς. Το βλέπεις άλλωστε και στο «Χαμόγελο του Παιδιού».

Διάβασα ότι υπάρχουν συνάδελφοί σας που έχουν αρκετά χρόνια να πληρώσουν τις συνδρομές τους. Πώς, στη συνέχεια, θα μπορούσατε να τους βοηθήσετε;Η δική μας συνδρομή είναι 30 ευρώ ανά έτος. Εάν σε κάποιους μαζευτεί ένα χρέος έξι ετών τότε τους διαγράφουμε από μέλη, όμως αντίστοιχα δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε, διότι πλέον δεν είναι μέλη.

Τί σχέση έχει το σωματείο κι εσύ με το σπίτι του Ηθοποιού;Η Άννα Φόνσου ήταν Πρόεδρος του ταμείου πριν από εμένα. Το «Σπίτι του Ηθοποιού» το οραματιζόταν γι’ άλλη χρήση , αλλά η κρίση το οδήγησε στο να γίνει ένας τόπος φιλοξενίας απόρων ηθοποιών. Υπάρχουν 200 αιτήσεις αλλά χώρος υπάρχει για 40 άτομα. Εκεί οι ηθοποιοί βρίσκουν ένα απάγκιο..

Τα σπίτια που έχουν μείνει κενά και είναι κληροδοτημένα σε σάς, έχετε σκεφτεί να τα μετατρέψετε σε ξενώνες;Το έχουμε και μάλιστα σε δύο απ’ αυτά το έχουμε πράξει, ωστόσο δε μιλάμε μόνο για οικίες αλλά και για καταστήματα. Αν μιλούσαμε μόνο για σπίτια καλά ήτανε.

Βλέπεις κάποιο φως στο τούνελ σε σχέση μ’ όσα βιώνει η πατρίδα μας; Πώς νομίζεις ότι μπορεί να επηρεάσει ένα αγαπητό στην κοινωνία άτομο το μικρόκοσμό του κι αλυσιδωτά τον κόσμο;Εγώ, δε βλέπω σύντομα φως στο τούνελ. Αλλά επειδή δεν είμαι απαισιόδοξος και ξέρω, λόγω της ιστορίας ότι τίποτα δεν πεθαίνει, πλην των ανθρώπων η Ελλάδα δε θα πεθάνει απ’ αυτές τις δοκιμασίες. Εδώ είχαμε εμφύλιο και καταφέραμε να βγούμε από το τούνελ. Μέσα από μια καταβύθιση, μπορείς να αναρριχηθείς. Αν αυτό θα γίνει σε 10-20 χρόνια ή σε 100, αυτό δεν το ξέρει κανείς. Κάποια στιγμή θα γίνει, όμως.

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι πολιτικοί μας έκαναν κίνηση προδοσίας γιατί ξεχάσανε τα χρέη που έχουν οι Γερμανοί προς τα εμάς από τον Β’ ΠΠ και την κατοχή. Μόνο η Ζωή Κωνσταντοπούλου τα λέει αυτά…

Είχες πει σε προγενέστερη συνέντευξή σου ότι πιθανώς η Ζωή Κωνσταντοπούλου μπορεί να παράξει κάποιο έργο για την πατρίδα. Συνεχίζεις να το πιστεύεις;Η παρουσία της και η σκληρή της στάση είναι ισχυρότατη. Πιστεύω ότι πρέπει να είναι στη Βουλή και να λέει όσα λέει κι έχει αρκετό δίκιο. Άλλο αν κάποιες φορές μπορεί να ξεφεύγει σε κάποια θέματα, όπως στα διόδια λ.χ.

Τα λεφτά μας πρέπει να είναι κάτω από το στρώμα ή στις τράπεζες;Διαφωνώ στο να παίρνει κάποιος τις καταθέσεις του και να τις κρατά στο σπίτι.

Ο Έλληνας είναι μικρολωποδύτης;Αν όλοι είμαστε μικρολωποδύτες δε θα βοηθάμε το κράτος να ορθοποδήσει. Πρέπει να είμαστε τυπικοί με τις υποχρεώσεις μας. Ακόμη και σε μικρά θέματα, όπως στην ανακύκλωση. Έχω τσακωθεί με κόσμο που πετά σε μπλε κάδους σκουπίδια. Γιατί να γίνεται αυτό; Επίσης έχω σταματήσει βράδυ ένα απορριμματοφόρο και ρώτησα γιατί ανάμιξε μπλε με γκρι κάδους. Με τη σωστή στάση ζωής δίνεις παράδειγμα στους άλλους, αυτό πιστεύω.

Βλέπω εικόνες παλιές στο σπίτι σου. Ποια είναι η σχέση σου με την πίστη;Είμαι λίγο πολύ ανοιχτόμυαλος, έτσι όπως το θεωρώ, καθώς είμαι ανεξίθρησκος, κατά των συνόρων, παρά το ότι πιστεύω στην πατρίδα. Πιστεύω σε μια πανανθρώπινη γη που ο ένας θα σέβεται τον άλλον. Από μικρό παιδί δεν καταλάβαινα γιατί είμαστε χωρισμένοι σε θρησκείες και σε κράτη. Βεβαίως να κρατάμε τα ήθη και τα έθιμα, αλλά οι άνθρωποι πρέπει να μετακινούνται ελεύθερα.

