Ο κ. Αλέξης Τσίπρας βρέθηκε σήμερα στην Πάτρα και στην ομιλία του άφησε σαφείς αιχμές για διαπλοκή και διαφθορά στη σκιά της υπόθεσης Novartis.
«Αν χρειάζεται σήμερα, τώρα, κάτι η πατρίδα απ’ όλους μας, μέχρι και από τον τελευταίο Έλληνα, αυτό είναι ένας σύγχρονος, αποφασιστικός, ανυποχώρητος, πατριωτισμός», σημείωσε.
«Ένας πατριωτισμός όμως», όπως τόνισε, «που απαντά στη δύσκολη συγκυρία όχι με όρους εμπρηστικής ρητορείας, αλλά με όρους καθημερινής αρετής». Υπογράμμισε ότι «δεν μπορεί να υπάρξει, όπως δεν υπήρξε ποτέ, πατριωτισμός των Panama papers, των offshore, του λαδώματος, της διαπλοκής, της εξαπάτησης του κράτους, της ιδιοποίησης του δημοσίου συμφέροντος, της μίζας και της διαφθοράς».
Χαρακτήρισε «εγκληματικά υποκριτικό, πολιτικοί άνδρες, από τη μια να επιδίδονται σε διαγωνισμό πατριωτισμού, και από την άλλη να θεωρούν νόμιμη και ηθική την αναγραφή των ονομάτων τους σε καταλόγους φοροδιαφυγής». «Ή να καταγγέλλουν», όπως πρόσθεσε, «ως πολιτική δίωξη την αναφορά των ονομάτων τους σε κακουργηματικές δικογραφίες».
«Ο πατριωτισμός δεν είναι δήλωση και ρητορεία. Ούτε στάση προσοχής κατά την έπαρση της σημαίας. Ο πατριωτισμός είναι πράξη καθημερινής αρετής, έμπρακτης καταδίκης κάθε φαινομένου διαφθοράς και ιδιοτέλειας» και πάνω από όλα τιμιότητας, υπογράμμισε ο πρωθυπουργός.
Ο πρωθυπουργός ανέφερε επίσης ότι με επίγνωση των δυσκολιών, και με πλήρη συνείδηση της προσπάθειας που πρέπει να γίνει ακόμα από όλους μας. Μπορώ σήμερα, με σιγουριά να πω, ότι τα χειρότερα είναι πια πίσω μας
Η ανάπτυξη, η κοινωνική δικαιοσύνη, η διεύρυνση και εμβάθυνση της δημοκρατίας, η οικοδόμηση ενός υγιούς κοινωνικού κράτους, η φροντίδα των αδύναμων, μπορούν πια να αρχίσουν να γίνονται πραγματικότητα.
Αν χρειάζεται σήμερα κάτι η πατρίδα απ’ όλους μας, μέχρι και από τον τελευταίο Έλληνα είναι ένας σύγχρονος, αποφασιστικός, ανυποχώρητος, πατριωτισμός. Ένας πατριωτισμός που απαντά στη δύσκολη συγκυρία όχι με όρους εμπρηστικής ρητορείας, αλλά με όρους καθημερινής αρετής.
Επιτρέψτε μου να επικαλεστώ στο σημείο αυτό έναν έξοχο πολιτικό, αν και αντίπαλης παράταξης της δικής μου, τον πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον αείμνηστο Κωστή Στεφανόπουλο, ο οποίος έλεγε κάτι που σήμερα έχει ιδιαίτερη σημασία: «Ούτε λόγος βέβαια για πατριωτισμό και τιμή για όσους παραβαίνουν τον νόμο και παραβιάζουν τη συνείδησή τους, ζητώντας και λαμβάνοντας ωφελήματα που δεν δικαιούνται. Υπάρχει τεράστια διαφορά στάσης απέναντι στην πατρίδα, όση μεταξύ ήθους και πανουργίας, μεταξύ αυτού που προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο από τη θέση που κατέχει, και αυτού που την εκμεταλλεύεται για το δικό του συμφέρον. Ο πρώτος είναι άξιος κάθε σεβασμού, ο δεύτερος πρέπει να υφίσταται αυστηρές κυρώσεις και τη βαθιά περιφρόνησή μας.»
Ο πατριωτισμός δεν είναι ρητορεία, στάση προσοχής στην έπαρση της σημαίας. Είναι πράξη καθημερινής αρετής, συμβολής στα βάρη του κράτους, έμπρακτης καταδίκης κάθε φαινομένου διαφθοράς & ιδιοτέλειας, σεβασμού στον διπλανό & τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Και πάνω από όλα τιμιότητα.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε για την πατρίδα είναι να πάρουμε διαζύγιο από τις νοοτροπίες του χθες. Να πάρουμε αποστάσεις από πρόσωπα, κυκλώματα, πρακτικές, που έβαζαν πρώτα το εγώ, από το εμείς. Που έκαναν τον πατριωτισμό σημαία ευκαιρίας για να υπηρετήσουν ιδιοτελή συμφέροντα.
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος γνώρισε την αποβιομηχάνιση και την υψηλή ανεργία ήδη από τη δεκαετία του 90. Γνώρισε τα αποτελέσματα μιας αποσπασματικής, αναποτελεσματικής πελατειακής διαχείρισης που συσσώρευσε αντιφάσεις αντί να λύσει προβλήματα. Όμως, η Περιφέρεια έχει δυναμισμό.
Έχει έναν αναπτυγμένο αγροτικό τομέα που μπορεί να ενισχυθεί και να προσφέρει πρόσθετη απασχόληση, σημαντικό πολιτιστικό κεφάλαιο και μεγάλες δυνατότητες για μια ορθολογική τουριστική ανάπτυξη καθώς κι ένα ερευνητικό επιστημονικό δυναμικό με σημαντικές προοπτικές αξιοποίησης.