Πολιτισμός

Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης στο www.pagenews.gr: “Η κρίση μας έφερε κοντά, αλλά δεν μας άλλαξε”

Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης μιλάει αποκλειστικά στο www.pagenews.gr για τον ρόλο του στο θέατρο, τον χαρακτήρα του, τα social media, τους δημοσιογράφους, τα reality shows, τη σχέση του με τη μονάκριβή του και τι τον εξοργίζει στην Ελλάδα του σήμερα.

Συναντήσαμε τον Γιάννη Τσιμιτσέλη στο καμαρίνι του στο θέατρο «Λαμπέτη», στην επιτυχημένη παράσταση «Βάφ’τα μαύρα», τη μαύρη φαρσοκωμωδία των Ρέππα-Παπαθανασίου.

Πρόκειται για μια παράσταση με απίστευτο γέλιο, έξυπνη και πρωτότυπη πλοκή, σπιρτόζους διαλόγους και ανατροπές. Μας μιλάει για το ρόλο του στο θέατρο, το χαρακτήρα του, τα social media, τους δημοσιογράφους, τα reality shows, τη σχέση του με τη μονάκριβή του και τι τον εξοργίζει στην Ελλάδα του σήμερα.

Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη

 

– Μια που είμαστε στο θέατρο Λαμπέτη πες μας τι πραγματεύεται η παράσταση «Βάφ’τα μαύρα».

Ένας εύπορος ηλικιωμένος που ασχολείτο με τουριστικές επιχειρήσεις, ο Θανάσης Γιαμπούρογλου, πεθαίνει. Γύρω από το φέρετρό του οι συγγενείς σφάζονται για την περιουσία του.

Από τη μια, η πρώτη του γυναίκα με τον γιο της (τον υποδύομαι εγώ) κι από την άλλη, η κυπριακής καταγωγής δεύτερη γυναίκα του μαζί με την κόρη και το γαμπρό της μαλλιοτραβιούνται για την περιουσία, μέχρι που εμφανίζεται η νεαρή ερωμένη του εκλιπόντος που εκβιάζει και τους πέντε, γιατί ο Θανάσης δεν πέθανε σπίτι του, όπως νόμιζαν, αλλά στην αγκαλιά της μετά από χρήση κοκαΐνης. Αν η νεαρή ερωμένη αποκαλύψει στην ασφαλιστική εταιρεία το μυστικό της κοκαΐνης, οι συγγενείς δεν θα πάρουν ούτε ένα ευρώ από τα 3.000.000 ευρώ του ασφαλιστικού συμβολαίου του Θανάση και για να κρατήσει το μυστικό, ζητάει ένα μεγάλο μερίδιο από τα λεφτά της ασφάλειας. Εδώ αρχίζει μια μαύρη φάρσα αλληλοεξόντωσης στην οποία εμπλέκονται ακόμα: μια ενοχλητική γειτόνισσα, ένας υπάλληλος του γραφείου κηδειών και ένας αστυφύλακας.

– Τηλεόραση και πετυχημένη καθημερινή σειρά μυθοπλασίας «Έλα στη θέση μου, στον Alpha» Τί εξελίξεις έχουμε να δούμε;

Η σειρά βασίζεται στην τηλενουβέλα «Nuevo Rico Nuevo Pobre». Το σενάριο υπογράφει ο Γιώργος Κρητικός και τη σκηνοθεσία ο Γιάννης Βασιλειάδης, ο Σπύρος Ρασιδάκης και ο Βασίλης Τσελεμέγκος. Ο Βλάσσης (τον υποδύομαι εγώ) είναι έξυπνος άνθρωπος. Σύντομα οι καταστάσεις και οι πρωτοβουλίες που θα κληθεί να πάρει θα τον αναγκάσουν να «ωριμάσει» και να συμβαδίσει με την ηλικία του. Θα χρειαστεί να αναθεωρήσει πολλά πράγματα. Θα υπάρξουν μεγάλες ανατροπές, όμως, δε θα σου αποκαλύψω τη συνέχεια…

– Γιάννη είσαι ηθοποιός πρώτης γραμμής. Ένας όμορφος άνθρωπος μέσα και έξω του που κατάφερε να διακριθεί και να ξεφύγει από την εικόνα του όμορφου και μόνον άντρα. Πώς και δεν «καβάλησες το καλάμι»;

Δε νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος στο χώρο που δεν έχει ψωνιστεί έστω και λίγο. Το να συμβεί σε κάποια διαστήματα και να αισθανθείς για λίγο όμορφα αποτελεί κάτι θεμιτό, ωστόσο το θέμα είναι να μην είναι μια μόνιμη κατάσταση και το περάσει- στη συνέχεια- και στην προσωπική σου ζωή. Επειδή θέλω αυτά τα ”φώτα” να ανάβουν για πολλά χρόνια ακόμα, φρόντισα να με προστατέψω και δεν άφησα κανέναν «προβολέα» να ανάβει πάνω μου συνεχώς.

