Η βασιλόπιτα ήρθε στην Ελλάδα πολλά χρόνια πριν κι από πολύ μακριά. Όλα ξεκίνησαν από την Καισάρεια, όταν ο Μέγας Βασίλειος σε μια προσπάθεια να σωθεί η φτωχή αυτή πόλη όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με μια απειλή, συγκέντρωσε από τους κατοίκους ό,τι τιμαλφή είχαν, προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού.
Τελικά η πόλη σώθηκε και ο Μέγας Βασίλειος θέλησε να επιστρέψει τα τιμαλφή στους δικαιούχους, όμως μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, σκέφτηκε να ζυμώσει ψωμιά γλυκά, κάτι σαν την βασιλόπιτα-τσουρέκι.
Μέσα σε αυτά έβαλε κι από ένα από τα πολύτιμα αντικείμενα που είχε συγκεντρώσει και στη συνέχεια μοίρασε τους μικρούς αυτούς άρτους, που «έκρυβαν» μέσα τους κι από έναν μικρό «θησαυρό», στους κατοίκους της πόλης.
Το φλουρί, για το οποίο σε κάθε σπίτι γίνεται… μάχη κάθε χρόνο, συμβολίζει την καλοτυχία και την έναρξη της νέας χρονιάς με αγαθά.
Μάλιστα, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, το έθιμο θέλει ως φλουρί να μπαίνει στην βασιλόπιτα, αντί για νόμισμα ένα φασόλι ή κάποιος άλλος καρπός που καλλιεργείται εκεί, συμβολίζοντας την αφθονία και την καλή σοδειά για την νέα χρονιά.
Βέβαια, δεν είναι λίγα τα μέρη της Ελλάδας, κυρίως σε Ήπειρο, Θεσσαλία και Μακεδονία, όπου το βράδυ της Πρωτοχρονιάς κόβουν αλμυρή βασιλόπιτα, δηλαδή πίτα με κοτόπουλο, χοιρινό, ή με κιμά και βάζουν και το φλουρί τους μέσα σε αυτήν.