Πιονγκτσάνγκ: Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες έχουν το πιο σκοτεινό κτίριο στον πλανήτη (pics &vid)

Περασμένο με ένα σπρέι διαστημικής τεχνολογίας, το παράξενο οικοδόμημα, που βρίσκεται στην πρωτεύουσα των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων, στην Πιονγκστανγκ,  απορροφά το 99% του φωτός που πέφτει πάνω του, ξεχωρίζοντας σαν μία πολυγωνική μαύρη τρύπα ή μια πύλη προς ένα παράλληλο σύμπαν, έτοιμη να καταβροχθίσει τους αθλητές και τους επισκέπτες. 

Κι όμως, είναι απλώς ένα διαφημιστικό περίπτερο για την αυτοκινητοβιομηχανία Hyundai, που σχεδίασε ο Βρετανός αρχιτέκτονας Ασίφ Χαν, χρησιμοποιώντας το νέο υλικό Vantablack Vbx2, που ανέπτυξε η εταιρεία Surey Nanosystems. 

Από τους ειδικούς, σύμφωνα με τον Guardian, έχει χαρακτηριστεί ως η μεγαλύτερη νανοκατασκευή στον κόσμο, και είναι περασμένη με το πραγματικά κατάμαυρο «σπρέι» Vbx2, που εγκλωβίζει το 99% των ακτίνων που κάνουν το λάθος να το αγγίξουν. 

Τα φωτόνια πέφτουν πάνω στην επιφάνεια και «απορροφούνται» στις μικροσκοπικές τροχιές ανάκλασης του εσωτερικού του. 

Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται στον παρατηρητή η ψευδαίσθηση του απόλυτου σκοταδιού. «Είναι σαν ένας τεχνητός νανο-κοραλλιογενής ύφαλος», σχολιάζει ο Μπεν Τζένσεν, τεχνικός διευθυντής της Surey Nanosystems. 

Οι οπτικές διαδρομές που μπορεί να διασχίσει ένα φωτόνιο, πριν ανακλαστεί ξανά, στον τεχνητό «ύφαλο» έχουν πλάτος χίλιες φορές μικρότερο από μία ανθρώπινη τρίχα. Το υλικό αναπτύχθηκε μετά το ενδιαφέρον που προκλήθηκε γύρω από τον «προάγγελο του», το Vantablack S-VIS, που το 2014 είχε δοθεί, αποκλειστικά και κατά παραγγελία, στον γλύπτη Άνις Καπούρ. 

Η τεχνολογία πίσω από το Vantablack είχε, αρχικά, αναπτυχθεί για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της διαστημικής και στρατιωτικής τεχνολογίας. Οι παράλληλοι νανο-σωλήνες άνθρακα μειώνουν στο ελάχιστο την ατμοσφαιρική παραμόρφωση στα τηλεσκόπια, εξαλείφοντας τη σκέδαση του φωτός, που προκαλεί παραμόρφωση των εικόνων στους φακούς.

Ο Καπούρ είδε πρώτος τη δυναμική στο υλικό, αποκαλώντας το «το πιο σκοτεινό υλικό του σύμπαντος». Τότε, η αποκλειστική συμφωνία του γλύπτη με την Surey Nanosystems είχε προκαλέσει αντιδράσεις στην κοινότητα. Ο καλλιτέχνης Stuart Semple, δημιούργησε το «πιο ροζ-ροζ» και το πουλούσε, μέσω ίντερνετ «σε όλους εκτός από τον Καπούρ». 

Ο Καπούρ είχε τότε απαντήσει «στο ίδιο επίπεδο» ανεβάζοντας μία φωτογραφία στο Instagram με το μεσαίο δάκτυλο του χεριού υψωμένο σε μία απρεπή χειρονομία, αφού πρώτα το είχε βουτήξει στο χρώμα που προοριζόταν για όλους εκτός από αυτόν. «Το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε από εκείνη την στιγμή μας ξάφνιασε», λέει ο Τζένσεν. «Αρχιτέκτονες και σχεδιαστές μας ρωτούσαν πως θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το νέο, σκοτεινότερο υλικό στον πλανήτη». 

Όταν ο Χαν ξεκίνησε να δουλεύει στα εργαστήρια της Surrey Nanosystems το 2013, είχε ήδη την φήμη του πειραματιστή με καινοτόμες τεχνολογίες και υλικά. Στους ολυμπιακούς του Σότσι, το 2014, είχε σχεδιάσει το πρώτο κτίριο για σέλφι, με μία πρόσοψη που έπαιρνε το σχήμα των επισκεπτών του. 

«Η αρχιτεκτονική είναι πάντα 50 χρόνια πίσω από την τεχνολογία», σχολιάζει ο 38χρονος. «Τα υλικά που σχεδιάζονται για τα αυτοκίνητα και τα αεροσκάφη φτάνουν τελικά και στα κτίρια» αλλά με καθυστέρηση, συνεχίζει, εκφράζοντας την ελπίδα πως τα υλικά που αναπτύσσει στο εργαστήριό του, θα ανοίξουν, άμεσα, νέους δρόμους για τους αρχιτέκτονες. «Είναι απλά η αρχή ενός καινούργιου κόσμου γεμάτου εξειδικευμένες μικροκατασκευές. Είτε είναι για το φιλτράρισμα του θαλασσινού νερού είτε για την ανάπτυξη υπεραγώγιμων υλικών (…) κοιτάμε κατάματα όλες τις δυνατότητες». 

Τα φωτάκια στο σκοτεινότερο κτίριο της Γης, είναι τοποθετημένα σε διαφορετικά μήκη και πλάτη, ώστε να εξομοιώνουν του αστερισμού, όπως αυτοί φαίνονται από την πόλη που φιλοξενεί τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση στον επισκέπτη, ότι κινείται μέσα στο Διάστημα. Και όλα αυτά συμβαίνουν «απλώς» στο διαφημιστικό κιόσκι μιας βιομηχανίας αυτοκινήτων.