“My way” στο Θέατρο Παλλάς – H πρόταση του pagenews για τους λάτρεις της μουσικής

Στο μαγικό αυτό ταξίδι, η συνοδεία των οργάνων από το συμφωνικό σύνολο “Foux ensemble” υπό την διεύθυνση του μαέστρου Γιώργου Ζαχαρίου, συμβάλλει στη δημιουργία μιας ονειρικής μουσικής αναδρομής, εξυψώνοντας έτσι τον αέρινο ήχο από το κλαρίνο του Θανάση Βασιλόπουλου στο "My way", την παράσταση που ανεβαίνει στο ιστορικό θέατρο "Παλλάς".

Της Έπη Τρίμη

Στους καιρούς που ζούμε διαπιστώνουμε ολοένα και περισσότερο, ότι χρειαζόμαστε κοινά σημεία αναφοράς. Αν η μουσική μας παράδοση αποτελεί ένα τέτοιο σημείο, τότε ένας από τους πρίγκιπες – εκφραστές της επεκτείνει και πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες της, θεωρούμενος από πολλούς συναδέλφους του ως «εθνικό κεφάλαιο». 

Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον κλαρινίστα Θανάση Βασιλόπουλο. Σε μια σειρά παραστάσεων λοιπόν, με αφετηρία το ιστορικό θέατρο «ΠΑΛΛΑΣ» της Βουκουρεστίου, προτείνει τη μουσική σύζευξη ανατολής και δύσης, παντρεύοντας το παραδοσιακό κλαρίνο με τους κομψούς ήχους των αμερικάνικων musicals και soundtracks.

Στο μαγικό αυτό ταξίδι, η συνοδεία των οργάνων από το συμφωνικό σύνολο “Foux ensemble” υπό την διεύθυνση του μαέστρου Γιώργου Ζαχαρίου, συμβάλλει στη δημιουργία μιας ονειρικής μουσικής αναδρομής, εξυψώνοντας έτσι τον αέρινο ήχο από το κλαρίνο του Θανάση Βασιλόπουλου.

Η ερμηνεία των τραγουδιών τόσο από τον ελληνικό όσο και από τον παγκόσμιο κινηματογράφο, επιλέχτηκε να γίνει από ανθρώπους που έχουν γευτεί και έχουν πρωταγωνιστήσει στο σανίδι του θεάτρου. Έτσι, οι Θανάσης Αλευράς, Μπέσυ Μάλφα, Μέμος Μπεγνής και Τάνια Τρύπη, αναλαμβάνουν αυτή τη φορά με τη φωνητική κι όχι την υποκριτική τους ικανότητα, να μας μαγέψουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, όπως εδώ και χρόνια εντυπωσιάζουν κερδίζοντας τις κριτικές του κοινού, για τις ερμηνευτικές τους δεξιότητες.

Θα παιχτούν διασκευασμένα ορχηστρικά αλλά και θα ερμηνευτούν τραγούδια, όπως το βραβευμένο με Oscar Chariots of fire, το αισιόδοξο La vita e bella, το θεατρικό Memories, το μυθικό και επίσης βραβευμένο με Oscar The Godfather, το Singing in the rain, η μελωδία της Φαίδρας, το Χάρτινο το φεγγαράκι και πολλά… πολλά… άλλα.

Μια παράσταση στην οποία ο Θανάσης Βασιλόπουλος «επανεφεύρει» γνωστά τραγούδια, χορογραφώντας τις νότες για να ζωγραφίσουν τον αέρα. Η φαντασία… είναι υπόθεση ελληνική, όπως λέει και ο ίδιος.

Θέλοντας να μάθουμε τι σκέφτονται οι συντελεστές κάναμε μια συνέντευξη κοινή προκειμένου το κοινό μας να μπει περισσότερο στο κλίμα της όλης βραδιάς. 

Πώς εμπνευστήκατε τη βραδιά αυτή; 

Μ. Μάλφα: Πάντα ήθελα να συμμετάσχω σε μία μουσική παράσταση που θα πάντρευε τους ήχους της ανατολής μ’ αυτούς της δύσης. Με μάγεψε η ιδέα ότι θα τραγουδήσω παρέα με αυτούς τους υπέροχους καλλιτέχνες όπως είναι η Τάνια Τρύπη ο Μέμος Μπεγνής και ο Θανάσης Αλευράς υπό τη μουσική διεύθυνση του Γιώργου Ζαχαρίου σε σκηνοθεσία Νίκου Σούλη, με αυτή την υπέροχη ορχήστρα την Foux ensemble, και τους ήχους του μαγικού κλαρινίστα Θανάση Βασιλοπούλου.

