Μια από τις σημαντικότερες μορφές του φεμινιστικού κινήματος στη χώρα τα πρώτα μεταδικτατορικά χρόνια – διδάσκουσα της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ Ζώγια Χρονάκη – Παπαμίχου, πέθανε σήμερα σε ηλικία 75 ετών μετά από πολυετή ασθένεια.
Γεννημένη στη Βέροια στα 1943, εκανε νομικές σπουδές στο ΑΠΘ και από το 1975 ως το 2005 εργάστηκε ως βοηθός στη Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Υπήρξε μέλος της νεολαίας Λαμπράκη, μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού, ιδρυτικό μέλος της Κίνησης ∆δημοκρατικών Γυναικών Θεσσαλονίκης και αργότερα της Ομάδας Γυναικείων Σπουδών του ΑΠΘ. Δημοσίευσε μεγάλο αριθμό άρθρων στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο και μελετών για το γυναικείο κίνημα.
«Υπήρξε γυναίκα που τόλμησε, άνοιξε δρόμους και τίμησε το σύνθημα που η ίδια εμπνεύστηκε- το προσωπικό ειναι και πολιτικό» δήλωσε συγκινημένη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ομότιμη καθηγήτρια του τμήματος αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ και πρόεδρος του Δ.Σ του ΟΜΜΘ Σάσα Λαδά (συναγωνίστρια της εκλιπούσας σε πολιτικούς και φεμινιστικούς αγώνες).
Είχε δωρίσει το αρχείο της (της Κίνησης Δημοκρατικών γυναικών) με κείμενα – φωτογραφίες από τη μεταδικτατορική δράση του φεμινιστικού κινήματος στα ΑΣΚΙ (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας), απ’ όπου και πρόσφατα προκηρύχθηκε ερευνητική υποτροφία ("Ζώγιας Χρονάκη και Νίκου Παπαμίχου"), με στόχο την ενίσχυση της μελέτης της ιστορίας των γυναικών, της φεμινιστικής σκέψης και των φεμινιστικών ή/και γυναικείων κινημάτων στην Ελλάδα του εικοστού αιώνα.
Ήταν παντρεμένη με τον καθηγητή του τμήματος αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, Νίκο Παπαμίχο, και μητέρα δυο γιων. Η σορός της Ζώγιας Χρονάκη θα αποτεφρωθεί και σύντομα η οικογένεια θα πραγματοποιήσει πολιτικό μνημόσυνο στη μνήμη της.
Τη φωτογραφία της Ζώγιας Χρονάκη παραχώρησε στο ΑΠΕ η Σάσα Λαδά (εμπεριέχεται στην έκθεση ντοκουμέντων "Ο φεμινισμός στα χρόνια της μεταπολίτευσης 1974-1990: Ιδέες, συλλογικότητες, διεκδικήσεις", η οποία παρουσιάζεται στο φουαγιέ του κτιρίου Μ2 του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης έως τις 30 Ιουνίου 2018).