 

– Το γεγονός πως σήμερα οι ηθοποιοί είναι προσηνείς οφείλεται στη μόδα της εποχής και στις νόρμες που επιβάλουν το «σεμνά και ταπεινά» ή δεν υπάρχουν πια ντίβες στην εγχώρια showbiz;

Τώρα με τα social media υπάρχει απομυθοποίηση. Είμαστε όλοι παπαράτσι του εαυτού μας. Πλέον είναι διαφορετική η αντιμετώπιση όλων μας, επειδή άλλαξαν οι συνθήκες της ζωής μας. Η κρίση, μπορεί να μάς έφερε λίγο πιο κοντά αλλά δε μάς άλλαξε δυστυχώς ως λαό.

– Σε συνέχεια της ως άνω ερώτησής μου σ’ έχει βοηθήσει η αμεσότητα με τον κόσμο μέσω των social media;

Μ’ έχει βοηθήσει στο να περάσω καλά, στο να διασκεδάσω με συναδέλφους και φίλους. Δεν έχω κάνει νέες φιλίες μέσω των social media. Είναι σαν να μου πεις ”πήγαινε στην πλατεία και γίνε φίλος με τον τάδε”, αυτό δε γίνεται. Είναι λίγο οξύμωρο όλο αυτό. Έρχεσαι μεν κοντά με τους διαδικτυακούς σου φίλους και «μοιράζεσαι» αλλά δεν παύει η σχέση να είναι απρόσωπη.

 

– Σ’ έχουν πικράνει ποτέ κάποια σχόλια δημοσιογράφων, ώστε να φτάσεις σε σημείο να… σιχτιρίσεις;

Έχω φτάσει να πω χειρότερες λέξεις από το ”αι σιχτίρ”. Όμως, όλα είναι μέσα στο παιχνίδι… Πολύ σπάνια βγαίνω εκτός εαυτού για να υπεραμυνθώ για κάτι που αδικούμαι, όπως αντίστοιχα για κάτι θετικό. Το κάνω μόνον όταν κρίνω ότι υπάρχει δόλος. Η σχέση μου με τους δημοσιογράφους είναι αγαστή. Γενικώς, θα πρέπει να υπάρχει αντικειμενικότητα στις κρίσεις και στα λόγια. Αν θέλεις να μου ασκήσεις κριτική, καλοδεχούμενη. Αν την κάνεις προκειμένου να διορθωθώ και να βελτιωθώ έχει καλώς, αλλιώς τί νόημα έχει;

– Έχεις εγωισμό;

Εγωιστής είμαι, αλλά δεν το επιστρατεύω ανά πάσα στιγμή και χωρίς λόγο.

 

– Έχεις μια μονάκριβη κορούλα. Πώς θα της εξηγήσεις εσύ και η Βάσω ότι ζούμε σε μια εποχή πάρα πολύ σκληρή;

Η στάση των γονέων θα πρέπει να είναι τέτοια ώστε να το ενθαρρύνει για το σωστό, δίχως να το γεμίζεις με άχρηστες ή υπερβολικές πληροφορίες. Μόνο εάν βλέπει και προσπαθεί να μιμηθεί πράγματα θα καταλάβει… Παράδειγμα αποτελούν οι γονείς για το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει, μεγαλώνοντας. Νομίζω ότι το παιδί πρέπει να μάθει νωρίς ότι… δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Αλλά κάθε πράγμα θέλει τον καιρό του. Το δικό μου είναι τεσσάρων, έχει ακόμη καιρό να ζήσει στο… συννεφάκι της. Σιγά σιγά μαθαίνουν τα παιδιά, είτε από εσένα ως γονέα, είτε από τις εμπειρίες τους.

– Ποιά είναι τα αντίβαρά σου σαν άνθρωπος;

Προσπαθώ να έχω εφεδρείες. Για κάθε πράξη υπάρχει άλλη μια πράξη για να εξισώσει την κατάσταση. Για την κούραση, θες ξεκούραση, παραδείγματος χάρη. Όλα πρέπει να έρχονται σε ισορροπία. Τα χόμπι μας είναι αντίβαρα, αλλά γι εμένα που μου αρέσει το ψάρεμα, θα κάνω καιρό, γιατί πρέπει να έρθει το καλοκαίρι.

– Μού έδωσες πάσα, λόγω του ψαρέματος. Η θάλασσα βάφτηκε μαύρη σ’ ένα μεγάλο τμήμα του παραλιακού μετώπου της Αττικής που βρέχεται από το Σαρωνικό. Η εξάπλωση των πετρελαιοειδών, όμως, δε θα δημιουργήσει προβλήματα μόνο στην υγεία των κατοίκων στις περιοχές που έχουν μολυνθεί. Κίνδυνο διατρέχει όλη κοινότητα καθώς μέσω των αλιευμάτων μπορούν να φτάσουν τοξικές ουσίες στα πιάτα μας. Πες μας την άποψή σου.

