Τα χόρτα είναι η ιδανική προσθήκη σε ένα ισορροπημένο διαιτολόγιο, λόγω της επίσης υψηλής περιεκτικότητάς τους σε νερό και της χαμηλή τους θερμιδικής αξίας.
Τα οφέλη, λοιπόν, από την κατανάλωσή τους είναι πολλά με τους ειδικούς να προτείνουν να τα εντάσσουμε στη διατροφή μας για καλύτερη λειτουργία του εντέρου, μείωση των επιπέδων χοληστερόλης και γλυκόζης στο αίμα, καθώς και για προστασία από την καταστροφή των κυττάρων και τις καρδιαγγειακές παθήσεις.
Θυμηθείτε επίσης ότι το ζουμί των χόρτων θεωρείται πολύ καλό αποτοξινωτικό, οπότε μετά το βράσιμο, μπορείτε να το σουρώσετε και να το φυλάξετε στο ψυγείο 2-3 ημέρες το πολύ πίνοντας 1-2 φλιτζάνια την ημέρα.
ΡαδίκιαΤα φύλλα τους είναι μακριά με έντονο πράσινο χρώμα, ενώ η γεύση τους είναι έντονη και πικρή. Τα ραδίκια, όπως εξάλλου και τα περισσότερα από τα χόρτα, είναι απολαυστικά βραστά με μπόλικο λαδολέμονο ως σαλάτα, ενώ είναι εξαιρετικά επίσης τσιγαριαστά ή στην κατσαρόλα με κρέας, όπως σε φρικασέ με κατσικάκι ή αρνάκι αβγολέμονο. Τα λεγόμενα ιταλικά ραδίκια είναι λιγότερο πικρά και μαγειρεύονται με τον ίδιο τρόπο.
ΑντίδιαΩς κοντινός συγγενής με το ραδίκι τα αντίδια χαρακτηρίζονται επίσης από την πικρή τους γεύση. Διακρίνονται σε δύο βασικές ποικιλίες, το πλατύφυλλο και το κατσαρό και μαγειρεύονται ακριβώς όπως τα ραδίκια.
Λάπαθα ή αγριοσέσκουλαΤα σκουροπράσινα φύλλα τους έχουν μια ελαφριά υπόξινη γεύση. Τρώγονται βραστά ή με κρέας, ενώ ταιριάζουν πολύ σε παραδοσιακές χορτόπιτες.
ΣέσκουλαΤα φύλλα τους είναι μεγάλα, γυαλιστερά, αρκετά σκληρά και γραμμωτά και έχουν παρόμοια γεύση με το σπανάκι. Τρώγονται ωμά ή βραστά ως σαλάτα, αλλά γίνονται πολύ νόστιμα και κοκκινιστά στην κατσαρόλα με ψάρια ή όσπρια. Δοκιμάστε τα επίσης σε χορτόπιτες μαζί με άλλα χόρτα και μπόλικα μυρωδικά.
ΣπανάκιΤα παχιά τριγωνικά φύλλα του τρώγονται ωμά ως σαλάτα ιδανικά με μπόλικο λεμόνι, βραστά, αλλά και σε πιάτα όπως το γνωστό μας σπανακόρυζο, πίτες και τάρτες, ακόμα και ως γέμιση σε ζυμαρικά, όπως τα λαζάνια ή σε κρέπες με τυριά. Θυμηθείτε επίσης ότι αν θέλετε να επωφεληθείτε από τον σίδηρο που περιέχει, πρέπει απαραίτητα να το συνδυάσετε με βιταμίνη C (εξού και το μπόλικο λεμόνι στη σαλάτα). Είναι επίσης τέλειο σε smoothies μαζί με φρούτα, όπως η μπανάνα.
ΜυρώνιαΣυγγενεύουν με τον μαϊντανό, γι’ αυτό μοιάζουν πολύ και οπτικά, όμως η γεύση τους είναι πιο απαλή και μοιάζει πολύ με της γλυκόριζας. Η αρωματική τους ένταση τα καθιστά ιδανικά για παντός τύπου πίτες και σαλάτες. Δοκιμάστε τα επίσης σε ομελέτες μαγειρεμένα ή απλά ψιλοκόψτε τα και πασπαλίστε τις.
ΣταμναγκάθιΕίναι η κρητική παραλλαγή του ραδικιού. Τα οδοντωτά του φύλλα είναι πικρά, τρώγονται βραστά σε σαλάτες αλλά και σε πολλά παραδοσιακά μαγειρευτά, όπως το αρνάκι ή το κατσικάκι αβγολέμονο. Ταιριάζουν επίσης πολύ με ψάρια και όσπρια σε μαγειρευτά κατσαρόλας συνδυαστικά με άλλα χόρτα και μυρωδικά, όμως, δεν είναι λίγοι αυτοί που στην Κρήτη προτιμούν να τα τρώνε ωμά με λαδολέμονο ως μεζέ για τη ρακή.
ΚαυκαλήθρεςΈχουν λεπτά και οδοντωτά φύλλα σαν του τριφυλλιού με δυνατό άρωμα. Τρώγονται ωμές, συνδυάζονται με άλλα χόρτα εποχής και κάνουν πεντανόστιμες πίτες, αλλά κάνουν επίσης πολύ νόστιμα πιάτα με όσπρια, όπως η περίφημη φασολάδα με καυκαλήθρες που φτιάχνουν στην Πελοπόννησο.
ΒρούβεςΕίναι από τα πιο γνωστά «ζιζάνια» της ελληνικής κουζίνας. Τα μακριά και πράσινα φύλλα τους έχουν έντονη και βαριά μυρωδιά, ενώ γευστικά είναι αρκετά πικρές. Παρ’ όλ’ αυτά είναι αρκετοί αυτοί που επιλέγουν να τις βάλουν στο τραπέζι τους βραστές ως σαλάτα, σε πίτες, ομελέτες ή τις μαγειρεύουν με όσπρια.
Ζοχιά ή ζοχόςΕίναι από τα χόρτα που συναντούμε πολύ συχνά σε ακαλλιέργητους αλλά και καλλιεργημένους τόπους. Τα οδοντωτά, μακριά και σκουροπράσινα φύλλα του είναι λίγο πικρά, αλλά τρώγονται πολύ ευχάριστα σε σαλάτες και σε πίτες με γλυκά χόρτα. Επίσης μαγειρεύονται βραστά με μπόλικο λεμόνι ή σε συνδυασμό με αρνί ή κατσίκι.
ΡόκαΜπορεί να είναι ένα από τα σήματα κατατεθέντα της ιταλικής κουζίνας, όμως, χρησιμοποιείται κατά κόρον και στην ελληνική. Τα πράσινα κοντά της φύλλα έχουν χαρακτηριστική πιπεράτη γεύση και είναι τέλεια σε σαλάτες, αντικαθιστά πολύ ωραία τον μαϊντανό στη σάλτσα πέστο, ενώ είναι μια δροσερή λεπτομέρεια πασπαλισμένη σε πίτσες.