Για άλλη μια φορά η ΕΕ απέδειξε στην πράξη πως βρίσκεται στην πρωτοπορία της υπεράσπισης των δικαιωμάτων, πολεμώντας φαινόμενα σεξισμού και μισογυνισμού.
Δεν θα έχουμε ποτέ ειρήνη και δημοκρατία στον κόσμο, αν δεν έχουμε ειρήνη και δημοκρατία μέσα στην οικογένεια – και δεν έχουμε ειρήνη και δημοκρατία μέσα στην οικογένεια όταν οι ρόλοι στο σπίτι παραμένουν δυσανάλογοι, όταν οι άνδρες και οι γυναίκες δεν μοιράζονται εξίσου την ανατροφή των παιδιών και όταν τα στερεότυπα για τα φύλα επικρατούν.Η ΕΕ εναντίον του σεξισμού και του μισογυνισμού
"Η ισότητα ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες είναι μία από τις ιδρυτικές αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης", αναφέρεται στον ιστότοπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ωστόσο στη διάρκεια των διήμερων συζητήσεων που διεξήχθησαν στο πλαίσιο του συνεδρίου, οι συμμετέχοντες συμφώνησαν πως δεν υπάρχει περιθώριο χαλάρωσης. Διότι η αρχή της ίσης αμοιβής για ίση εργασία περιελήφθη μεν στη Συνθήκη της Ρώμης το 1957, ωστόσο τίποτα δεν προβλέφθηκε έκτοτε για την εφαρμογή της. Και δεν είναι μόνο ότι δεν υφίσταται μισθολογική ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, καθώς οι γυναίκες αμείβονται συστηματικά λιγότερο από τους άνδρες για την ίδια δουλειά. Είναι και το ότι οι φωνές των γυναικών όχι μόνο συνεχίζουν να μην ακούγονται, αλλά εξακολουθούν και να φιμώνονται, τόνισε η Ευρωπαία επίτροπος αρμόδια για την ισότητα των φύλων Βέρα Ζουροβά. Οι γυναίκες συνεχίζουν να μην βρίσκονται στα τραπέζια όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις, εξακολουθούν σε μεγάλο βαθμό να μην έχουν λόγο σε αποφάσεις που τις αφορούν.
Στη διάρκεια του συνεδρίου συζητήθηκαν επίσης τρόποι για την αντιμετώπιση της αύξησης του μισογυνισμού που παρατηρείται στις κοινωνίες μας, καθώς και μιας οργανωμένης εκστρατείας που αποσκοπεί στην υποχώρηση των δικαιωμάτων των γυναικών. Και ο σεξισμός και ο μισογυνισμός ενισχύονται με την ενίσχυση των εξτρεμιστών, διότι οι γυναίκες είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των εξτρεμιστικών κινημάτων. Έχουν έφεση για τη διαπραγμάτευση, τόνισε η Βέρα Ζουροβά, μπορούν να καταλαβαίνουν πότε έρχεται μια κρίση.
"Κάπου χάνονται…"
"Έρχομαι από μια χώρα που το 60% των πτυχιούχων πανεπιστημίων είναι γυναίκες", δήλωσε κηρύσσοντας την έναρξη του συνεδρίου ο Ολλανδός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Φρανς Τίμερμανς. "Όμως ελάχιστες είναι οι γυναίκες που γίνονται καθηγήτριες πανεπιστημίου. Όταν ρωτάω γιατί, μου απαντούν πως κάποια στιγμή εγκαταλείπουν, κάπου χάνονται…".
Ομιλήτριες και ομιλητές που διαδέχθηκαν τον κ. Τίμερμανς στο βήμα του συνεδρίου, όπως η καθηγήτρια του Κέμπριτζ Μέρι Μπερντ και ο καθηγητής του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου των Βρυξελλών Νταβίντ Πατερνότ, υπογράμμισαν πως, έπειτα από μια περίοδο που σημειώθηκε πρόοδος στο θέμα της ισότητας των φύλων, τα δικαιώματα των γυναικών δέχονται τώρα επίθεση. "Γιατί οι ανύπανδρες μητέρες να πρέπει να είναι καταδικασμένες στη φτώχεια;", αναρωτήθηκε η Βέρα Ζουροβά.
Ο Ετιέν Νταβινιόν, πολιτικός, διπλωμάτης, επιχειρηματίας και πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ο Βιμ Σλάμπινγκ του περιοδικού Charlie Hebdo υποστήριξαν πως προϋπόθεση για την ισότητα των δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών είναι η ισότιμη συμμετοχή των δύο φύλων στην εργασία και την πολιτική. Οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν ισχνή μειονότητα στα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών και το γεγονός αυτό επιβαρύνει την οικονομία.