Τ. Τρύπη: Η πρώτη γνωριμία με το Θανάση έγινε πριν από πάρα πολλά χρόνια όταν συμμετείχαμε και οι 2 παιδιά ακόμα στο τιμά ηθών του Μανούσου Μανουσάκη. Ήμασταν αδέλφια στο ρόλο. Οπότε καταλαβαίνεις ότι η συγκίνησή μας είναι πολύ μεγάλη που θα βρεθούμε όλοι μαζί σ’ αυτό το μουσικό γεγονός. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να βρίσκεσαι στην ίδια σκηνή με εκλεκτούς και ταλαντούχους συναδέλφους όπου έχεις την τύχη να σε συνδέει και χρόνια φιλία. 

Μ. Μπεγνής: Τη Βραδιά αυτή δεν την εμπνεύστηκα εγώ. Μού έγινε αυτή η πρόταση και με χαρά δέχτηκα.

Θ. Αλευράς: Τη βραδιά αυτή την εμπνεύστηκε ο Θανάσης Βασιλόπουλος, ένας μοναδικός κλαρινίστας, βιρτουόζος και σπουδαίος καλλιτέχνης με τους συνεργάτες του. Εγώ κι οι συνάδελφοί μου είμαστε μέρος αυτής της βραδιάς που ο Θανάσης ονειρεύτηκε να φτιάξει. 

Τι είναι αυτό που ώθησε τον κάθε έναν από σας να ανέβει στη σκηνή του Παλλάς στις 5 Φεβρουαρίου και να συμπράξει με τον κλαρινίστα Θανάση Βασιλόπουλο;

Μ. Μάλφα: Έμενα, προσωπικά, με ώθησε το ότι τον θεωρώ σπάνιο ταλέντο, έναν από τους καλύτερους στο είδος του. Είναι ένας μεγάλος ερμηνευτής με εξαιρετική τεχνική, ένας μουσικός που ρισκάρει και δοκιμάζει πράγματα κι ο τρόπος που παίζει με συγκινεί βαθιά και με κάνει να νιώθω περήφανη που είμαι Ελληνίδα και που βγάζει τέτοιους μουσικούς ο τόπος μας.

Τ. Τρύπη: Η μεγάλη αγάπη κι η εκτίμηση στο Θανάση Βασιλόπουλο. 

Μ. Μπεγνής: Είναι η κοινή μας αγάπη για την κινηματογραφική μουσική κι η διαφορετική προσέγγιση απ’ τον κύριο Βασιλόπουλο. Είναι μια ξεχωριστή πρόταση και με χαρά θα συμμετέχω σ’ αυτήν.

Θ. Αλευράς: Για μένα πέρα από την ίδια την ιδέα της παράστασης ν’ ακουστούν σπουδαία τραγούδια του παγκόσμιου κι ελληνικού κινηματογράφου με σολίστα το Θανάση Βασιλόπουλο… και τον ήχο του κλαρίνου. Μεγάλο ρόλο στην απόφασή μου έπαιξαν όλοι οι συντελεστές. 

Πέραν της υποκριτικής, της τραγουδιστικής σας ικανότητας και του κοινού σας ήθους, τί άλλο σας συνδέει και σάς δίνει χαρά κι ασφάλεια ώστε να συνεργαστείτε; 

Μ. Μάλφα: Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να συνεργάζεσαι με καλλιτέχνες που θαυμάζεις και τους θεωρείς top στο είδος τους για μένα η Τάνια Τρύπη ο Μέμος Μπεγνής και ο Θανάσης Αλευράς είναι ίσως από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έβγαλε η γενιά αυτή. είναι σπουδαίοι καλλιτέχνες κι είναι τιμή μου να είμαι μαζί τους.

Τ. Τρύπη: Έχουμε κοινούς κώδικες επικοινωνίας πράγμα πολύ σημαντικό για εξαιρετική συνεργασία και εξαιρετικό αποτέλεσμα.

