Λίγα λόγια για την παράταση "Φθινοπωρινή ιστορία".
Σαράντα χρόνια μετά την πρώτη παρουσίασή της στην Ελλάδα η Άννα Παπαμάρκου σκηνοθετεί στο θέατρο Αλκμήνη την "Φθινοπωρινή Ιστορία" το τρυφερό έργο του Α. Αρμπούζωφ με την ίδια και τον Χάρη-Εμμανουήλ Αγγουράκη στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Από το 1977 μέχρι σήμερα, το έργο έχει γνωρίσει μεγάλη επιτυχία, συναρπάζοντας το ελληνικό κοινό με την τρυφερότητα, την κωμική σπιρτάδα και τους κινηματογραφικούς του ρυθμούς.
Μετά την επιτυχία της Νοσταλγού του Α. Παπαδιαμάντη, η Άννα Παπαμάρκου προσεγγίζει το έργο του Α. Αρμπούζωφ με την ίδια ευαισθησία και πίστη στην ικανότητα του κάθε ανθρώπου να εξελίσσεται προς την Ευτυχία.
Το έργο πραγματεύεται ένα από τα κρισιμότερα ζητήματα της εποχής μας: την έλλειψη συντροφικότητας. Η μοναξιά, μέσα σ’ έναν κόσμο απίστευτης αλληλεπίδρασης και κοινωνικότητας, είναι πιο βαθιά και η ανάγκη για ανθρώπινη ουσιαστική επικοινωνία γίνεται πιο επιτακτική.
Στη «Φθινοπωρινή Ιστορία», ο Αλεξέι Αρμπούζωφ με οξυδερκείς διαλόγους και λεπτό χιούμορ, αγγίζει με ευαισθησία αυτό το κρίσιμο θέμα και καταφέρνει αριστοτεχνικά να υπενθυμίσει ότι η ζωή βρίσκεται στην κάθε στιγμή. Το έργο είναι ένας ύμνος στην ευγνωμοσύνη για τις απλές, αλλά ουσιαστικές χαρές, που αποκαλύπτει η ζωή όταν τη μοιραζόμαστε. Γιατί ποτέ δεν είναι αργά…