Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι: Μια σκηνή βιασμού που ποτέ κανείς δεν έμαθε αν ήταν αληθινή

Είναι μία από τις σκηνές που έχουν μείνει στην ιστορία. Μία από τις πλέον πολυσυζητημένες σκηνές στο Χόλιγουντ. Γυρίστε στην ταινία “Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι“, όπου πρωταγωνιστούσε ο Μάρλον Μπράντο. Σκηνοθέτης ήταν ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.

Στις 29 Ιανουαρίου 1976, δικαστήριο της Ρώμης χαρακτήριζε ως προσβάλλουσα τα χρηστά ήδη την ταινία, με αποτέλεσμα ο σκηνοθέτης, ο παραγωγός και οι ηθοποιοί της ταινίας, μεταξύ των οποίων και ο Μάρλον Μπράντο, να απειλούνται με σύλληψη αν εμφανίζονταν στην πόλη.

Γιατί τόσος ντόρος; Τι το “απαγορευμένο” είχε η συγκεκριμένη ταινία; Μα φυσικά την περίφημη σκηνή με τον Marlon Brando, την Maria Schneider, το βούτυρο και τον… βιασμό. Τόσο ο Marlon Brando, όσο και ο Bertolucci, έλαβαν πολλές υποψηφιότητες για την ταινία, ενώ η 19χρονη τότε Schneider τραυματίστηκε ψυχολογικά από την εμπειρία. Το ερώτημα ακόμα δεν έχει βρει σαφή απάντηση: ήταν τελικά αληθινός ο βιασμός; Ήταν εκτός σεναρίου η σκηνή; Γνώριζε γι’ αυτή η Μαρία Σνάιντερ, η οποία κατέληξε στα ναρκωτικά μετά;

Πριν από ένα χρόνο, η “The Huffington Post” είχε αναφέρει πως ο Μπερτολούτσι παραδέχτηκε πως εκείνος και ο Μπράντο σκόπευαν να γυρίσουν τη σκηνή του βιασμού χωρίς να πουν στη Σνάιντερ όλες τις λεπτομέρειες. Ήθελαν να έχουν μια “φυσική” αντίδραση ενός κοριτσιού που πέφτει θύμα βιασμού.

«Η σκηνή με το βούτυρο είναι μία ιδέα που είχαμε με τον Brando, το πρωί πριν το γύρισμα», είχε πει ο Bertolucci σε συνέντευξη που έδωσε το 2013. «Ήμουν, με κάποιον τρόπο, τραγικός προς την Maria, γιατί δεν της είπα τι πρόκειται να συμβεί. Ήθελα την αντίδρασή της ως κορίτσι και όχι ως ηθοποιό».

«Ήθελα να αντιδράσει ταπεινωμένη. Νομίζω μίσησε και εμένα και τον Marlon επειδή δεν της το είπαμε», τόνισε. Στη συνέχεια ανέφερε ότι ένιωθε ενοχές, αλλά τελικά δεν μετανιώνει την απόφαση που πήρε τότε. «Για να αποκτήσει κάτι νομίζω ότι πρέπει να είσαι εντελώς ελεύθερος. Δεν ήθελα η Maria να υποδυθεί τον εξευτελισμό της, την οργή της, ήθελα η Maria να νιώσει την οργή και τον εξευτελισμό. Μετά με μίσησε για όλη της την ζωή», πρόσθεσε.

Αυτές οι κουβέντες του Μπερτολούτσι έκαναν τα media να αποφανθούν: “Ο βιασμός στην ταινία ήταν αληθινός”. Μόνο που η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Και την έκανε γνωστή η ίδια η Μαρία Σνάιντερ. Όχι ο βιασμός δεν ήταν αληθινός. Ήταν ψεύτικος (οι ηθοποιοί υποκρίθηκαν πως υπήρχε διείσδυση) αλλά ήταν εκτός σεναρίου. Δεν τον είχαν προβάρει ποτέ και δεν είχε συμφωνηθεί όταν έπεσαν οι υπογραφές των πρωταγωνιστών.