Μ. Μπεγνής: Είμαστε φίλοι με τα παιδιά και μας ενώνει η αγάπη που έχουμε στην υποκριτική και τη μουσική. Εκτιμούμε ο ένας τη δουλειά του άλλου και χαιρόμαστε που συνεργαζόμαστε σ’ αυτήν την προσπάθεια. Ειδικά με την Τάνια έχουμε δουλέψει πολύ σε κοινές δουλειές στο θέατρο αλλά και το τραγούδι.

Θ. Αλευράς: Μεγάλη ασφάλεια και χαρά μού δίνει ότι γνωρίζω τους συναδέλφους μου. Με την Τάνια και τη Μπέσσυ έχουμε δουλέψει και μαζί και μετά ακόμη μεγαλύτερη χαρά και ασφάλεια μού δίνει η προσωπική διαδρομή του καθενός στο μουσικό θέατρο κι όχι μόνο… και’ ότι ακόμα κι αν δεν τους γνώριζα δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά να δουλεύεις με ωραίους και ταλαντούχος ανθρώπους. 

Πώς μπορεί το κοινό να αφομοιώσει τη σύζευξη ανατολής και δύσης, παντρεύοντας το παραδοσιακό κλαρίνο με τους ήχους των αμερικάνικων musicals και soundtracks; Τα ακούσματα είναι εύπεπτα στο ελληνικό κοινό; 

Μ. Μάλφα: Το ελληνικό κοινό είναι ένα από τα καλύτερα εκπαιδευμένα στη μουσική. Είναι ένα κοινό που έχει βομβαρδιστεί από ήχους όλων των ειδών από μουσική όλων των ειδών και θεωρώ ότι είναι ένας λαός προχωρημένος. Εξάλλου, η μουσική είναι μία παγκόσμια γλώσσα που ενώνει όλες τις φυλές όλους τους λαούς και όλους τους ανθρώπους.

Τ. Τρύπη: Είναι ένα μουσικό ταξίδι το οποίο με μαγικό τρόπο κινείται ανάμεσα σ’ ανατολή και δύση φτάνοντας στο σημείο να μην τα ξεχωρίζεις κάποια στιγμή. 

Μ. Μπεγνής: Αυτή είναι η έκπληξη της βραδιάς αυτής. Πιστέψτε με… το αποτέλεσμα είναι μαγικό. Είναι κάτι που το ελληνικό κοινό δεν έχει ξανακούσει και δε θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί…

Θ. Αλευράς: Εμείς οι Έλληνες είμαστε πάντρεμα Ανατολής και Δύσης γι’ αυτό και νομίζω ότι το κοινό θα το ακούσει όλο αυτό με οικειότητα παρ’ όλο που έχουμε συνδυάσει το κλαρίνο με την παραδοσιακή μας μουσική… θα θελα περισσότερο να έβλεπα ένα Αμερικανικό κοινό πως θα άκουγε αυτήν την πρόταση μ’ ένα κλαρίνο κι΄ ένα συμφωνικό σύνολο να παίζεται ο Frank Sinatra η Barbara Streisand, ο Louis Armstrong…νομίζω θα το λάτρευαν!!!!

Με τι γνώμονα επιλέξατε τα τραγούδια που θα ακουστούν; Με βάση τις φωνητικές σας ικανότητες, τι θα αρέσει στους ακροατές, τι εσείς ακούτε κι αγαπάτε ώστε να δώσετε ψυχή επί σκηνής ή είναι κάτι άλλο που δεν έχω σκεφτεί και ρωτήσει; 

Μ. Μάλφα: Τα τραγούδια της παράστασης δεν τα έχω διαλέξει εγώ αλλά πιστέψτε με αν με έβαζαν να διαλέξω, σίγουρα θα διάλεγα και αυτά τα τρία. Είναι τραγούδια που τα αγαπάω που τα έχει αγαπήσει όλη η Ελλάδα και μιλάω για τη Φαίδρα του Μίκη θοδωράκη και για το Χάρτινο το φεγγαράκι του Μάνου Χατζιδάκι αλλά και για το memories από το cats του Andrew Lloyd webber.

Τ. Τρύπη: Τα τραγούδια έχουν επιλεγεί από το μαέστρο μας το Γιώργο Ζαχαρίου και το Θανάση Βασιλόπουλό κι είναι τραγούδια που με αντιπροσωπεύουν απόλυτα. 