Η Πάμελα Μορινιέρ της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (IFJ) επισήμανε πως οι γυναίκες πολιτικοί δεν καλύπτονται από τα μέσα ενημέρωσης τόσο όσο οι άνδρες συνάδελφοί τους, ενώ συχνά τους γίνονται ανάρμοστες ερωτήσεις και δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην οικογενειακή ζωή τους και στην εμφάνισή τους, απ’ ό,τι στις πολιτικές θέσεις τους.
Κουλτούρα της βίας και στερεότυπα
Η Σανάμ Ναραγί-Αντερλινί, διευθύντρια της μη κυβερνητικής οργάνωσης ICAN με έδρα την Ουάσινγκτον που συμβουλεύει και εκπαιδεύει γυναίκες ακτιβίστριες απ΄ όλο τον κόσμο, και ο γιατρός Ζιλ Λαζιμί, μέλος του γαλλικού Συμβουλίου για την ισότητα ανδρών και γυναικών, μίλησαν για την κουλτούρα της βίας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, για το πώς η βία εναντίον των γυναικών στην ΕΕ έχει να κάνει με στάσεις και ζητήματα που αφορούν τον ίδιο τον ιστό της κοινωνίας μας. Οι ομιλητές συμφώνησαν ότι οι βασισμένες στο φύλο προκατασκευασμένες αντιλήψεις για το πώς πρέπει να φέρονται οι άνδρες και οι γυναίκες, αποτέλεσμα βαθιά ριζωμένων αξιών και κοινωνικών προδιαγραφών που εμφυσούνται εξ απαλών ονύχων και επηρεάζουν συμπεριφορές στην εργασία και την κοινωνική ζωή, είναι αξεδιάλυτα συνδεδεμένες με τις ανισότητες μεταξύ των ανδρών και των γυναικών σε όλες τις σφαίρες της ζωής. Τα σεξιστικά στερεότυπα εμποδίζουν την πρόοδο, υπογράμμισαν. Τα παιδάκια μαθαίνουν να λένε πως "η μαμά μου είναι πριγκίπισσα και ο μπαμπάς μου είναι ήρωας" και οι ρόλοι αυτοί πρέπει να αμφισβητηθούν.
Η καθηγήτρια Μέρι Μπερντ αναφέρθηκε επίσης στην κακοποίηση των γυναικών μέσω του ίντερνετ. Οι γυναίκες που εκφράζουν την άποψή τους στο διαδίκτυο δέχονται ύβρεις και απειλές (ότι θα τις σκοτώσουν, ότι θα τις βιάσουν…) για να πάψουν να μιλούν, όχι τόσο γι΄ αυτό που λένε, αλλά ακριβώς επειδή είναι γυναίκες. Ο επικεφαλής της υπηρεσίας της ΕΕ για τα θεμελιώδη δικαιώματα Ιωάννης Δημητρακόπουλος υπογράμμισε από την πλευρά του ότι οι συντάκτες μηνυμάτων μίσους στο ίντερνετ πρέπει να διώκονται και όχι να θεωρούνται κάτι το σύνηθες και ανεκτό.
Στη διάρκεια του διήμερου συνεδρίου επισημάνθηκε ότι:
– η οπισθοχώρηση στα δικαιώματα των γυναικών, τα οποία δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε δεδομένα.
– ο αυξανόμενος μισογυνισμός και ο σεξισμός είναι ανάγκη να αντιμετωπισθούν
– η βία κατά των γυναικών δεν είναι αναπόφευκτη και πρέπει να εξαλειφθεί.
– η πρόσβαση των γυναικών στην οικονομία και την εξουσία πρέπει να βελτιωθεί
– το μίσος και η βία στο ίντερνετ πρέπει να αντιμετωπισθούν
– το χάσμα στις αμοιβές ανδρών και γυναικών πρέπει να κλείσει και για το σκοπό αυτό πολλά μπορεί να προσφέρει η μισθολογική διαφάνεια
– το ζήτημα των στερεοτυπικών ρόλων των φύλων έχει κρίσιμη σημασία
– χρειάζονται δεσμευτικά μέτρα και νομοθεσία καθώς και η αποτελεσματική εφαρμογή τους
– η αλλαγή είναι δυνατή, αλλά χρειάζεται συνεργασία και ο ρόλος της κοινωνίας των πολιτών είναι αναπόφευκτος. Οι άνδρες πρέπει να κατανοήσουν πως η βελτίωση της θέσης των γυναικών είναι προς όφελος της κοινωνίας συνολικά, άρα η ισότητα των φύλων είναι και για το δικό τους όφελος.