Μάλιστα, σύμφωνα με την ίδια τη Μαρία Σνάιντερ, δεν ήταν ακριβώς έκπληξη της στιγμής η σκηνή με το βούτυρο, αλλά την έμαθε λίγο πριν τη γυρίσει: «Μου είπαν γι’ αυτή μόλις λίγο πριν να πάμε να τη γυρίσουμε και θύμωσα τόσο πολύ.» Ο Μπερτολούτσι -που δήλωσε πως ποτέ δεν της είπαν για τη σκηνή- έκανε χειρότερη τη θέση του χωρίς λόγο. Ίσως να θυμόταν λάθος και όντως, όπως είχε υποστηρίξει η ηθοποιός, να της το ανέφεραν λίγο πριν το γυρίσουν.

Στην πραγματικότητα, δεν υπήρξε καμία ερωτική σκηνή στην ταινία που να ήταν αληθινή. Η Μαρία Σνάιντερ αναγκάστηκε να γυρίσει μια σκηνή που ήταν άκρως εξευτελιστική για εκείνη. «Καθόλου αληθινή. Δεν υπήρχε έλξη μεταξύ μας. Για μένα ο Μπράντο ήταν μια πατρική φιγούρα». Με τον Μάρλον Μπράντο έμειναν φίλοι αν και για λίγο δεν μιλούσαν για την ταινία.

Δήλωσε μάλιστα πως ό,τι καλύτερο για αυτήν ήταν η γνωριμία της με τον Μπράντο. Με τα παραπάνω ξεκαθαρίζει ότι, παρά τις φήμες, καμία ερωτική σκηνή δεν ήταν αληθινή και την σχέση της με τον Μπράντο. Για την επίμαχη σκηνή του βιασμού λέει ότι δεν υπήρχε στο αρχικό σενάριο και ότι ήταν μια ιδέα του Μπράντο.

Συνεχίζει λέγοντας πως έπρεπε να είχε καλέσει τον ατζέντη της και το δικηγόρο της επειδή δεν μπορείς να αναγκάσεις κάποιον να κάνει κάτι που δεν είναι στο σενάριο, δεν το έκανε όμως γιατί δεν το γνώριζε τότε. Αυτός ήταν και ο λόγος που ένιωσε ταπεινωμένη και «λίγο βιασμένη» και από τους δύο. Μετά τη σκηνή ο Μπράντο δεν απολογήθηκε ούτε την παρηγόρησε. Ευτυχώς η σκηνή βγήκε με μία λήψη και δε χρειάστηκε να την επαναλάβουν.

Μετά την ταινία, το ενδιαφέρον των ΜΜΕ γι’ αυτήν μεγάλωσε, κι ο κόσμος την ταύτισε με τον χαρακτήρα της ταινίας. Όλο αυτό την τρόμαξε, και έπεσε στα ναρκωτικά τα οποία τα έβλεπε σαν διαφυγή. Κάποτε πήρε χάπια για να αυτοκτονήσει, αλλά, όπως είπε «ο Θεός είχε άλλη γνώμη».

Τον Μπερτολούτσι λέει πως δεν τον συγχώρησε ποτέ, και ότι αυτός και ο Μπράντο έβγαλαν πολλά χρήματα, σε αντίθεση μ’ αυτήν που η αμοιβή της ήταν μικρή. «Και να φανταστεί κανείς ότι ο Μπερτολούτσι ήταν και κομμουνιστής!».

Στη συνέντευξη της, τέλος,είχε υποστηρίξει πως και αυτή και ο Μάρλον Μπράντο χειραγωγήθηκαν από τον Μπερτολούτσι: «Ήταν χοντρός, και μόνιμα ιδρωμένος, και πολύ χειριστικός. Έκανε διάφορα για να εκμαιεύσει μια αντίδραση από μένα. Κάποια πρωινά στα γυρίσματα ήταν πολύ ευγενικός, κι άλλες μέρες με αγνοούσε εντελώς. Ήμουν όμως πολύ μικρή για να καταλάβω τι συνέβαινε. Αργότερα ο Μάρλον είπε ότι ένιωθε πως τον είχε μεταχειριστεί, και μιλάμε για τον Μάρλον Μπράντο, οπότε φαντάζεστε πώς ένιωσα εγώ…».