Πολιτικός σεισμός σημειώνεται στην Ιταλία, καθώς οι προβλέψεις των σφυγμομετρήσεων για τις εκλογές επιβεβαιώθηκαν, με πρώτο κόμμα να αναδεικνύεται στις βουλευτικές εκλογές το το Κίνημα Πέντε Αστέρων με 30,92% των ψήφων και 235 έδρες στην κάτω Βουλή με βάση τις μετρήσεις σε πάνω από τα μισά εκλογικά τμήματα.
Ωστόσο, η ισχυρότερη πολιτική δύναμη στη γειτονική χώρα είναι η συμμαχία Δεξιάς- άκρας Δεξιάς με το 36,98% των ψήφων, βάσει των μέχρι τώρα αποτελεσμάτων, με πάνω από τα μισά εκλογικά τμήματα να έχουν ενσωματωθεί, μετά τις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής, σύμφωνα με την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Corriere della Sera, που επικαλείται στοιχεία του ιταλικού υπουργείου Εσωτερικών.
Στις τάξεις της συμμαχίας της Δεξιάς, η Λέγκα του Βορρά (συγκεντρώνει το 18,69% των ψήφων) υπό τον Ματέο Σαλβίνι αναμένεται να καταλάβει 117 έδρες, το Φόρτσα Ιτάλια (13,45%) του Σίλβιο Μπερλουσκόνι 102 και τα Αδέλφια της Ιταλίας (4,25%) 28, κατά τα στοιχεία της Κοριέρε ντέλα Σέρα.
Το Δημοκρατικό Κόμμα του Ματέο Ρέντσι βλέπει το ποσοστό του να υποχωρεί στο 24,40% και θα καταλάβει 107 έδρες στην επόμενη ιταλική κάτω Βουλή, ενώ το αριστερό κόμμα Ελεύθεροι και Ίσοι περιορίζεται στο 3,55% των ψήφων και δεν θα ξεπεράσει τις 15 έδρες στο σώμα, κατά τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα της χθεσινής ψηφοφορίας.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα περάσει άσχημη νύχτα», πανηγύρισε το βράδυ της Κυριακής μέσω Twitter η πρόεδρος του γαλλικού Εθνικού Μετώπου, η Μαρίν Λεπέν.
Η συμμαχία που έχουν συγκροτήσει το κόμμα Φόρτσα Ιτάλια («Εμπρός Ιταλία») του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, η Λέγκα και το μικρό εθνικιστικό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας (Fratelli d’Italia) συγκεντρώνει σχεδόν το 37% των ψήφων, σύμφωνα με τις στατιστικές προβολές που μεταδίδουν ιταλικά τηλεοπτικά δίκτυα.
Στο εσωτερικό της συμμαχίας της δεξιάς όμως, είναι η Λέγκα του Σαλβίνι, ένα κόμμα στενά συνδεδεμένο με αυτό της Λεπέν σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αυτή που προηγείται, κατά τις προβολές.
Η Λέγκα διεξήγαγε μια εκστρατεία που σημαδεύτηκε από βίαια επεισόδια, έναν άκρως αντιμεταναστευτικό λόγο και την προβολή αδιάλλακτων θέσεων απέναντι «στις Βρυξέλλες», που όπως φαίνεται είχε αποτέλεσμα στη χώρα η οποία έχει υποδεχθεί 690.000 πρόσφυγες και μετανάστες από το 2013 κι όπου ο ευρωσκεπτικισμός έγινε αέρας στα πανιά της.
«Πρώτα οι Ιταλοί», «Στοπ στην εισβολή»: οι γιγαντοαφίσες της εκστρατείας στην έδρα της Λέγκας, στο Μιλάνο, υπενθυμίζουν τις θεματικές που πρόβαλε αέναα ο 44χρονος Σαλβίνι καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, από τον βορρά ως τον νότο της χερσονήσου. «Το πρώτο μου σχόλιο: ευχαριστώ!», έγραψε στο Twitter περί τα μεσάνυχτα ο ηγέτης της Λέγκας, ο οποίος δεν αναμένεται να τοποθετηθεί δημόσια για το αποτέλεσμα παρά αργότερα σήμερα το πρωί.
Ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος αυτοπαρουσιαζόταν στις Βρυξέλλες ως ο μόνος κυματοθραύστης του λαϊκισμού και των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων, μοιάζει να έχασε το στοίχημα που είχε βάλει.
Το αυτοπροβαλλόμενο ως αντισυστημικό Κίνημα Πέντε Αστέρων (M5S) είδε να επιβεβαιώνεται πέραν πάσης αμφιβολίας η άνοδος της ισχύος του: έγινε το μεγαλύτερο κόμμα στην Ιταλία, με επίδοση που ξεπέρασε το 30%, λίγο καιρό μετά την επικράτηση του Brexit στη Βρετανία και τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ.
