Οι επιστήμονες κατέληξαν στη διαπίστωση ότι ο διαβήτης αλλάζει το μικροβίωμα του στόματος, δηλαδή τα βακτήρια της στοματικής κοιλότητας, αυξάνοντας τον κίνδυνο περιοδοντίτιδας.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας μελέτησαν το στοματικό μικροβίωμα διαβητικών και μη διαβητικών ποντικών. Διαπίστωσαν ότι τα διαβητικά ποντίκια είχαν παρόμοια μικροβιακή σύσταση στο στόμα τους με τα υγιή, πριν αναπτύξουν διαβήτη, όταν όμως εμφάνισαν υπεργλυκαιμία, το μικροβίωμά τους έγινε διαφορετικό από τους φυσιολογικούς ποντικούς, με μικρότερη ποικιλία βακτηρίων.
Είχαν επίσης περιοδοντίτιδα, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας οστού που στήριζε τα δόντια, καθώς και αυξημένα επίπεδα IL-17, ενός σημαντικού μορίου για τη σηματοδότηση της ανοσολογικής απάντησης και της φλεγμονής. Αυξημένα επίπεδα IL-17 στους ανθρώπους συνδέονται με την περιοδοντική νόσο.
«Τα διαβητικά ποντίκια συμπεριφέρθηκαν παρόμοια με τους ανθρώπους που είχαν περιοδοντική οστική απώλεια και αυξημένα επίπεδα IL-17 που προκαλείται από γενετική ασθένεια», δήλωσε ο Dana Graves, επικεφαλής της μελέτης και αντιπρόεδρος κοσμήτορας στο Penn’s School of Dental Medicine.
Για να επιβεβαιώσουν τη σύνδεση, οι ερευνητές μετέφεραν βακτήρια από τα διαβητικά ποντίκια σε ποντίκια που είχαν αναπτυχθεί χωρίς να εκτίθενται σε κανένα μικρόβιο. Τα ποντίκια που δέχτηκαν το μικροβίωμα ανέπτυξαν επίσης οστική απώλεια. Η τομογραφία αποκάλυψε ότι είχαν 42% λιγότερο οστό.
Τα ευρήματα «καταδεικνύουν αδιαμφισβήτητα» ότι οι προκαλούμενες από τον διαβήτη αλλαγές μικροβίων στο στόμα προκαλούν φλεγμονώδεις αλλαγές που αυξάνουν την περιοδοντίτιδα και την απώλεια οστικής μάζας, έγραψαν οι ερευνητές.
Ο Graves σημείωσε ότι η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία που έχει για τα άτομα με διαβήτη ο έλεγχος του σακχάρου στο αίμα και η καλή οδοντική υγιεινή.
«Ο διαβήτης είναι μία από τις συστηματικές νόσους που συνδέεται με την περιοδοντική νόσο, αλλά ο κίνδυνος βελτιώνεται ουσιαστικά από τον καλό γλυκαιμικό έλεγχο. Και η καλή στοματική υγιεινή μπορεί να μειώσει περαιτέρω τον κίνδυνο» δήλωσε.