«Η αίσθηση της ομορφιάς γεννήθηκε σ’ αυτήν τη χώρα» λέει και συγκινεί. Ο θρυλικός Γάλλος δημιουργός Jean Paul Gaultier επέλεξε το Μουσείο Μπενάκη για να παρουσιάσει αναδρομικά και ζωντανά τις δημιουργίες του με αναφορές στην Ελλάδα και τον πολιτισμό της, ζητώντας μάλιστα η όλη εκδήλωση να έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα με στόχο την οικονομική ενίσχυση του Ιδρύματος. «Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τον πολιτισμό σας και την προσφορά σας στην ανθρωπότητα.
Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη
Προσωπικότητες όπως η Μελίνα Μερκούρη, η Ειρήνη Παππά, η Νάνα Μούσχουρη άφησαν ανεξίτηλα τα ίχνη τους στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στη μουσική και στη μόδα με το ταλέντο, την ομορφιά τους και την έμφυτη αίσθηση του στυλ. Το Μουσείο Μπενάκη είναι ένα από τα πιο όμορφα στον κόσμο και είμαι υπερήφανος που συμμετέχω σε αυτή την έκθεση».
Το Μουσείο ανταποκρίθηκε άμεσα στη γενναιόδωρη προσφορά του Jean Paul Gaultier και ανοίγει για πρώτη φορά στη ιστορία του τις πόρτες του σε μια τέτοια εκδήλωση sold out προς τιμήν του πρωτοποριακού μόδιστρου.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="400" width="600" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Τι σημαίνει για εσάς το Μουσείο Μπενάκη;
«Είναι τιμή μου να παρουσιάζω τη δουλειά μου εδώ γιατί η Ελλάδα είναι κομμάτι της ζωής μου κι η κολεξιόν αυτή είναι η δουλειά μου κι ο μόνος τρόπος να ανταποδώσω την έμπνευση που μου έχει χαρίσει το Μπενάκη και η χώρα σας».
Τι αποτέλεσε για εσάς έμπνευση στη κολεξιόν υψηλής ραπτικής Άνοιξη-Καλοκαίρι 2006 το μοντέλο «Παρίσι-Αθήνα», στη συλλογή σας «Αφιέρωμα στην Ελλάδα»;
"Το φως, ο ουρανός, τα νησιά, οι άνθρωποι… "
Τι σημαίνει αληθινή μόδα; «Δεν ξέρω να σάς απαντήσω. Η μόδα αντανακλά την εποχή της και σ’ αυτή την φάση ο κόσμος είναι σε κατάσταση χάους, εξίσου κι η μόδα. Μπορεί να ακούγεται αρνητικό αλλά δεν είναι. Προσωπικά, νομίζω ότι η αληθινή μόδα σε κάνει να δημιουργείς πράγματα που σε οδηγούν να ονειρεύεσαι αντί γι’ αυτή τη βία που μας περιτριγυρίζει. Το ερώτημα τί είναι νέο είναι από μόνο του ανοιχτό κι αναπάντητο γιατί είναι σε διαδικασία διαμόρφωσης ακόμα. Κι άλλωστε οι σχεδιαστές δεν είμαστε φιλόσοφοι, ούτε τόσο καλλιτέχνες όσο μερικοί νομίζουν ότι είμαστε. Ο χώρος έχει γίνει μια «βιτρίνα» πάνω από την οποία πλανάται ένα ερωτηματικό.. Η μόδα, δεν είναι εύκολη δουλειά και πρέπει να έχεις πάθος γι’ αυτήν».
Έχετε υπάρξει εκκεντρικός και χαρακτηριστήκατε «επαναστάτης» της μόδας. « Είναι αλήθεια, καθώς φόρεσα φούστες στους άνδρες και χρησιμοποίησα ως μοντέλα, εύσωμες, ηλικιωμένους και περιθωριακούς. Τώρα, οι Saint Laurent, Courrèges και Cardin έχουν χαραχτεί στις συνειδήσεις όλων μας σαν ήρωες της Γαλλικής μόδας. Ο Γαλλικός τύπος δεν με έχει σχολιάσει αρνητικά εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια, με αποτέλεσμα να είμαι πια σίγουρος για τη δουλειά μου. Αγαπώ πολύ το στυλ του Hedi Slimane για το Saint Laurent. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι χαρισματικοί σχεδιαστές από χώρες πλην της Γαλλίας υποστηρίζουν επάξια την επαναστατικότητα και τη διαφορετικότητα στη Γαλλία. Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην εκλεκτή δημιουργό από την Ιαπωνία Rei Kawakubo της Comme des Garçons, τον πρώην βοηθό μου από το Βέλγιο Martin Margiela, τη Vivienne Westwood από Αγγλία, τον Rick Owens από τις ΗΠΑ.
Ποια ήταν τα πρώτα σας βήματα με τη μόδα;
«Είμαι ιδιαίτερα περήφανος που κατάγομαι από την Γαλλία, τον τόπο που γέννησε τόσους πρωτοπόρους σχεδιαστές. Η σύγχρονη βιομηχανία μόδας απαρτίζεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό από Γάλλους. Το Παρίσι έχει υπάρξει η καρδιά της μόδας καθώς έχει αλλάξει την οπτική του κόσμου για τα ρούχα, το σώμα και τον εσωτερικό κόσμο.
Στα 17 μου, ανακοίνωσα στους γονείς μου πως ήθελα να γίνω σχεδιαστής και να μετακομίσω στο Παρίσι. Αποτέλεσμα να πάθουν σοκ. Στα 18 μου, χρόνια, ξεκίνησα ως βοηθός σχεδιαστή στον οίκο Πιερ Καρντέν. Στα 24μου το κατεστημένο της μόδας με αγνόησε και έτσι στράφηκα στην αγορά της Ιαπωνίας. Η πρώτη μου επίδειξη με θέμα «Τζέιμς Μποντ» έγινε το 1980 και πραγματοποιήθηκε χάρη στα γεν και μου χάρισαν το τίτλο «το τρομερό παιδί» της μόδας…. Το 1999 συνεργάστηκα με το γαλλικό οίκο μόδας Hermes, αγοράζοντας το 35% των μετοχών της εταιρείας. Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μας, έγινα καλλιτεχνικός διευθυντής της εταιρείας και σχεδίαζα σε δεύτερο χρόνο τις δικές μου συλλογές».
Η οικονομική κρίση σάς επηρέασε; «Ναι , οπότε πήρα και την απόφαση από το 2014 και μετέπειτα να ασχοληθώ μόνο με την υψηλή ραπτική».
Τι ξεχωρίζει στις συλλογές σας; «Η διασταύρωση της μόδας του δρόμου με τα ατελιέ της υψηλής ραπτικής. Στην πασαρέλα χρησιμοποιούσα μοντέλα με τατουάζ και πίρσινγκ, εύσωμες γυναίκες και ηλικιωμένους άνδρες, τραβώντας την προσοχή.
Τι σάς ιντριγκάρει; «Μου αρέσει να κοιτάζω τα πράγματα μέσα από μία ασυνήθιστη οπτική και να διερευνώ το αναμενόμενο»