Ο Νάιτζελ Φαράζ, ο πρώην ηγέτης του UKIP -του Κόμματος Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου, του κυριότερου υποστηρικτή του Μπρέξιτ στη Βρετανία- έσπευσε να συγχαρεί μέσω Twitter τους «συναδέλφους» του στο M5S.
Το κίνημα που ίδρυσε ο κωμικός Μπέπε Γκρίλο το 2009, αφού είχε ήδη κάνει την έκπληξη στις εκλογές του 2013, όταν συγκέντρωσε το 25% των ψήφων, θα έχει κεντρική θέση στην επόμενη ιταλική Βουλή.
«Αν υπάρχει ένα σίγουρο δεδομένο που προκύπτει από τα πρώτα στοιχεία που φθάνουν, αυτό είναι ότι το M5S θα είναι ο πυλώνας του επόμενου κοινοβουλίου», έκρινε το βράδυ της Κυριακής ένας από τους ηγέτες του κινήματος, ο Αλφόνσο Μποναφέντε.
Πάντως οι αριθμοί οι οποίοι έχουν μεταδοθεί μέχρι τώρα πρέπει να αντιμετωπίζονται με μια δόση επιφύλαξης, δοθείσης της περιπλοκότητας του συστήματος ανάδειξης των μελών της κάτω Βουλής και της Γερουσίας.
Το νέο εκλογικό σύστημα αναμιγνύει το αναλογικό και το πλειοψηφικό σύστημα, και οι ως τώρα υπολογισμοί δεν επιτρέπουν να δοθεί μια σαφής εικόνα για τη σύνθεση των δύο σωμάτων. Κατά τους πολιτολόγους το όριο για την εξασφάλιση της απόλυτης πλειοψηφίας των εδρών κυμαίνεται από το 40% ως το 45%, και τα πλήρη αποτελέσματα δεν θα είναι γνωστά παρά αργότερα σήμερα το πρωί.
Το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (PD) του Ματέο Ρέντσι είδε να επιβεβαιώνεται στις κάλπες το άσχημο αποτέλεσμα που προοιωνίζονταν οι δημοσκοπήσεις, σημειώνοντας μια επίδοση γύρω στο 20%, κατά τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις, δηλαδή ποσοστό υποδιπλάσιο εκείνου που κατέγραφε στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2014.
Η αβεβαιότητα που δημιουργεί το αποτέλεσμα, το γεγονός δηλαδή πως οι «αντισυστημικές» δυνάμεις συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους, αφήνει ανοικτά όλα τα πιθανά σενάρια: πλειοψηφία της δεξιάς, συμμαχία μεταξύ της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, παρότι αυτό το ενδεχόμενο μοιάζει όλο και πιο απίθανο, σύμφωνα με ιταλούς πολιτολόγους, ή ακόμη μια συμμαχία του M5S με την άκρα δεξιά της Λέγκας, παρότι οι ηγέτες των δύο παρατάξεων την απέκλειαν μέχρι χθες.
Επαφίεται στον ιταλό πρόεδρο Σέρτζο Ματαρέλα να ξεμπλέξει το κουβάρι του αποτελέσματος τις εβδομάδες που θα ακολουθήσουν και να εμπιστευτεί τη «διερευνητική εντολή» σε εκείνον ή εκείνη που θα αποπειραθεί να εξασφαλίσει πλειοψηφία στο κοινοβούλιο και να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση.
Οι διαβουλεύσεις δεν θα ξεκινήσουν πριν από το τέλος του μήνα το νωρίτερο, αφού αναδειχθούν οι πρόεδροι των δύο σωμάτων του ιταλικού κοινοβουλίου.
Ο ιταλικός Τύπος έμοιαζε την Κυριακή παραιτημένος στην ιδέα ότι δεν πρόκειται να αναδειχθεί ξεκάθαρη πλειοψηφία.
«Η ετυμηγορία σε βάρος της Ιταλίας είναι πάντα η ίδια: η χώρα βιώνει μόνιμη αστάθεια. Η ακυβερνησία είναι πλέον ενδημική ασθένεια», θρηνολόγησε ο Κλαούντιο Τίτο από τη στήλη του κύριου άρθρου της εφημερίδας La Repubblica.
Το αποτέλεσμα θα προκαλέσει ταραχή στις Βρυξέλλες, που βλέπουν την ισχυροποίηση λαϊκιστικών και αντιευρωπαϊκών δυνάμεων στην τρίτη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία την ώρα που η ΕΕ ετοιμάζεται να προωθήσει μείζονες οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις.