Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος και οι Άραβες συνεργάτες του

Γνωστός για τα πράσινα αισθήματα του ο επιχειρηματίας, Σπύρος Θεοδωρόπουλος, που έχει υπό την κατοχή του την εταιρία Chipita, ανέλαβε την πρωτοβουλία σωτηρίας του Παναθηναϊκού, μέσω δικών του κινήσεων και ενός πλάνου που θα συμπεριλαμβάνει τους παλαιμάχους, τον κόσμο και επιφανείς οικονομικά Παναθηναϊκούς ώστε να σωθεί ο σύλλογος και να επανέλθει στην κανονικότητα.

Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος είναι γέννημα θρέμμα Αθηναίος. Πλέον, στα 60 του. Επιχειρηματίας, όμως, από τα 23. Ο Mr Chipita, όπως πλέον είναι γνωστός ο Έλληνας επιχειρηματίας, τα χρόνια του Αλαφούζου είχε χορηγική επαφή με τον Παναθηναϊκό. Συμμετέχει οικονομικά στη Συμμαχία, ασφαλώς και έχει σουίτα στη Λεωφόρο, έχει και σταθερή παρουσία στα εντός έδρας παιχνίδια του Παναθηναϊκού. Με λίγα λόγια, η σχέση του με την ομάδα τα τελευταία χρόνια δεν ήταν απλώς και μόνο οπαδική. Ηταν και είναι επιχειρηματική.

Τα πρώτα χρόνια και η εκτόξευση

Ως επιχειρηματίας, άλλαξε πολλές φορές πλάνα και στρατηγική, παίρνει ρίσκα, είναι άνθρωπος που τολμά, συνεργατικός, εξωστρεφής και ανοικτός σε καινούριες προκλήσεις. Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος γεννήθηκε το 1957 και μεγάλωσε ανάμεσα δηλαδή στα Εξάρχεια στον Λυκαβηττό και στη Λ. Αλεξάνδρας. Ο πατέρας του είχε γαλακτοπωλείο (την Recor A.E.) το οποίο είχε κληρονομήσει από τον παππού του και ο ίδιος μαζί με τον αδελφό του μεγάλωσαν σε εμπορικό περιβάλλον, γεγονός που διαμόρφωσε και τον ίδιο σε επίπεδο επιχειρηματικής αντίληψης.

Το 1973 έχασε ξαφνικά τον πατέρα του και αναγκάστηκε να σηκώσει το βάρος της οικογένειάς του. Δύο χρόνια αργότερα (1975) πέρασε στην ΑΣΟΕΕ (το σημερινό Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και τέλειωσε τις σπουδές του εργαζόμενος σε διάφορες δουλειές για να μπορεί να τα βγάλει πέρα οικονομικά.

Το 1981 είναι χρονιά-σταθμός για την επαγγελματική του σταδιοδρομία αφού προσλαμβάνεται ως υπάλληλος σε εταιρεία ζαχαρωδών προϊόντων και παγωτών (ALIGEL), όπου και μαθαίνει από πρώτο χέρι τη λειτουργία του χώρου των τροφίμων. Μάλιστα, λίγο αργότερα, το 1986 αναλαμβάνει Διευθύνων Σύμβουλος στην ΙΝΤΕRIA, εταιρεία παραγωγής και εμπορίας πραλίνας φουντουκιού, με σοβαρή εξαγωγική δραστηριότητα. Την ίδια χρονιά, εξαγοράζει το 50% των μετοχών της CHIPITA τότε εταιρεία παραγωγής snacks (γαριδάκια) και το 1989 εξαγοράζει και το υπόλοιπο 50%.

Το 1990 εισέρχονται επενδυτικά κεφάλαια στην Chipita μέσω του Eurohellenic fund (Olayan, De Benedetti, Alpha Finance και ΤΙΤΑΝ) και αρχίζει η παραγωγή κρουασάν.