Μ. Μπεγνής: Αυτό δεν το ξέρω. Τα τραγούδια που μου προταθήκαν δεν επιλέγησαν από μένα. Μού τα πρότειναν οι δημιουργοί της βραδιάς. Φυσικά και είναι τραγούδια που αγαπώ πολύ και μού ταιριάζουν. Και που με χαρά δέχτηκα να ερμηνεύσω… 

Θ. Αλευράς: Τα τραγούδια που θ’ ακουστούν δεν τα διαλέξαμε εμείς. Εμείς, μοιραστήκαμε τα τραγούδια. Στην περίπτωσή μου η ιδέα για το ποια τραγούδια θα πω είναι του μαέστρου Γιώργου Ζαχαρίου και παρ’ όλο που τα γνώριζα δεν τα χα τραγουδήσει ποτέ κι ούτε είχα μελετήσει. Νομίζω ότι το μοίρασμα έγινε σε σχέση με τη φωνή του καθενός, τα χρώματα και τις ποιότητές μας!!! Σίγουρα, όλα είναι πολύ γνωστά κλασσικά κι αγαπημένα τραγούδια και μελωδίες! 

Ποιο απ΄ όλα τα τραγούδια που θα ερμηνεύσετε σάς προκαλεί ρίγος ή και συγκίνηση; 

Μ. Μάλφα: Θα μού επιτρέψετε όταν τραγουδάω να νιώθω ρίγος και συγκίνηση για όποιο τραγούδι κι αν τραγουδάω.

Τ. Τρύπη: Δεν μπορώ να ξεχωρίσω γιατί το καθένα έχει τη δική του συναισθηματική σημασία για μένα. 

Μ. Μπεγνής: Νομίζω το τραγούδι απ’ την ταινία «O Νονός» σε μουσική Νίνο Ρότα… Είναι μαγική… Σ’ ανατριχιάζει και σε συγκινεί… 

Θ. Αλευράς: Το singing in the rain είναι ένα από τα τραγούδια που μού δημιουργεί ρίγος και συγκίνηση όταν λέω αλλά αυτήν τη συγκίνηση της χαράς της ανάστασης του ερωτευμένου ανθρώπου! 

Γιατί θα προτρέπατε το κοινό να έρθει να σάς παρακολουθήσει και να σάς ακούσει; Τί έχει να εισπράξει μέσα από το μουσικό αυτό ταξίδι; 

Μ. Μάλφα: Ότι έχει να εισπράξει από μία εξαιρετική παράσταση που συμπράττουν τόσοι σπουδαίοι καλλιτέχνες μαζί. Ένα πρωτότυπο μουσικό ταξίδι που η διαφορετικότητα του μπορεί να εμπνεύσει και να μαγέψει το θεατή.

Τ. Τρύπη: Έχει να εισπράξει υπέροχες μελωδίες μοναδικά αναμειγμένες, γεμάτες νοσταλγία και θα ταξιδέψει μαζί μας όπως ταξιδεύουμε κι εμείς ερμηνεύοντάς τες. 

Μ. Μπεγνής: Μαγεία, συγκλονιστικές μελωδίες του κινηματογράφου, πάντρεμα ανατολικών ακουσμάτων και δύσης και ταξίδι. Είναι μια μαγική διαδρομή που προτείνω στον καθένα ανεπιφύλακτα…

Θ. Αλευράς: Γιατί θ’ ακούσει σπουδαία τραγούδια και μελωδίες των πιο γνωστών musicals και soundtracks με πολύ εμπνευσμένες ενορχηστρώσεις σ’ ένα τόσο όμορφο θέατρο όπως είναι το Παλλάς μ’ ένα Θανάση Βασιλόπουλο που με το κλαρίνο του και την ψυχή του σε ταξιδεύει σ’ όλους τους κόσμους και γιατί ένα τέτοιο πάντρεμα δεν το έχει ξανακούσει!!! Τώρα για το τι θα εισπράξει ο καθένας μέσα απ’ αυτό το μουσικό ταξίδι δεν μπορώ ν’ απαντήσω. Η μουσική στον καθ’ έναν από μας μιλάει τόσο ίδια και τόσο διαφορετικά ταυτόχρονα!!!