Αισθάνομαι ελεύθερος κι ευτυχισμένος, δεν έχω κανένα φόβητρο Θεού ή δαίμονα. Το μόνο που βλέπω ως φωτεινή λάμψη είναι οι μεγάλες πανανθρώπινες αξίες όπως η αγάπη, η αλληλεγγύη. Γι ‘ αυτό είμαι τελείως άθρησκος και άθεος. Μην κοιτάς τις παλιές εικόνες που έχω, είναι κειμήλια και υψηλά δείγματα τέχνης… Αυτοί οι θρησκόληπτοι άνθρωποι έξω από το Ακροπόλ πιστεύουν δηλαδή ότι κάνουν κάτι;Δηλαδή εγώ που δεν πιστεύω πρέπει να στήνω καρτέρι έξω από τις εκκλησίες και να πετροβολώ ανθρώπους; Εγώ σέβομαι αυτούς που μπαίνουν στην εκκλησία και πιστεύουνε, αλλά έτσι κι εκείνοι πρέπει να σεβαστούν εμένα.

Πώς σου φαίνεται το γεγονός της δημιουργίας τεμένους στον Ελαιώνα;Δεν με ενοχλεί καθόλου. Είναι αρκετοί Μουσουλμάνοι εδώ, οφείλουμε να έχουμε έναν τόπο στον οποίο μπορούν να προσεύχονται. Πρέπει να υπάρχουν μέρη όλων των θρησκειών παντού. Ήταν λάθος που γκρεμίσαμε το μιναρέ στο Μοναστηράκι όπως αντίστοιχα είναι τραγικό οι Τούρκοι να μετατρέπουν τις εκκλησίες μας σε στάβλους, όπως έγινε στα κατεχόμενα. Είναι ά-πα-ρά-δε-κτο!!!!!!

Είσαι ένας άνθρωπος πολύ αγαπητός στο κοινό και στους συναδέλφους σου. Αυτό οφείλεται στον χαρακτήρα σου ή στο έργο σου;Από μικρός μ’ ένοιαζε να προσφέρω στο κοινωνικό σύνολο και στο σινάφι μου. Ποτέ δεν τσακώθηκα με κανέναν, δεν έκανα καμία φασαρία για το όνομά μου, για τις απολαβές μου. Ήμουν αγαπητός και στους παλαιότερους και στους νεότερους. Έτρεχα να βοηθήσω τους παλιότερους, αλλά και τους νεότερους. Όλο αυτό δημιούργησε μια πολύ καλή αύρα γύρω μου και όταν πεθάνω πιστεύω ότι θα λένε για καιρό πως πέρασε ένας καλός άνθρωπος από το θέατρο. Κι αυτό μ’ ενδιαφέρει. Γι’ αυτό και ετοιμάζω την αυτοβιογραφία μου.

Μίλησέ μας γι’ αυτό το βιβλίο….Η ”Αροκάρια των Αγγέλων” είναι μυθιστορηματική βιογραφία. Μέσα απ’ όλο αυτό το πόνημα θα βγει ότι ένας άνθρωπος που έζησε ευτυχισμένη ζωή, ασχολήθηκε μόνο με γνώμονα το καλό. Ουδέποτε είχα στο νου μου να κάνω κάτι που θα πειράξει κάποιον. Πιστεύω ότι θα μείνει, όπως καταλαβαίνω από τους συναδέλφους μου αλλά και το κοινό.

Η αυτοβιογραφία , που ετοιμάζω τα τελευταία δύο χρόνια, θα κυκλοφορήσει σε μορφή λευκώματος, με ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό και αποκαλύψεις για την προσωπική μου ζωή. Το βιβλίο θα αρχίζει με την κηδεία μου. Θα με κάψουν. Δεν θέλω να με θάψουν. Έχω συνεννοηθεί για όλα με το συμβολαιογράφο, ο οποίος έχει συντάξει τη διαθήκη μου. Δεν επιθυμώ πολιτική κηδεία ούτε και κανονική. Ελπίζω δε μέχρι τότε να έχει γίνει αποτεφρωτήριο στην Ελλάδα…

Πολύ σπάνια ένας άνθρωπος έγινε αγαπητός από παλαιότερους, ή νεότερους, είτε από πρωταγωνιστές είτε από νέους συναδέλφους. Επίσης περνώ εξίσου καλά αν πάω για φαγητό μαζί με εξέχοντα πρόσωπα είτε με ανθρώπους της διπλανής πόρτας. (Μου τα λέει και συγκινούμαι βαθιά καθότι οι απόψεις του συνάδουν με τις δικές μου… και να η απόδειξη γιατί τον αγαπώ και τον σέβομαι…)

Το βιβλίο σου το επιμελείσαι εσύ;Γιατί να μην το γράψω εγώ; Όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο είχα πάρει τον υψηλότερο βαθμό στην έκθεση ( το ίδιο κι εγώ γι΄ αυτό και έγινα δημοσιογράφος).