Το 1994 η εταιρεία εισάγεται στο Ελληνικό Χρηματιστήριο. Τα επόμενα 16 έτη η εταιρεία αναπτύσσει πολλά νέα προϊόντα και διεθνοποιείται με εξαγωγές σε πολλές χώρες. Κυρίως όμως με εργοστάσια σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Ρωσία, ΗΠΑ και Νιγηρία, καθώς και με συνεργασίες σε Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Μεξικό.

Ο Βγενόπουλος

Το 2006 η Chipita του Σ. Θεοδωρόπουλου συγχωνεύεται με την Δέλτα, του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και δημιουργείται ο Ομιλος Vivartia. Οι δύο άντρες εκτός από συνεταίροι είναι και φίλοι…. Όμως η φιλία τους δεν θα κρατήσει για πολύ. O Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ένα χρόνο μετά αποφασίζει – μονομερώς – να πουλήσει την αυτοκρατορία της Vivartia στον Ανδρέα Βγενόπουλο της MIG. Η συμφωνία κλείνεται μέσα σε δύο μέρες, εν αγνοία του Θεοδωρόπουλου.

Από το deal, η οικογένεια του Δ. Δασκαλόπουλου αποκομίζει 403 εκατομμύρια ευρώ και η οικογένεια του Σ. Θεοδωρόπουλου 147 εκατ. ευρώ.

Ο κ. Βγενόπουλος αναγνωρίζοντας την επιχειρηματική ικανότητα του Θεοδωρόπουλου του δίνει την θέση του διευθύνοντος συμβούλου στον Ομιλο. Ο ίδιος φέρεται να μην είναι ιδιαίτερα χαρούμενος για το νέο του ρόλο, αφού οι δύο άντρες ουσιαστικά «ποτέ δεν ταίριαξαν μεταξύ τους».

Λίγους μήνες μετά πουλά την συμμετοχή του στην Vivartia, όμως στόχος του είναι να μπορέσει να αποκτήσει ξανά την Chipita. H ευκαιρία του δίνεται το 2010 όταν ήδη η οικονομική κρίση είχε χτυπήσει την «πόρτα» της χώρας. Ο κ. Θεοδωρόπουλος μαζί µε τον σαουδαραβικό όµιλο Olayan, ορισμένες τράπεζες (Εθνική, Εurobank και το επενδυτικό fund της Global Finance ) και κάποιους φίλους του (Αχ. Φώλιας, Λ. Φρέρης, Στ. Νένδος) πήρε ίσως το μεγαλύτερο ρίσκο της ζωής του. Επαναγόρασε την Chipita από τον όµιλο της Vivartia καταβάλλοντας 400 εκατ. ευρώ και αναλαμβάνοντας χρέη 327 εκατ. ευρώ! Το καλοκαίρι του 2010 ο κύριος Θεοδωρόπουλος μαζί με τον όμιλο Olayan, αλλά και με άλλους Έλληνες επιχειρηματίες εξαγοράζει εκ νέου την Chipita.

Σήμερα είναι μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και του ΣΕΒ. Κατά το παρελθόν έχει διατελέσει Πρόεδρος της Ένωσης Εισηγμένων Εταιρειών και Αντιπρόεδρος της ΕΧΑΕ.

Ο κ. Θεοδωρόπουλος έχει δραστηριοποιηθεί και σε άλλους τομείς. Με την υδροπονική καλλιέργεια και τα θερμοκήπια της Wonderplant στη Δράμα έγινε ο μεγαλύτερος αγρότης της χώρας. Για να σταματήσει την εισαγωγή κατά το 1/3 της κατανάλωσης ντομάτας στη χώρα μας. Στη συνέχεια μπήκε και στο χώρο των αλλαντικών, εξαγοράζοντας την εταιρία ΝΙΚΑΣ. Εχοντας από το ξεκίνημα του 2017 ήδη άνοδο.

Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ξεκινώντας από ένα διαμέρισμα στο Μοσχάτο, έχει πια 1 δισεκατομμύριο καταναλωτές να δοκιμάζουν τα προϊόντα του. Τον Ιούνιο είχε πει ότι η ελληνική οικονομία, σε διάστημα δύο χρόνων, θα ζήσει το φαινόμενο του ελατηρίου. Θα εκτιναχθεί. Μπορεί το ίδιο να προσδοκά και για τον Παναθηναϊκό.