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική αυτή διαδρομή; Οικεία, νοσταλγική, δυναμική όσο κι ονειρική ή εξωστρεφής και συγκινητική;

Μ. Μάλφα: Τη χαρακτηρίζω ανατρεπτική, πρωτότυπα εμπνευσμένη, συμπαντική επαναστατική και Rock.

Τ. Τρύπη: Όλα αυτά μαζί, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. 

Μ. Μπεγνής: Δε θα διάλεγα μόνο μια απ’ αυτές τις λέξεις. Όλες ταιριάζουν στη βραδιά που θα κάνουμε. Είναι κινηματογράφος… και ο κινηματογράφος προκαλεί όλα τα παραπάνω συναισθήματα.

Θ. Αλευράς: Πώς θα τη χαρακτήριζα… Νοσταλγική, ποιητική και εξωστρεφής κι όλα αυτά που λες και τόσα άλλα, τόσο όσα αισθήματα και συναισθήματα μπορεί να σού γεννήσει η μουσική κι’ η αρμόνια. 

Πόσο εύκολο ήταν για σας να βρείτε το χρόνο, μια κοινή ημερομηνία και να κάνετε πρόβες τη στιγμή που έχετε κι άλλες παράλληλες ενασχολήσεις; Είναι θέμα πρόκλησης, σάς έκανε «κλικ» η σύμπραξη ή φέτος είναι η χρονιά που δώσατε όλοι έμφαση στο τραγούδι; 

Μ. Μάλφα: Είναι μία συνεργασία που δεν θα ήθελα να τη χάσω με τίποτα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι Όπως είπα και παραπάνω είναι άνθρωποι που με εμπνέουν τους θαυμάζω και θα ήθελα οπωσδήποτε να συμπράξω μαζί τους κάποια στιγμή στη ζωή μου και όταν Λοιπόν μου προτάθηκε είπα το ναι χωρίς καν να το σκεφτώ.

Τ. Τρύπη: Πάντα βρίσκεις χρόνο για παραστάσεις –συναυλίες που έχουν σημαντική καλλιτεχνική αξία και σε αντιπροσωπεύουν απόλυτα. 

Μ. Μπεγνής: Η αλήθεια είναι ότι κάποιες Δευτέρες τραγουδώ, φέτος. Δεν έχω δώσει όμως έμφαση μόνο στο τραγούδι. Φέτος, κάνω παράλληλα, δυο μεγάλες παραστήσεις. Το Ζορμπά και το Μέγα Αλέξανδρο. Απλά μου προταθήκαν οι συγκεκριμένες ημερομηνίες κι έτυχε να είμαι ελεύθερος. Αν δεν ήμουν, κι είχα παραστήσεις εκείνες τις ημέρες, φυσικά και δε θα μπορούσα να το κάνω.

Θ. Αλευράς: Η αλήθεια είναι ότι πολύ εύκολο δεν ήταν γιατί στη δουλειά μας είναι τόσο άναρχο το πρόγραμμά μας. Όπως και σε κάθε ελεύθερο επάγγελμα αλλά τα καταφέραμε γιατί το θέλαμε όλοι πολύ… κι είναι όπως το λες. Ακούς κάτι για μια δουλειά και κάτι γίνεται μέσα σου ή δε γίνεται, αυτόματα… αυτό το «κλικ»… στην περίπτωσή μας έγινε!!! Συντονιστήκαμε!

Πού διαφέρει διαδικαστικά αλλά και ψυχολογικά μια συναυλία με μια βραδιά όπως αυτή στο Παλλάς;

Μ. Μάλφα: Δε νομίζω ότι διαφέρει πουθενά. Όταν αγαπάς τη δουλειά σου και σε ενδιαφέρει πολύ αυτό που κάνεις και αγαπάς και το θεατή κάθε βραδιά και κάθε παράσταση είναι σπουδαία. Απλά εδώ ο θεατής έχει την τύχη να δει πολλούς και εξαιρετικούς καλλιτέχνες μαζεμένους.

Τ. Τρύπη: Το Παλλάς εγώ το αγαπώ ιδιαίτερα γιατί έχω ευτυχίσει σ’ αυτό. Για το θέμα της συναυλίας πιστεύω για τον καλλιτέχνη είναι ένας χώρος που πραγματικά μπορεί να δεχτεί στην «αγκαλιά» του ένα μουσικό τέτοιο γεγονός. 