Όταν μόνοι μας γράφουμε την αυτοβιογραφία μας -επειδή διέπεται από συναίσθημα -το θεωρείς αρκετά δίκαιο;Είναι άλλος τρόπος. Δεν ξέρω αν είναι δίκαιο αλλά αφού βγαίνει από την ψυχή σου πρέπει να το κάνεις. Αν το έγραφε ένας άλλος θα έβλεπε τη δική του σκοπιά. Εγώ θέλω να περάσω τα μηνύματά μου προς τον κόσμο ως προς όλα όσα πιστεύω.

Πότε θα ολοκληρωθεί;Μέσα στο έτος! Διαβάζω πολλές αυτοβιογραφίες ηθοποιών και είναι ενδιαφέρουσες, όπως της Καλής Καλό, του Γιώργου Κωνσταντίνου αλλά κι άλλων. Γράφουν με πολλή συγκίνηση. Επειδή οι ηθοποιοί είναι πιο ευαίσθητα πλάσματα, μπορώ να σου πω ότι γράφουν καλύτερα από πολλούς μυθιστοριογράφους.

Αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι αιθεροβάμων και έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου κι ότι είσαι χορτάτος…Είμαι, βεβαίως. Έχω γευτεί και χαρές και πίκρες. Η ζωή είναι ωραία όταν είναι σαν καρδιογράφημα που πηγαίνει πάνω και κάτω. Αν ήταν μια ευθεία γραμμή θα ήταν μονότονη.

Πώς ορίζεις την καλή ζωή;Γεύτηκα πολύ ωραίες αγάπες, είχα μια ωραία οικογένεια. Ανέβηκα σκαλί σκαλί με το σταυρό στο χέρι. Δε μ’ ένοιαξε ποτέ αν θα είμαι ο θιασάρχης αλλά το ταξίδι κάθε παράστασης. Όλο αυτό μου κάνει μια εξαιρετική ζωή. Δεν είμαι άτομο με έπαρση. Ακούω συχνά να λένε ”εγώ είμαι ο καλύτερος”. Αυτό πρέπει να το λένε οι άλλοι όχι εσύ. Αν το διατυμπανίζεις είσαι επηρμένος.

Έχει πει πολύ σωστά πράγματα ο Χριστός και ο Χριστιανισμός γενικότερα, αλλά διαφωνώ με τα της μετά θάνατον ζωής, τα του παραδείσου και της κόλασης. Όλα αυτά είναι αποκυήματα της φαντασίας. Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει τί συμβαίνει μετά ούτε καν η επιστήμη. Ωραία τα παραμύθια, αλλά άσε να μείνουν έτσι…

Το γεγονός της ευθανασίας πώς σου φαίνεται;Επειδή έχω ζήσει πολύ άγριους θανάτους στην οικογένειά μου είμαι σαφώς υπέρ. Όταν ο άνθρωπος αυτοευτελίζεται μέσα από την ασθένειά του θα πρέπει να υπάρχει το μέτρο αυτό για να του απαλύνει τον πόνο. Η επιστήμη απλά παρατείνει τον πόνο του ετοιμοθάνατου ατόμου. Το έχω ζήσει και με τη μητέρα μου και με τον πατέρα μου. ( Συμφωνώ και του το λέω. Άλλωστε κάτι αντίστοιχο βίωσα με την απώλεια της μητέρας μου).

Νομικά πώς μπορεί να ψηφιστεί νόμος υπέρ της ευθανασίας;Το ζήτημα αυτό θέλει έρευνα και συμβούλια επί σειρά ετών για να βρεθεί το πιο σωστό μέτρο. Δε μιλάω για περιπτώσεις ανθρώπων που θα γίνουν καλά αλλά είναι σίγουρο ότι θα πεθάνουν μέσω της αρρώστιας τους.

Είναι τραγικό το γεγονός, επίσης, ότι εδώ δεν μπορείς να προχωρήσεις διαδικασία για αποτέφρωση και αναγκάζεται ο κόσμος να πηγαίνει στη Βουλγαρία. Όποιος θέλει ας τον φάει το χώμα κι όποιος θέλει ας τον φάει η φωτιά. Ελπίζω μέχρι να πεθάνω να γίνουν αποτεφρωτήρια εδώ για να μείνουν τα λεφτά στη χώρα μου.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Σπύρο και κλείνοντας αυτήν τη συνέντευξη να του σφίξω νοητά το χέρι και να του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Ένα ευχαριστώ για τα μαθήματα ζωής που δίνει σ΄ όλους μας καθώς και για το γεγονός πως δεν έχει έπαρση και προσφέρει στην πράξη έργο κι όχι στα λόγια όπως κάνουμε οι περισσότεροι εξ’ ημών.