Η συνεργασία με την ζάμπλουτη οικογένεια Ολαγιάν από τη Σαουδική Αραβία

Το 1990 εισέρχονται επενδυτικά κεφάλαια στην Chipita μέσω του Eurohellenic fund που αποτέλεσε το κοινό επενδυτικό όχημα του ομίλου Ολαγιάν, της De Benedetti, της Alpha Finance και του ΤΙΤΑΝ, και αρχίζει η παραγωγή κρουασάν. Το 1994 η Chipita θα μπει στο ελληνικό Χρηματιστήριο και τα επόμενα 16 χρόνια θα αναπτύξει πολλά νέα προϊόντα, ενώ παράλληλα γίνεται «πολυεθνική» με εξαγωγές σε πολλές χώρες. Κυρίως, όμως, με εργοστάσια σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Ρωσία, ΗΠΑ και Νιγηρία, καθώς και με συνεργασίες σε Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Μεξικό.

Το 2006 η Chipita συγχωνεύεται με τη ΔΕΛΤΑ, δημιουργώντας τη Vivartia, και τo 2007 η Vivartia πουλιέται στη MIG, σε μια κίνηση που λέγεται ότι κατέστρεψε τις σχέσεις των Δ. Δασκαλόπουλου και Σπ. Θεοδωρόπουλου, αφού ο πρώτος δεν είχε ενημερώσει τον δεύτερο… Το καλοκαίρι του 2010 ο Θεοδωρόπουλος μαζί με τον παλιό του γνώριμο, τον όμιλο Ολαγιάν, αλλά και με βοήθεια από άλλους Ελληνες επιχειρηματίες, εξαγοράζει πίσω την Chipita.

Η «αυτοκρατορία» των Ολαγιάν με επενδύσεις σε Ελλάδα και όλον τον πλανήτη

Ποιοι είναι όμως αυτοί οι Ολαγιάν; Ο όμιλος είναι ο επενδυτικός βραχίονας του Σαουδάραβα επιχειρηματία Χαλέντ Ολαγιάν. Οι Ολαγιάν ήρθαν Ελλάδα την άνοιξη του 1976 από τον Λίβανο.

Στην Αθήνα τότε είχε έρθει η οικογένεια του ιδρυτή του ομίλου Sulliman Saleh Olayan, όπως και το ανώτατο management, επίσης με τις οικογένειές του. Με τον εμφύλιο στον Λίβανο να διαρκεί τελικά πάνω από 15 χρόνια, δεν επέστρεψαν ποτέ και έκτοτε υιοθέτησαν ως δεύτερη πατρίδα τους την Ελλάδα.

Το αρχηγείο της Olayan Investments Company βρίσκεται στη Γλυφάδα. Θεωρείται ευρέως στον αραβικό κόσμο ο ισχυρότερος επιχειρηματικός όμιλος της Σαουδικής Αραβίας και διαθέτει επενδύσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη, μεταξύ των οποίων και την εμφιαλώτρια και διανομέα της Coca-Cola στη Σαουδική Αραβία.

Περιουσία 12 δισ. δολάρια

Την τελευταία δεκαετία, μετά και τον θάνατο του Suliman Saleh Olayan, στον θρόνο της επιχειρηματικής αυτής αυτοκρατορίας έχει ανέβει ο γιος του, Khaled Olayan. Ο Khaled έχει επίσης τρεις διόλου άσημες αδελφές.

Μεταξύ τους μοιράζονται περιουσία η αξία της οποίας υπολογίζεται στα 12 δισ. δολάρια και συγκαταλέγονται έτσι στους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη.

Οι απαρχές του ομίλου εντοπίζονται στα χρόνια μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ανάληψη του έργου κατασκευής του πρώτου παναραβικού αγωγού πετρελαίου που ο Suliman Saleh Olayan πήρε μαζί με τους Αμερικανούς εταίρους του, την Bechtel.