Γιώργος Βαρδινογιάννης: Σαν σήμερα η ΠΑΕ Παναθηναϊκός πέρασε στα χέρια του

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 το ελληνικό ποδόσφαιρο βρισκόταν σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και είχαν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για την μετάβασή του στον επαγγελματισμό. Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε τον Ιανουάριο του 1979 προέβλεπε τη μετατροπή των ποδοσφαιρικών συλλόγων σε ανώνυμες εταιρείες. Οι λέξεις "ΠΑΕ", "μετοχικό κεφάλαιο" και "πλειοψηφικό πακέτο" άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και με τον νόμο 879/79 όλα ήταν έτοιμα. Η κατάσταση τότε στον Παναθηναϊκό ήταν συγκεχυμένη με την ομάδα να έχει χάσει τα δύο τελευταία πρωταθλήματα από την ΑΕΚ. Είχε αποχωρήσει τόσο ο προπονητής των τίτλων Κάζιμιρ Γκόρσκι, όσο και ο Μίμης Δομάζος με τον Αντώνη Αντωνιάδη.

Είχαν αρχίσει να εμφανίζονται και διοικητικά προβλήματα, κυρίως λόγω οικονομικών δυσκολιών ενώ η μετατροπή σε ανώνυμη εταιρεία έκανε ακόμα πιο περίπλοκη την κατάσταση. Τα συμβούλια διαδέχονταν το ένα το άλλο στο «τριφύλλι» και τελικά αποφασίστηκε τότε το μετοχικό κεφάλαιο να οριστεί στα 80.000.000 δραχμές, με την έκδοση 40.000 μετοχών αξίας 2.000 δραχμών έκαστη.

Η 17η Ιουλίου είχε οριστεί ως καταληκτική ημερομηνία για την κάλυψη του μετοχικού κεφαλαίου, αλλά ο ρυθμός διάθεσης των μετοχών ήταν ιδιαίτερα υποτονικός, και η ανησυχία άρχισε και πάλι να φουντώνει. Τότε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης αποφασίζει πως είναι η κατάλληλη στιγμή να πάρει στα χέρια του το «τιμόνι» του συλλόγου.

Αν και υπήρχε πρόταση και από τον Παύλο Γιαννακόπουλο, ο "Καπετάνιος" έχοντας πάρει φυσικά το "πράσινο φως" από το οικογενειακό συμβούλιο, απευθύνει αίτημα στο ΔΣ του συλλόγου για την εξαγορά του 51% των μετοχών.

Το πρόβλημα που φαίνεται να μπλοκάρει την αγορά, είναι ο κανονισμός που απαγορεύει σε ένα πρόσωπο να έχει στην κατοχή του ποσοστό μεγαλύτερο του 20%.

Εκεί ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ως νέος… Μέγας Αλέξανδρος έλυσε το γόρδιο δεσμό: "Κανένα πρόβλημα. 20% εγώ, 20% ο αδελφός μου Βαρδής και 14 % ο γαμπρός μου, όλοι μέλη του Παναθηναϊκού" είπε και όλα λύθηκαν.

Έτσι, οι μετοχές περνούν στα χέρια του ομίλου Βαρδινογιάννη αντί της οικογένειας Γιαννακόπουλου, ενώ σύμφωνα με όσα λέγονταν την εποχή, καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη αυτή έπαιξε ο τότε διοικητικός ηγέτης του Τριφυλλιού, Απόστολος Νικολαΐδης.

Μάλιστα, η εφημερίδα «Τα Νέα» είχε κυκλοφορήσει με τίτλο «Ο ΠΑΟ παρα-δόθηκε στην Βαρδινογιάννη…».

Αν και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης φαινόταν μπροστά και ήταν αυτός που έπαιρνε τις αποφάσεις για την ομάδα, λόγο είχαν και τα αδέλφια του. Απλά η ενασχόληση του Θόδωρου και Βαρδή με τις επιχειρήσεις της εταιρίας, και του Παύλου με την πολιτική ήταν λογικό να ρίξει το βάρος περισσότερο στο Γιώργο.

Μεγάλο κεφάλαιο στην οικογένεια ήταν ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης, που πίστευε ότι οι καλές ομάδες φτιάχνονται με μεγάλους παίκτες και κάπως έτσι είχε κάνει δώρο στο σύλλογο τον Χουάν Χοσέ Μπορέλι.

Έφυγε πρόωρα από τη ζωή, το 1996, και δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως αν ζούσε θα ήταν εντελώς διαφορετική η πορεία όχι μόνο του Παναθηναϊκού, αλλά ίσως και η πολιτική κατάσταση της Ελλάδας.

Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, επίσης μεγάλο κεφάλι της οικογένειας, ήταν ο ισορροπιστής και ουσιαστικά είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις κρίσιμες αποφάσεις της εταιρίας. Συνήθιζε και στις πιο δύσκολες ώρες να βλέπει ψύχραιμα τα πράγματα και μετά να αποφασίζει.

Ο Γιώργος ήταν ίσως ο πλέον παρορμητικός κάτι που φαινόταν και από τον τρόπο που διοικούσε τον Παναθηναϊκό. Είχε τρέλα με τα φυτώρια και τις ακαδημίες και το όνειρό του ήταν να βγάζει κάποια στιγμή η ομάδα τους παίκτες της σχεδόν στο σύνολό τους από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου.

Πολύ καλός φίλος με τον Σταύρο Νταϊφά, έδιναν μεγάλες μάχες στο τάβλι που μετά από προτροπή του (είχε ήδη πάρει τον Ολυμπιακό) τις συνέχισαν σε ποδοσφαιρικό επίπεδο. Αλλά όπως συνέβη και στις μέρες μας με την κόντρα δύο φίλων που οι σχέσεις τους "ψυχράνθηκαν" (Μαρινάκης-Πατέρας), έτσι έγινε και τότε.

Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης έμεινε στο τιμόνι του συλλόγου μέχρι το 2001, όταν παρέδωσε την προεδρία στον ανιψιό του Γιάννη. Η ιστορία, λίγο πολύ γνωστή. Ο Τζίγγερ είχε πολλά προβλήματα με τους οπαδούς της ομάδας, μέχρι που η οικογένεια αποχώρησε οριστικά 12 χρόνια αργότερα, με το πλειοψηφικό πακέτο να περνάει στον Γιάννη Αλαφούζο.