Οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών κατηγορούνται για παράβαση 18 άρθρων του Ποινικού Κώδικα, για υπόθεση του 2014
Μπορεί να έχουν περάσει δυόμισι περίπου χρόνια από τότε που τελείωσε η δίχρονη περιπέτεια των καθαριστριών των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών, ωστόσο μοιάζει να μην μπορούν ακόμα να ησυχάσουν, καθώς μέχρι και σήμερα φτάνουν στην πόρτα τους κλήσεις για δικαστήρια που αφορούν κινητοποιήσεις ή συμβάντα του καλοκαιριού του 2014.
Σήμερα αναβλήθηκε η δίκη στο Η’ Πλημμελειοδικείο Αθηνών (πρώην Σχολή Ευελπίδων) της Δέσποινας Κωστοπούλου και της Δήμητρας Μανώλη για διατάραξη λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας και εξύβριση. Μαζί τους επίσης κατηγορούμενες η Βασιλική Γκόβα, η Φωτεινή Νικηταρά και η Ευαγγελία Αλεξάκη.
Οι τέσσερις ανήκαν στο συντονιστικό αγώνα των καθαριστριών που επί είκοσι μήνες είχαν κατασκηνώσει δίπλα από την είσοδο του υπουργείου Οικονομικών διαμαρτυρόμενες για τη εν μία νυκτί διαθεσιμότητα και στη συνέχεια απόλυσή τους εκείνο το σκληρό καλοκαίρι του 2013 που η κυβέρνηση Σαμαρά, με υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είχε θέσει επίσης σε διαθεσιμότητα σχολικούς φύλακες, δημοτικούς αστυνομικούς και εκπαιδευτικούς της τεχνικής εκπαίδευσης. Άλλωστε, ο νυν πρόεδρος της Ν.Δ. μέχρι και τον Μάιο του 2017 επέμενε σε συνέδριο του ΣΕΒ με θέμα «Ψηφιακή στρατηγική της Ελλάδας, ο δρόμος προς την ανάπτυξη» ότι το Δημόσιο δεν θα έπρεπε να έχει καθαρίστριες και σχολικούς φύλακες, το έργο των οποίων θα μπορούσε να δοθεί στον ιδιωτικό τομέα.
Η πέμπτη, η Βασιλική Γκόβα, είναι η καθαρίστρια η οποία είχε χτυπηθεί από αστυνομικό στις 10 Ιουλίου του 2014 κατά τη διάρκεια της σύλληψής της στη διαμαρτυρία των απολυμένων καθαριστριών στο υπουργείο Οικονομικών. Μάλιστα, για το περιστατικό η Β. Γκόβα είχε μηνύσει τον αστυνομικό και ο αστυνομικός την ίδια. Μηνύσεις που επίσης εκκρεμούν και πάνε από αναβολή σε αναβολή.
Με φόντο εκείνη τη διαμαρτυρία και εκείνη τη σύλληψη, κινήθηκε αυτεπάγγελτα η διαδικασία που οδηγεί τις πέντε γυναίκες στο ειδώλιο του κατηγορουμένου την προσεχή Δευτέρα με μάρτυρες οκτώ αστυνομικούς και τέσσερις πολίτες.
"Δεν τραμπουκίζαμε, θέλαμε τις δουλειές μας πίσω"
«Εκείνη την ημέρα είχαμε μάθει ότι πάνω στην πρωτόδικη απόφαση που είχε βγάλει το δικαστήριο και ήταν υπέρ μας, το υπουργείο Οικονομικών έκανε αίτηση αναίρεσης αυτής της απόφασης. Μαθαίνοντάς το αυτό αποφασίσαμε να πάμε στο υπουργείο στη Νίκης να ζητήσουμε ένα ραντεβού με τον υπουργό» διηγείται στην «Αυγή» της Κυριακής η Δέσποινα Κωστοπούλου.
«Μας γνώριζαν, μας είδαν, με το που φτάσαμε είχαν ήδη ξεκινήσει να κατεβάζουν τα ρολά. Συνήθως βάζαμε το πανό μπροστά στην είσοδο του υπουργείου, χωρίς να προκαλούμε φασαρία. Με αυτό τον τρόπο διαμαρτυρόμαστε, άλλες φορές μπαίναμε και ζητούσαμε ραντεβού, άλλοτε μας έδιναν ραντεβού, οπότε ανεβαίναμε πάνω, άλλοτε όχι και καθόμασταν με το πανό και διαμαρτυρόμασταν. Υπήρξε μια αντίδραση από τους αστυνομικούς, προφανώς για να μας απομακρύνουν. Έτσι ξεκίνησε το συμβάν» συνεχίζει η Δήμητρα Μανώλη.