Μ. Μπεγνής: Το Παλλάς είναι θέατρο. Όποτε αυτό από μόνο του δίνει στη συναυλία έναν άλλο χαρακτήρα. Υπάρχει η απόσταση του θεάτρου, η ησυχία, η παράσταση… Είναι σα μια παράσταση γιατί ακριβώς γίνεται σε θέατρο. 

Θ. Αλευράς: Διαδικαστικά και ψυχολογικά δε βρίσκω με μια πρώτη σκέψη. Η διαφορά είναι στο είδος της μουσικής, το ρεπερτόριο, τη διάθεση και τις ατμόσφαιρες των τραγουδιών και βεβαίως στο χώρο και στην πρόθεση. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια σκηνοθετημένη μουσική παράσταση σ’ ένα θέατρο με μια συμφωνική ορχήστρα. Αυτό από μόνο του σού επιβάλλει τον τρόπο και την ακρίβεια. 

Με τα σημερινά δεδομένα, μπορεί πράγματι κάποιος να βάλει πολύ ψηλά τον πήχη και να θέσει όρους και προϋποθέσεις για να πει το «ναι» σε μια συνεργασία; 

Μ. Μάλφα: Θα σάς απαντήσω με μία φράση που μου έλεγε Συχνά ο πατέρας μου. Παιδάκι μου δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω. Όταν θέλουμε, λοιπόν, κάτι πολύ το σύμπαν συνωμοτεί υπέρ μας.

Τ. Τρύπη: Δεν είναι πολύ δύσκολο καθότι υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι καλλιτέχνες στη χώρα μας και για καλή μας τύχη παρά τη δυσκολία των εποχών γίνονται πραγματικά αξιόλογες δουλειές. 

Μ. Μπεγνής: Εξαρτάται σε ποια θέση βρίσκεται και πώς κοστολογεί τον εαυτό του. Κατά τη γνώμη μου για να υπάρχει μια ποιότητα κι ένα επίπεδο, όλα πρέπει να γίνονται με όρους και προϋποθέσεις. 

Θ. Αλευράς: Για μένα-και με τα σημερινά και τα παλιά και τα μελλοντικά δεδομένα -το πόσο ψηλά βάζεις τον πήχη στη ζωή σου και με ποιους όρους και προϋποθέσεις λες «ναι» σε μια δουλειά, έχει να κάνει με τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και με το πώς έχει φανταστεί κανείς τη ζωή του, τη διαδρομή του και το έργο του. Θα βάλεις και λίγο νερό στο κρασί σου, δε λέω, αλλά να πίνεται κιόλας!!!!

Δουλεύετε ο καθένας ξεχωριστά αλλά κι όλοι μαζί πιο εύκολα με ανθρώπους με τους οποίους έχετε προσωπικές σχέσεις ή καλύτερα με άγνωστους όπου τα όρια είναι πιο σαφή;

Μ. Μάλφα: Εξαρτάται τη συνεργασία κάθε φορά.

Τ. Τρύπη: Και το ένα και το άλλο γιατί όταν γνωρίζεσαι καλά μπορείς να επικοινωνείς αλλά και πόσο ενδιαφέρον έχει όταν γνωρίζεσαι και συνεργάζεσαι με καινούργιους ανθρώπους. 

Μ. Μπεγνής: Μ’ αρέσουν και τα δυο. Άλλωστε κάνω μια δουλειά που ΚΑΙ κάνεις καινούργιες συνεργασίες αλλά ΚΑΙ δουλεύεις με άτομα που έχεις ξαναδουλέψει. Το καινούργιο σου δίνει τη δυνατότητα να δοκιμαστείς αλλού, να πειραματιστείς. Το γνωστό, σου δίνει την οικειότητα και τη σιγουριά. Οπότε δεν μπορώ να πω ακριβώς. Και τα δυο είναι πολύ χρήσιμα κι εποικοδομητικά.

