Στην έγκαιρη αντιμετώπιση του συνδρόμου ου αφορά στην ωλένια νευρίτιδα, η οποία αποτελεί μάστιγα τα τελευταία χρόνια και δυστυχώς κοστίζει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στα συστήματα Υγείας, ενώ ευθύνεται και για την μεγάλη απώλεια εργατοωρών των ασθενών, εστίασαν οι επιστήμονες στο συνέδριο ASRM/ASPN, ANNUAL MEETING της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροχειρουργικής που έγινε από κοινού με την Αμερικανική Εταιρεία Περιφερικών Νεύρων στην Αριζόνα των ΗΠΑ.
Ωλένια νευρίτιδα είναι η παγίδευση του ωλένιου νεύρου στον αγκώνα και σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για το 2ο σε συχνότητα σύνδρομο παγίδευσης νεύρου μετά τον καρπιαίο σωλήνα. Η ωλένια νευρίτιδα αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα προκαλεί μερική παράλυση της παλάμης και των δακτύλων καθώς το ωλένιο νεύρο είναι ένα από τα τρία κύρια νεύρα του χεριού που ελέγχει τους αυτόχθονες μύες του χεριού, συμβάλλει στο σφίξιμο της γροθιάς και στην σταθερή σύλληψη αντικειμένων.
Εξηγώντας μας την αύξηση του κρουσμάτων τα τελευταία χρόνια του συνδρόμου ο Δρ Ιωάννης Ιγνατιάδης, Χειρουργός Ορθοπαιδικός, τέως αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας χειρουργικής χεριού, επισημαίνει ότι αφορά κυρίως άτομα του ενεργού εργατικού δυναμικού σε ολόκληρο τον κόσμο.
Επίσης, κινδυνεύουν ιδιαίτερα τα άτομα που κάνουν χειρωνακτικές εργασίες ή πληκτρολόγηση σε υπολογιστή ή άτομα με βλαισούς αγκώνες ή με ιστορικό κατάγματος στον αγκώνα, ενώ όταν συνυπάρχουν οι παραπάνω παράγοντες το ποσοστό συχνότητας τριπλασιάζεται. Άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες είναι όταν κοιμούνται οι ασθενείς με τούς αγκώνες εντελώς κλειστούς, οιδήματα ή αρθρίτιδες αγκώνα, εργασία με τσακισμένους αγκώνες και σπανίως κάποια γάγγλια στη περιοχή του αγκώνα.
Το βασικό σύμπτωμα της νόσου είναι πόνος ή μούδιασμα, υπό τη μορφή της συνεχούς ενόχλησης, κυρίως όταν λυγίζουμε τους αγκώνες, στο μικρό δάκτυλο και τον παράμεσο. Εκτός αυτών, πρέπει να προσέχουμε την υπαισθησία και τις ατροφίες ή αλλιώς τις αδυναμίες των μυών.
Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με το τεστ κάμψης του αγκώνα για 1 λεπτό γιατί επιτείνει τα συμπτώματα και η επιβεβαίωσή της γίνεται και με το ηλεκτρομυογράφημα, το οποίο όμως για να βγει θετικό πρέπει συνήθως η νόσος να είναι ήδη προχωρημένη. Σύμφωνα με τον γιατρό, υπάρχει και το ενδεχόμενο στο 50% των ελαφρών περιπτώσεων μπορεί να βγει και αρνητικό.