«Τότε, ο συγκεκριμένος αστυνομικός (σ.σ.: πρόκειται για τον αστυνομικό που έχει χτυπήσει τη Β. Γκόβα και έχουν αλληλομηνυθεί), ξαφνικά με ένα μένος, χωρίς λόγο, χωρίς ασπίδα, κράνος και διακριτικά, ορμά πάνω μας θέλοντας να πάρει κάποιον για τη ΓΑΔΑ. Ξεκίνησε από εμένα, εγώ αντιστάθηκα και από τα νεύρα του με πέταξε σε άλλο αστυνομικό, ο οποίος με έσπρωξε και βρέθηκα στο πεζοδρόμιο και προφανώς βρήκε πιο εύκολο θύμα τη Βάσω την Γκόβα, η οποία ήταν μια μικροκαμωμένη κοπέλα, 1,50 ύψος και 50 κιλά όλα κι όλα άνθρωπος και στην κυριολεξία την κρατούσε αγκαλιά, την τραβούσε από τη μέση και δεν μπορούσαμε να τη βγάλουμε από τα χέρια του. Κατάφερε και την έβαλε στην κλούβα, διότι εκείνη την ημέρα γινόταν και άλλες κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα και είχε έρθει η κλούβα. Προσποιήθηκε ότι τον είχε χτυπήσει, ήθελε να πάει στο νοσοκομείο και εξελίχθηκε όπως εξελίχθηκε» προσθέτει η Δέσποινα Κωστοπούλου.
Για το περιστατικό και τις συνθήκες σύλληψης και τραυματισμού υπάρχουν φωτογραφίες, μας διηγούνται. «Βρεθήκαμε κατηγορούμενες γιατί απλά μέσα από τις σελίδες δικτύωσης ήμασταν οι πιο αναγνωρίσιμες. Από εκεί βρήκε και έμαθε τα ονόματά μας. Αυτό έχει ισχυριστεί και ο ίδιος (σ.σ.: ο αστυνομικός)» τονίζει η Δ. Κωστοπούλου. «Και οι τέσσερις ήμασταν μέλη του συντονιστικού εκτός της Γκόβα. Δεν νομίζω ότι ήταν τυχαίο. Άλλωστε ήμασταν τότε γυναίκες άνω των 50. Δεν τραμπουκίζαμε έτσι, το μόνο που θέλαμε ήταν να πάρουμε πίσω τις δουλειές μας» επισημαίνει η Δ. Μανώλη.
«Οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών με τη συμπεριφορά τους ουδέποτε είχαν προκαλέσει την κοινή γνώμη, προκαλώντας την πεποίθηση ότι ο αγώνας τους είχε στοιχεία παραβατικότητας, συμπεριφορές βίας και μάλιστα μέχρι του βαθμού να εμποδίσουν τη λειτουργία της υπηρεσίας του υπουργείου Οικονομικών, όπως κατηγορήθηκαν. Η αλήθεια είναι ότι στο υποτιθέμενο συμβάν υπήρξε η πρόθεσή τους να συναντηθούν, όπως είχε πολλές φορές συμβεί, με την τότε ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Οποιαδήποτε άλλα γεγονότα τους αποδίδονται είναι απόλυτα αναληθή και κακόβουλα» δηλώνει στην «Αυγή» της Κυριακής, ο δικηγόρος των καθαριστριών Γιάννης Καρούζος.
Τα δικαστήρια αυτά «μας ξυπνούν μνήμες. Όχι ότι θα σβήσουν ποτέ», μας λέει η Δ. Κωστοπούλου. «Ήμασταν δύο χρόνια στον δρόμο, δεν ξέρω πώς το καταφέραμε. Πολύ κρύο, πολλή ζέστη. Γυρίσαμε στη δουλειά, κερδίσαμε και το οκτάωρο και ενώ προσπαθούμε να βάλουμε σε τάξη τη ζωή μας, ξαφνικά έρχονται αυτά. Περάσαμε δύσκολα. Δεχθήκαμε όμως πολλή αγάπη και σεβασμό από τον κόσμο» σημειώνει η Δ. Μανώλη.
«Σημασία έχει ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν διώξεις για αυτά τα θέματα. Διεκδικούσαμε τη δουλειά μας, τη ζωή μας, την αξιοπρέπειά μας και τίποτε περισσότερο» καταλήγει η Δ. Κωστοπούλου.