Θ. Αλευράς: Όταν με κάποιον γνωρίζεσαι ή έχεις δουλέψει ξανά ή είσαι φίλος έχεις πολλά κερδισμένα από την αρχή… μόνο και μόνο την οικειότητα την ασφάλεια και τον κώδικα επικοινωνίας τον κεκτημένο να βάλεις είναι η μισή δουλειά αλλά και με νέους ανθρώπους όταν δουλεύεις έχει άλλη χαρά… μια νέα συνεργασία φέρνει φρέσκο αέρα! 

Η μουσική, είναι μια γλώσσα παγκόσμια με ιδιαιτερότητες και κοινά σημεία. Μια γλώσσα σύνθετη που συνδυάζει μελωδία και λέξεις. Που ζεσταίνει τις καρδιές μας και παίρνει διάφορες μορφές. Τι μουσικά ακούσματα είχε ο καθένας από σάς ώστε να διαμορφώσει τις τελικές μουσικές του προτιμήσεις;

Μ. Μάλφα: Στο σπίτι μου ακούγαμε όλων των ειδών τις μουσικές. Στο σχολείο άκουγα ροκ μουσική στο ωδείο σπούδαζα όπερα και στο μπαλέτο χόρευα κι άκουγα κλασσική μουσική αλλά θα έλεγα ότι τα ακούσματά μου είναι μικτά. Και για αυτό πιστεύω ότι αυτή η συναυλία με εκφράζει απόλυτα..

Τ. Τρύπη: Όλα τα ακούσματα και όλες τις μουσικές και τα πρώτα πρώτα ακούσματα ως παιδί ήταν η όπερα, και η τζαζ μουσική.

Μ. Μπεγνής: Εγώ μεγάλωσα κατ’ αρχάς με κλασική μουσική. Όντας πιανίστας από τα πέντε μου, μεγάλωσα μέσα στα ωδεία και μέσα στην κλασική. Έχω παίξει τόσα χρόνια άπειρους κλασικούς και συγχρόνους σύνθετες. Παράλληλα ως παιδί μου άρεσε πολύ η κινηματογραφική μουσική κι η pop. Τα τελευταία χρόνια μ’ αρέσει πολύ κι η τζαζ. Ακούω πολλά ήδη εκτός κάποιων εξαιρέσεων όπως η metal και το σημερινό λεγόμενο σκυλάδικο.

Θ. Αλευράς: Μη νομίζεις ότι τις έχω διαμορφώσει ακόμα τις μουσικές μου προτιμήσεις όσο ανακαλύπτω νέα ακούσματα κι εμπνέομαι και με άλλους ήχους που δεν ήξερα. Διαμορφώνομαι ακόμα… ας πούμε εγώ τώρα αρχίζω και να επικοινωνώ ουσιαστικά με τον ξένο στίχο. Δεν το χα. Μεγάλωσα στην Ήπειρο… να το και κλαρίνο …άκουσα από παιδί όλους τους σπουδαίους μας λαϊκούς συνθέτες. Δεν μπορώ να σού πω αναλυτικά γιατί έχω ακούσει τα πάντα από Τσιτσάνη, Ζαμπέτα, Άκη Πάνου, Κουγιουμτζή, Θεοδωράκη, Χατζιδάκι και Καλδάρα, μέχρι Kylie Minoque, techno και Πωλίνα. Αγαπώ τη μουσική σ’ όλες τις εκφάνσεις της κι έχω αναλόγως την εποχή επικοινωνήσει σχεδόν μ’ όλες. 

Κλείνοντας τη συνέντευξή μας αναμένετε να εμπνεύσετε κι άλλους καλλιτέχνες για τέτοιες μουσικές βραδιές; 

Μ. Μάλφα: Αναμένω την έμπνευση πάντα με ανυπομονησία.

Τ. Τρύπη: Δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική σ’ αυτήν μου τη απάντηση γιατί νιώθω πολύ ευτυχισμένη μ’ αυτή μου τη συνεργασία. 

Μ. Μπεγνής: Μακάρι να συμβεί αυτό. Συνεργασία κι έμπνευση άλλωστε είναι αυτή η δουλειά. Μακάρι να υπάρξουν κι άλλα παρόμοια δρώμενα για να μας πάνε μπροστά ως καλλιτέχνες κι ως ανθρώπους. 

Θ. Αλευράς: Αν εσάς αυτή σύμπραξή μας σας ακούγεται και τόσο εμπνευσμένο έχει γίνει ήδη κιόλας.