Από τις σπηλιές στους κινηματογράφους: Πως το ποπ κορν έγινε νούμερο ένα σνακ παγκοσμίως

Το ποπ κορν, το πιο δημοφιλές snack σήμερα, προτού το ανακαλύψουν οι κινηματογραφόφιλοι ήταν ήδη γνωστή και αγαπητή συνήθεια στους κατοίκους των σπηλαίων. 

Το παλαιότερο εύρυμα που έχει ανακαλυφθεί χρονολογείται το 3600 Π.Χ. και ανακαλύφθηκε το 1948 – 1950 στο σπήλαιο BAζάχαρηT στο Νέο Μεξικό. Η μεταβολή της μάζας του σπόρου του καλαμποκιού κατά την θερμική του επεξεργασία ήταν γνωστή από τότε. Η χρήση του δεν είχε να κάνει μόνο με τη διατροφική του αξία καθώς παρασκεύαζαν με αυτό σούπες και ποτά, αλλά χρησιμοποιούνταν και σαν τελετουργικό εργαλείο σε θρησκευτικές τελετές. Το συναντάμε πολύ έντονα σε τελετές των Αζτέκων Ινδιάνων στο Νέο Μεξικό αλλά και στο Περού. 

Οι ιθαγενείς το απολάμβαναν τοποθετώντας έναν – έναν τους σπόρους αραβοσίτου πάνω από τη φλόγα με τη βοήθεια ενός κλαδιού. Με το ποπ-κορν έφτιαχναν μπύρα και σούπες, ενώ το χρησιμοποιούσαν και για την κατασκευή κοσμημάτων. Κάπως έτσι έμαθε την ύπαρξη του ο Χριστόφορος Κολόμβος.

Είναι καταγεγραμμένο ότι στις 22 Φεβρουαρίου 1630 ένας ινδιάνος ονόματι Κουαντακένα από τη φυλή των Γουαμπανοάγκ έμαθε την τέχνη του ποπ-κορν σε κάποιους βρετανούς αποίκους στο Πλίμουθ της Μασαχουσέτης. Όσοι από τους Ευρωπαίους το δοκίμασαν ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ από τη γεύση του, που το έτρωγαν κάθε πρωί, συνοδεύοντάς το με κρέμα και ζάχαρη. Αργότερα έγινε απαραίτητο συνοδευτικό στο δείπνο της Ημέρας των Ευχαριστιών.

Στα τέλη του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα το ποπ κορν έχει γίνει στην Αμερική ήδη πολύ δημοφιλές μέσω των υπαίθριων – πλανόδιων πωλητών που πουλούν το προϊόν σε πανηγύρια, καρναβάλια, πάρκα και γενικά σε χώρους όπου υπήρχε συνάθροιση κόσμου. Στην ανάπτυξη του προϊόντος συνέβαλε και η κατασκευή της πρώτης φορητής μηχανής ποπ κορν από τον Charles Creators παρουσιαζόμενη για πρώτη φορά το 1893 σε έκθεση στο Σικάγο.

Την περίοδο της οικονομικής ύφεσης στις αρχές του 19ου αιώνα και ενώ το δυσμενές οικονομικό κλίμα δυσκόλευε την επιβίωση των επιχειρήσεων, οι επιχειρήσεις που ασχολούνταν με το ποπ κορν ανθούσαν λόγω της χαμηλής τιμής πώλησης του προϊόντος. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα γνωστού τραπεζίτη από την Οκλαχόμα που την συγκεκριμένη περίοδο λόγω της οικονομικής κρίσης έχασε τόσο την τράπεζά του όσο και όλα του τα ακίνητα.

Αγοράζοντας ένα μηχάνημα ποπ κορν και πουλώντας ποπ κορν από ένα μικρό κατάστημα κοντά σε ένα θέατρο κατάφερε σε δύο χρόνια να εξοικονομίσει χρήματα ώστε να επανακτήσει τρεις από τις εκμεταλεύσεις που είχε χάσει. 

Στην αρχή δεν το ήθελαν οι αιθουσάρχες

Με την εξάπλωση της κινούμενης εικόνας (κινηματογράφος) το προϊόν μεταφέρεται εντός των κινηματογραφικών αιθουσών αν και στην αρχή υπήρξε αντίδραση από τους αιθουσάρχες που δεν επιθυμούσαν το προϊόν εντός των αιθουσών λόγω του θορύβου που δημιουργείται κατά την παρασκευή του και της απόσπασης της προσοχής των θεατών κατά την διάρκεια της προβολής.

Η απαίτηση όμως του κόσμου για ποπ κορν κατά την διάρκεια της προβολής ανάγκασε τους αιθουσάρχες να υιοθετήσουν την παρασκευή και πώληση του ποπ κορν εντός των κινηματογραφικών αιθουσών αποφέροντας τους μάλιστα και σημαντικά κέρδη. Αυτό είναι κάτι που δεν έχει αλλάξει έως και σήμερα. Κατά την διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου η γεύση του ποπ κορν αλλάζει και από γλυκιά γίνεται αλμυρή. Αυτό συνέβη λόγω της έλλειψης ζάχαρης που δημιουργήθηκε στην αγορά, καθώς όλα τα αποθέματα της ζάχαρης χρησιμοποιούνταν για τις ανάγκες του πολέμου.

Πως το αλάτι απογείωσε το ποπ κορν

Η αντικατάσταση της ζάχαρης από το αλάτι απογείωσε στην κυριολεξία τις πωλήσεις ποπ κορν και έκανε τους Αμερικανούς να καταναλώνουν τρεις φορές μεγαλύτερες ποσότητες απ’οτι πριν. Τη δεκαετία του 1950 και λίγο αργότερα, λόγω της εξάπλωσης της τηλεόρασης ο κινηματογράφος γνωρίζει μία βαθιά ύφεση και αυτό έχει σαν συνέπεια και την μείωση της κατανάλωσης ποπ κορν σε σημαντικό βαθμό αφού ο κινηματογράφος πλέον είχε συνδεθεί με την κατανάλωση του προϊόντος. 

Η έξοδος του κινηματογράφου από την κρίση αλλά και το γεγονός ότι το ποπ κορν μπήκε με διάφορους τρόπους παρασκευής στα σπίτια του κόσμου (ηλεκτρικές εστίες, φούρνοι μικροκυμάτων, φορητές συσκευές παρασκευής του), επανέφερε την δημοτικότητα του προϊόντος και σε μαγαλύτερο ακόμη βαθμό απ’ότι πριν. Σήμερα το ποπ κορν είναι το πιο δημοφιλές snack παγκοσμίως και καταναλώνεται σε όλο και περισσότερους χώρους από τους μικρούς αλλά και μεγάλους του φίλους.

Η κατανάλωσή του συνδυάζεται με την παροχή θεάματος (κινηματογράφος – θέατρο – γήπεδο κ.λ.π.) αλλά και όχι μόνο. Η μεγαλύτερη κατανάλωσή του γίνεται στην πατρίδα του δηλαδή στην Αμερική καθώς ετησίως καταναλώνονται περίπου 16 εκατομμύρια κυβικά μέτρα ποπ κορν. Δηλαδή ο μέσος Αμερικανός τρώει περίπου 51 λίτρα ποπ κορν ετησίως. Όσον αφορά την Ελλάδα η μέση ετήσια κατανάλωση ανά κάτοικο είναι περίπου στα 4 λίτρα ποπ κορν ετησίως.