Δεν ξέρω από φυσική πολλά. Αλλά θα έπρεπε να υπάρχει μια μέριμνα ώστε να μην εξαπλωθεί η μόλυνση των υδάτων, σ’ όλο τον Σαρωνικό. Είχα την εντύπωση ότι αυτό που βλέπουμε είναι μόνο στην επιφάνεια. Αλλά το πρόβλημα εντοπίζεται και στον πυθμένα, που δε φαίνεται. Λες για παράδειγμα ”έπεσε το αεροπλάνο”, γιατί να πέσει; Θα έπρεπε να υπάρχει κάτι που να το ”φρενάρει”… σκέφτομαι πολλές φορές αυτό το πράγμα. Δε λες απλά ”α, εντάξει καταστράφηκε η χλωρίδα και η πανίδα, δεν υπάρχουν πλέον ψάρια”, δεν είναι τόσο απλό. Μπορεί ένα τέτοιο ζήτημα να έχει επιπτώσεις περαιτέρω και να τις δούμε χρόνια μετά.

 

– Έχεις γεννηθεί στην Ελβετία. Ποιά στοιχεία σου αρέσουν από εκεί και ποιά θα ήθελες να ενστερνιστεί ο Έλληνας και να παραδειγματιστεί;

Όποτε μπορώ πηγαίνω στην Ελβετία, γιατί έχω συγγενείς. Η Γενεύη μοιάζει περισσότερο με την Ελλάδα, λόγω κοσμοπολίτικης νοοτροπίας. Η Ζυρίχη μοιάζει περισσότερο με πόλη της Γερμανίας. Θα ήθελα για μια πενταετία, οι Έλληνες να μείνουν στη Ζυρίχη και αντίστοιχα οι Ελβετοί να έρθουν για τόσο διάστημα στην Ελλάδα. Εμείς δεν έχουμε μάθει να λειτουργούμε μ’ ένα ρολόι στο χέρι, αντίθετα εκείνοι δεν έχουν μάθει να διασκεδάζουν.

Οπότε θα έπρεπε να υπάρχει ένας συνδυασμός καταστάσεων και ένα μείγμα αντιλήψεων προς όφελος και των δύο πλευρών. Ίσως οι Ελβετοί να μάς προσέφεραν τον τρόπο για καλύτερη οικονομική διαχείριση και το μηχανισμό ώστε να επιτευχθεί και εμείς στον αντίποδα -ως μεσογειακός λαός- να τους μαθαίναμε να χαλαρώνουν και να απολαμβάνουν τη ζωή.

– Γιάννη, πιστεύεις πως ανήκουμε στη Δύση ή στην Ανατολή;

Ως λαός, δεν έχουμε μεγαλώσει με τυπικότητα. Νομίζω ότι οι Έλληνες αποτελούν έναν ξεχωριστό κόσμο, που δεν μπαίνει στο καλούπι της ”Δύσης” και της ”Ανατολής”. Ίσως έχουμε την έπαρση των επιτευγμάτων του αρχαίου κόσμου και νομίζουμε ότι είμαστε εξίσου πολιτισμένοι με το παρελθόν μας. Μάς έχει γυρίσει λίγο μπούμερανγκ αυτό και δυστυχώς, μόνο πολιτισμό δεν εξάγουμε πια.

 

– Τι σε καθιστά περήφανο που είσαι Έλληνας και τι σε εξοργίζει;

Όλα αυτά που προείπα, τα θετικά και τα αρνητικά μαζί με κάνουν να είμαι περήφανος. Αν έλεγα ”αι σιχτίρ δε με αφορά” δε θα ήμουν Έλληνας.

– Αν το παιδί σου, μεγαλώνοντας, σού έλεγε ότι τα βρίσκει σκούρα στην Ελλάδα και θα ήθελε να φύγει για το εξωτερικό πώς θα το αντιμετώπιζες;

Εφόσον είμαι παιδί οικονομικών μεταναστών, φυσικά, αν ήθελε ας έφευγε. Αν δεν μπορείς να ζήσεις θα είσαι… πεθαμένος, δεν έχει να κάνει με το ότι προδίδεις την πατρίδα σου. Εδώ τίθεται θέμα επιβίωσης!

– Θα έκανες πρωινό, ή θα συμμετείχες σε reality; Κι αν το έκανες γιατί θα το έπραττες;

Δεν έχω ταλέντα για να προβάλλω. Δε μου αρέσει να κάνω κάτι τηλεοπτικά και να έχω μια επιτροπή να με κρίνει για να με κρίνει. Πρωινό δε θα έκανα με τίποτα, αν έκανα μια εκπομπή θα ήταν στο στιλ του τηλεπαιχνιδιού.

 

– Αν είχες ένα μαγικό ραβδί, πώς θα το χρησιμοποιούσες;

Επειδή αυτή τη στιγμή, αυτό που πονάει, είναι το οικονομικό, θα ήθελα να το χρησιμοποιήσω ώστε ο κάθε Έλληνας να έχει κατώτατο μισθό 1500 ευρώ, με τις ίδιες τιμές στην αγορά. Αυτό θα ήταν το τέλειο.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο