Πάντως σε αλυσίδα ήταν δεν ήταν στο μπακάλικο της συνοικίας αν και τώρα πια δεν υπάρχουν μπακάλικα. Ούτε έχει σημασία αν τη μήνυση υπέβαλε «ευσυνείδητος» διευθυντής του καταστήματος ή επρόκειτο για εντολή της ιδιοκτησίας.
Επειδή αυτές οι αλυσίδες έχουν οργανωμένα τμήματα marketing, κάποιος θα βρεθεί να τους εξηγήσει ότι επιμένοντας στην μήνυση δημιουργούνται «αρνητικά συναισθήματα στους καταναλωτές» με ευθείες επιπτώσεις στους τζίρους κι έτσι ο άνεργος πατέρας δεν θα βρεθεί ενώπιον του δικαστηρίου. Κάνω αυτή την παρατήρηση γιατί ξεσηκώθηκε θόρυβος σχετικά με το ποια είναι η αλυσίδα κι αν έχει προχωρήσει η μήνυση. Αυτά μικρή σημασία έχουν και αποπροσανατολίζουν από το πραγματικό πρόβλημα και την πραγματική εικόνα.
Σημασία έχει ότι στην Ελλάδα που κατά την κυβερνητική ρητορική «μειώνεται η ανεργία, βγαίνουμε από τα μνημόνια και έρχεται η ανάπτυξη» υπάρχουν πατεράδες που «κλέβουν» γάλα για να δώσουν στα πεινασμένα παιδιά τους. Δεν υπάρχει μόνο φτώχεια, υπάρχει και πείνα. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Ο πατέρας αυτός πριν φτάσει στο σημείο να πεινάσει, άφησε κατά σειρά απλήρωτο το δάνειο, στη συνέχεια, την εφορία και τέλος την ΔΕΗ. Φαντάζομαι πως για όλα αυτά δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση.
Πάμε τώρα παρακάτω. Με το νομοσχέδιο σκούπα που φέρνει στην Βουλή η κυβέρνηση προκειμένου να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση, προβλέπεται ανάμεσα σε άλλα ότι θα γίνονται ηλεκτρονικοί πλειστηριασμό για χρέη προς το Δημόσιο. Ετσι ο συγκεκριμένος πατέρας και όσοι πολλοί βρίσκονται στην θέση του, θα αποστερηθούν του όποιου περιουσιακού στοιχείου διαθέτουν. Θα βρεθούν κυριολεκτικά στον δρόμο. Όμως επειδή έρχεται η ανάπτυξη (!) ο πατέρας αυτός θα βρει δουλειά με 400-500 ευρώ. Με αυτά τα λεφτά θα πρέπει να νοικιάσει σπίτι, να πληρώνει τους λογαριασμούς Κοινής Ωφέλειας και να επιβιώσει.
Με άλλα λόγια ενώ ήταν άνεργος και αναγκάστηκε να «κλέψει» γάλα για το παιδί του τώρα θα το επαναλάβει ενώ θα είναι εργαζόμενος. Αυτή θα είναι η ανάπτυξη που μας υπόσχονται κορδακιζόμενοι οι κυβερνώντες. Η Ελλάδα των νεόπτωχων που θα εργάζονται -αν βρουν δουλειά- με 400 ευρώ το μήνα δεν θα μπορούν να διεκδικήσουν οργανωμένα απέναντι στον εργοδότη τους και θα δίνουν καθημερινά την μάχη για επιβίωση.
Τι από όλα αυτά δεν γνωρίζουν οι κυβερνώντες. Στα σούπερ μάρκετ πάνε μόνο για να ψωνίσουν; Δεν έχουν ρωτήσει μια φορά έστω τους εργαζόμενους σε αυτά να τους πουν με πόσα λεφτά εργάζονται, τι ασφάλιση έχουν και πόσες ώρες παραπάνω δουλεύουν από αυτές που γράφει η σύμβαση μερικής απασχολήσει που έχουν υπογράψει; Όλα τα ξέρουν αλλά παριστάνουν το «κορόιδο» νομίζοντας πως θα μας πιάσουν όλους κορόιδα…